به گزارش خبرنگار ایمنا، شکست تلخ و سنگین سپاهان در شبی که تنها مشکل‌گشای شاگردان «نویدکیا» بردن مسابقه بود، شوک دراماتیکی به هواداران اصفهانی وارد ساخت که این شب‌ها چشم به شکسته شدن طلسم صعود طی سال‌های اخیر دوخته بودند. امیدی که کورسویه‌اش را تاریخچه درخشان سپاهان در آسیا به دلشان انداخت اما نتایج ضعیف دیدارهای شش‌گانه، آن‌ها را با واقعیت تلخ توان فنی تیم‌شان روبه‌رو کرد. سپاهان در «بریده» همان سپاهان لیگ و جام حذفی بود و محرم نه تنها نتوانست تیمش را مهیای چنین آوردگاهی سازد که حتی شاید قصدی برای تغییر هم نداشت.
علی‌رغم آنکه کارشناسان، ماه‌ها است روی ضرورت حل مشکلات تدافعی در سپاهان تاکید دارند، عملاً هیچ پیشرفتی حس نمی‌شود و حتی وضع دفاعی شاگردان نویدکیا نسبت به گذشته بدتر هم شده است. آن سوی میدان، مهاجمان سپاهان هنوز هم چهارچوب را خوب نمی‌شناسند و این مشکل روحی و تاکتیکی، همچنان گریبان‌گیر سپاهانی‌ها است.
البته داشتن این مشکلات هنوز هم می‌تواند به معنا نقطه پایان سپاهان محرم نباشد اما نگران‌کننده، توجیهات و حرف‌هایی است که می‌خواهد این نتایج ضعیف را به همه چیز جز مسائل فنی ربط دهد. نویدکیا بعد از باخت سنگین مقابل الدحیل در کنفرانس خبری به برگزاری فشرده مسابقات توسط AFC انتقاد کرد و گلایه‌های عجیبی را مطرح کرد. او در بخش جالب توجه از صحبت‌هایش گفت "اینکه تیمی بیاید ۲۰ تا ۲۵ روز از خانواده و کشورش دور باشد، یک مدل غذای خاص بخورد و در یک هتل اقامت کند، خیلی سخت است".
هر چند این حرف در نگاه اول درست به نظر می‌رسد، اما بیانش بعد از حذف و چنین شکست سنگینی، صرفاً درپوشی بر اشتباهات فنی است. اگر چنین شرایطی سخت است، لااقل برای الدحیل و پاختاکور به عنوان دیگر میهمانان این گروه نیز این شرایط وجود داشته و شاگردان «کرسپو» هم شاید با یک مدل غذا، این گونه قدرت‌نمایی خود را به هم‌گروهی‌ها غالب کردند. پس بیان چنین حرف‌هایی، چندان منطقی به نظر نمی‌رسد و ضعف‌ها در وهله اول، ناشی از اشتباهات مدیریتی، فنی و عملکردی مدیران، کارکنان، مربیان و بازیکنان سپاهان است.
درواقع برخلاف تصور اشتباهی که چند وقت اخیر در باغ فردوس رایج شده، نتیجه نگرفتن سپاهان نه به شانس، داوری و غرض‌ورزی AFC که کاملاً به عملکرد تک تک اعضای باشگاه برمی‌گردد. می‌گویند نقطه شروع برای اصلاح، پذیرفتن نقاط ضعف است و سپاهانی‌ها کمتر این دو فصل به سراغ چنین ماجرایی رفته‌اند. آن قدر رجز خوانده‌اند که بدشانس هستیم که کم کم خود بازیکنان هم باورشان شده است! غافل از اینکه شانس، همیشه پیشکش تیم‌هایی است که نهایت تلاش و هوشمندی را در تصمیمات خود به کار برده‌اند.
کاش محرم به جای این حرف‌ها، یک دلیل منطقی می‌آورد که چرا فرصت نقل و انتقالات زمستانی را برای تقویت فاز تدافعی از دست داد و فکری به حال نزار دفاع تیمش نکرد؟ یا اینکه مدیران سپاهان پاسخ دهند که اضافه شدن دستیار خارجی در فاصله چند روز مانده به لیگ قهرمانان، چه فایده‌ای می‌تواند داشته باشد؟ باور کنید اگر «مورینیو» را هم به جای دستیارش به سپاهان آورده بودید، نمی‌توانست در چنین مدت کوتاهی گره‌ی از مشکلات باز کند. اینکه دروازه‌بان شما از هر تریبونی برای طعنه به تیم سابقش استفاده می‌کند و تمرکز لازم را ندارد، قطعاً از ضعف سپاهان در مدیریت رسانه است و گردن کسی دیگر نیست.
ای کاش یک بار هم که شده به جای قصه‌سرایی برای توجیه، اشتباهات خود را بپذیرید که بازگشت به ریل موفقیت، بدون پذیرش آن معنا ندارد. باور کنید اگر سه جام را در این فصل از دست داده‌اید، لابد قدمی را نادرست گذاشته‌اید و اگر موقعیت‌هایتان را گل نمی‌کنید، لزوماً بدشانس نیستید. بی‌تعارف بدون قبول کردن مسئولیت این اشتباهات، نمی‌توان ذره‌ای امید به اصلاح سپاهان داشت و باید فاتحه مسیر پیش رو با محرم را هم خواند.
نظر شما