به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، در راستای تقویت اتحاد در سراسر مرزهای کشور خود، رهبران سرزمین‌های بومی سراسر ولینگتون، در شهر سنتی «پپی‌ته‌آ ماریه (Pipitea Marae)» با شهردار و اعضای شورای شهر ولینگتون ملاقات کردند و به‌طور رسمی قرارداد مشارکتی جدید «تاکای هی‌یر (Tākai Here)» را به امضا رساندند.
«تاکای هی‌یر» به‌عنوان جایگزینی برای تفاهم‌نامه‌های جداگانه‌ای است که از سال ۲۰۱۷ به تصویب شورای شهر ولینگتون رسید و تعیین‌کننده چارچوبی است که شیوه‌های همکاری میان شورا و مانا فنیرا را به‌صورتی تنظیم می‌کند که در راستای منفعت شهر و منطقه قرار گیرند. مانا فنیرا به رهبران قبیله‌ای مناطق ولینگتون گفته می‌شود که به‌عنوان نماینده رسمی سرزمین‌های اجدادی خود شناخته می‌شوند.
قرارداد مشارکتی جدید «تاکای هی‌یر» در تاریخ نمادین ۲۹ آوریل به‌عنوان یکصدوهشتادودومین سالگرد امضای « تیریتی او وایتانگی (Tiriti o Waitangi)» به امضا رسید که توافق‌نامه‌ای شامل ۹ سند (هفت سند کاغذی و دو سند نوشته‌شده روی پوست) میان نمایندگان تاج‌وتخت بریتانیا و نمایندگان مائوری‌آیوی و هاپو (Māori iwi and hapū) است و مطابق با آن مهاجران بریتانیایی و مردم مائوری می‌توانند با هم در نیوزلند تحت مجموعه قوانین یا توافق‌نامه‌های مشترک زندگی کنند.
شورای شهر ولینگتون دلیل انتخاب این تاریخ را به ارمغان آوردن روح شراکت معاهده تیریتی به نحوه همکاری شورا و مانا فنیرا عنوان کرد و تاکای هی‌یر را قراردادی مشارکتی خواند که مشارکت استراتژیک میان شورای شهر و مناطق امضاکننده را بر مبنای ارزش‌ها و روش‌های اشتراکی زنده نگه می‌دارد.
توافق‌نامه مشارکتی تاکای هی‌یر، همه شرکا را یکسان در نظر می‌گیرد و منعکس‌کننده تعهدات یکسان مانا فنیرا و شورای شهر در راستای منفعت همه ساکنان در سراسر سرزمین است. این قرارداد گشاینده درها برای گفت‌وگوهای مشترک و باز میان همه مردم و به روی تمام آن چیزی است که برای کل شهر ولینگتون اهمیت دارد. مفاد این قرارداد مشارکتی، هم‌چون توافق‌نامه ۱۸۲ سال گذشته، با چشم دوختن به آینده و تعهد به همکاری با یکدیگر در راستای بهبود رفاه، آرامش و مدیریت مردمان کل سرزمین به امضای شورای شهر ولینگتون و مانا فنیرا درآمده است.
به گفته یکی از مقامات محلی، در حال حاضر در سراسر جوامع ولینگتون تمایلی واقعی برای داشتن یک مشارکت معنادار مبتنی بر معاهده وجود دارد و شورای شهر ولینگتون در توافق با مانا فنیرا تعهد خود را برای قرار گرفتن در خط مقدم این مسیر نشان داده است. وی بر این باور است که یادمان امضای معاهده بیست‌ونهم آوریل ۱۸۴۰ توسط اجداد امروزی ساکنان ولینگتون یادآوری برای این امر مهم است که اهالی بومی منطقه هرگز قدرت اصلی خود را واگذار نکرده‌اند و امضای تاکای هی‌یر در حال حاضر یادآوری برای همه مسئولان سراسر جامعه است تا مسئولیت جمعی که در قبال یکدیگر دارند را برای آن‌ها بازگو کند. این مقام محلی گفت که می‌توان تاکای هی‌یر را به قطاری تشبیه کرد که از طریق یک مسیر همگانی، تحت هدایت و رهبری جمعی در حال حرکت به سمت مقصد آرامش سرزمین ولینگتون است.
شهردار ولینگتون نیز تقویت روابط با شرکای مائوری را یک اولویت کلیدی برای شورای شهر اعلام کرد و گفت: «شورای شهر ولینگتون متعهد شده است که فضایی ایجاد کند که مانا فنیرا به‌طور معناداری در تصمیمات شورا مشارکت داشته باشند و نظرات سازنده خود را در هر زمینه ارائه دهند.» وی بهبود مشارکت‌ها و ظرفیت‌سازی برای افزایش آن را سنگ‌بنای مسیر آینده شهر معرفی کرد.
رئیس کمیته اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی شورای شهر ولینگتون نیز این توافق را گام دیگری در مسیر استعمارزدایی در ولینگتون دانست و اعلام کرد هرچند تاکنون اقداماتی هم‌چون اعطای کرسی به نمایندگی مائوری در شورای شهر و حمایت از احیای زبان محلی مائوری در فعالیت‌های شورا انجام گرفته است، لازم است برای کاهش بی‌عدالتی برای مائوری‌ها و تأثیرات استعمار روی آن‌ها اقدامات بیشتری انجام شود. وی این توافق را گامی ارزشمند و واقعی در جهت بهبود رفاه مائوری و جامعه به‌عنوان یک کل معرفی کرد و نتایج آن را برای سال‌های آینده امیدوارکننده دانست.
مدیر اجرایی شورای شهر ولینگتون نیز آن را نقطه عطفی برای شورا و گام مهمی برای سرمایه‌گذاری روی مائوری و در نتیجه بهبود کل سرزمین معرفی کرد که با تمرکز روی ۱۰ سال آینده، می‌توان تأثیرات ارزشمندی برای ۵۰ سال دیگر سراسر منطقه داشته باشد.
نظر شما