به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، سالروز تولد جیمز پارکینسون به عنوان روز جهانی "پارکینسون" شناخته شده است که در این روز، متخصصان سلامت تمام تلاش خود را به کار می‌گیرند، آگاهی مردم را از این بیماری خطرناک افزایش دهند. علاوه بر این، تمام نهادهای سراسر جهان دست به دست هم می‌دهند تا استراتژی‌های خود را برای پیشگیری مردم از ابتلا به پارکینسون یا درمان آن به اشتراک بگذارند به این امید که، در کاهش نرخ روزافزون آن میان مردم، سهیم باشند.
علاوه بر این، در روز جهانی پارکینسون، تمام بیماران مبتلا اغلب تحت مراقبت‌های ویژه‌تری توسط نهادهای سلامت قرار می‌گیرند و خدمات ویژه‌ای در اختیار آنان قرار می‌گیرد. جالب است بدانید که دکتر پارکینسون در زمان حیات خود، نام فلج لرزان را برای بیماری جدید برگزید و رعشه میان افراد مبتلا را متمایز با لرزش‌های دست و بدن رایج در میان اغلب افراد دانست.
تاریخچه روز جهانی پارکینسون
جیمز پارکینسون، پزشک و دانشمند بریتانیایی برای اولین بار به شرح بیماری پارکینسون در "مقاله‌ای در مورد فلج لرزان" پرداخت که این مقاله در سال ۱۸۱۷ منتشر شد. وی الگوی کاهش قدرت عضلانی و حرکت‌های لرزان و غیرارادی دست‌ها را در مقاله خود مورد بررسی قرار داد و خاطرنشان کرد، افراد مبتلا به این بیماری، وضعیتی خمیده به خود می‌گیرند چنان که گویی قصد دویدن دارند، ضمن این‌که وضعیت روانی و شناختی آن‌ها نیز روزبه‌روز بدتر می‌شود.
پس از انتشار مقاله جیمز پارکینسون، تا چند دهه بعد یعنی تا دهه ۱۸۷۰، بیماری به دست فراموشی سپرده شد تا این‌که توجه بیشتر به مقاله، انتخاب نام پارکینسون را برای بیماری فوق در پی داشت. در واقع، پزشکان دیگری نیز به بررسی بیماری پرداختند و پس از کشف نهایی آن، نام پارکینسون را به افتخار دکتر جیمز پارکینسون، به عنوان اولین کاشف آن انتخاب کردند.
در سال ۱۹۹۷ و درست همزمان با سالروز تولد پارکینسون، همکاری میان سازمان بهداشت جهانی و سازمان بیماری پارکینسون اروپا، با هدف افزایش آگاهی مردم از این بیماری، باعث شد روز یازدهم آوریل به عنوان روز جهانی پارکینسون معرفی شود. از آن زمان به بعد، هر ساله در روز فوق، محققان نتایج تلاش‌های خود در سال گذشته را برای پیشگیری از بیماری یا درمان بیماری ارائه می‌دهند و می‌کوشند دستورالعمل‌هایی کلی در اختیار افراد مبتلا و حتی اطرافیان آن‌ها برای مراقبت بهتر از این بیماران قرار دهند.
در نهمین روز جهانی پارکینسون سال ۲۰۰۵ در لوکزامبورگ، "لاله قرمز" به عنوان نماد اصلی بیماری پارکینسون معرفی شد. داستان این نامگذاری به اقدام باغبانی هلندی و مبتلا به بیماری پارکینسون به نام J.W.S. Van der Wereld برمی‌گردد که به احترام کاشف بیماری خود، دو لاله قرمز و سفید رنگ در باغچه کوچک خود پرورش داد و آن‌ها را به احترام دکتر پارکینسون، با همین نام صدا می‌کرد. پس از این رویداد، گل لاله بارها در مراسم روزهای جهانی پارکینسون جایگاه ویژه‌ای را به خود اختصاص داد و تاکنون حتی چندین بار نشان شایستگی دریافت کرده است.
بیماری پارکینسون چیست؟
پارکینسون از شایع‌ترین بیماری‌های مغز به حساب می‌آید که بعد از آلزایمر، بالاترین درصد ابتلا را میان افراد پیر به خود اختصاص می‌دهد. البته این بیماری تنها مختص به سالمندان نیست و تا حدودی در افراد جوان نیز اتفاق می‌افتد. پارکینسون در دسته بیماری‌های تحلیل‌رونده مغز قرار می‌گیرد و یک بیماری مزمن و تدریجاً پیش‌رونده محسوب می‌شود که در آن، سلول‌های ترشح کننده دوپامین در جسم سیاه مغز، با سرعت پایینی کاهش پیدا می‌کند و همین اتفاق، اختلال در حرکات بدن را در پی دارد.
در افراد مبتلا به بیماری مزمن پارکینسون، لرزش دست‌ها و سر بیش از سایر علائم برای افراد آزار دهنده است و به کاهش قابل توجه سرعت انجام امور توسط آن‌ها منجر می‌شود. علاوه بر این، بدن حالتی قوزدار پیدا می‌کند و صورت انسان وضعیت بی‌حسی به خود می‌گیرد که تمام این علائم می‌تواند، تحلیل کامل قدرت عضلانی فرد و حتی گوشه‌گیری او را در پی داشته باشد.
نظر شما