احمد پدرام در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، درخصوص احساس پدرانه اظهار کرد: معمولاً در تعریف آکادمیک و کلاسیک، لغت پدر به فردی اطلاق می‌شود که دارای فرزند بوده و مسئولیت خانواده را برعهده داشته باشد. هر فرد از پدر بودن احساس منحصربه‌فردی دارد و احساس ایجاد شده در فرد بسته به عوامل مختلف نظیر خواسته یا ناخواسته بودن فرزند، دختر یا پسر بودن و فرزند چندم بودن متفاوت است.
وی با بیان اینکه احساس خاص فرموله شده‌ای از پدر بودن وجود ندارد، افزود: معمولاً تعریف علمی پدر بودن این است که پدر شدن توأم با احترام، دوست داشتن، احساس مسئولیت و وظیفه‌های گوناگون در قبال فرزند است. فرزندان نیز در قبال پدر وظایفی مانند احترام، همکاری و محبت دارند و مسلماً این نقش را باید از پدر و مادر در طول تربیت بیاموزند.
وظایف پدری شامل چه اموری است؟
این روان‌شناس ادامه داد: وظایف پدر شامل ارتزاق، مراقبت جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی از فرزند، شناخت فرزند، فراهم کردن فضای سالم خانوادگی و ارتباط مناسب با همسر، شکل دادن ارتباط صحیح با فرزند، ایجاد حس اعتمادبه‌نفس و امنیت، محبت و یاد دادن، القای دوست داشتن و دوست داشته شدن، ایجاد هدف و مطرح کردن انواع هدف، شناختن استعداد فرزندان و شناساندن استعدادها و علایق به فرزند است.
وی با بیان اینکه پدر تنها وظیفه تأمین معاش ندارد، تصریح کرد: رزق و روزی را خدا به هر شکل می‌رساند و پدر نباید پشت نقاب «من تنها وظیفه تأمین معاش را دارم»، خود را پنهان کند. تأمین معاش خانواده تنها گوشه‌ای کوچک از وظایف پدر است و سایر وظایف بیان شده در کنار مادر باید به انجام برسند.
الگوی پدر نمونه کیست؟
پدرام با اشاره به تعریف پدر نمونه، اضافه کرد: پدر نمونه اصطلاحی غلط است و نمی‌توان گفت یک کارخانه‌دار، پدر نمونه‌ای است یا یک کارگر زحمت‌کش. در نتیجه الگویی برای پدر نمونه وجود ندارد؛ مگر آنکه پدری در حد وسع و توان بتواند عواطف خود را نشان دهد، به وظایف خود عمل کند و تأمین معاش کند.
وی گفت: پدر ناامید می‌تواند فرزند را ناامید کند و نحوه رفتار با صلابت، اعتمادبه‌نفس، شادی، تشویق با القای امید می‌تواند فرزندان را از دودلی، ترس و ناتوانی در تصمیم‌گیری دور کند. همچنین پدر کمال‌پرست که همیشه بهترین‌ها را برای فرزند خود می‌خواهد، تصمیم‌گیری را برای فرزند مشکل می‌کند. پدر باید مراقب باشد با سخت‌گیری و الگوهای دشوار فرزند خود را درگیر مشکل در تصمیم‌گیری نکند.
این مشاور خانواده درخصوص تأثیر شرایط روحی پدر بر خانواده، افزود: پدر با خصوصیاتی نظیر بداخلاقی، تندخویی، اعتیاد به موادمخدر، زورگویی و شرایط بد روحی، فضایی همراه با ناامنی، بی‌مسئولیتی، مسئولیت‌گریزی، احساس حقارت، ترس و ازهم پاشیدگی ایجاد می‌کند اما احساس امنیت، شادی، امیدواری، تلاش و پویایی می‌تواند از شرایط روحی، روانی خوب پدر ایجاد شود.
اهمیت ارتباط خوب پدرانه با فرزند دختر
وی با بیان اینکه بسیاری به اشتباه فکر می‌کنند تربیت فرزند با مادر است، تصریح کرد: تربیت فرزند موضوعی توأمان برای پدر و مادر است و حتی برخی افراد عقیده دارند به دنیا آوردن فرزند وظیفه مادر و نشان دادن دنیا به فرزند وظیفه پدر است؛ اما هر دو والد به شکلی در زوایای مختلف، در تربیت فرزند مؤثر هستند. و پدر گرچه دور از خانه و مشغول کار است اما نباید فراموش کند وظایف سنگینی مانند الگو بودن و جدی گرفتن اصول اخلاقی، رشد، کشف و شکوفایی استعداد فرزند، داشتن تعریفی صحیح از شادی و شاد نگه داشتن خانواده را برعهده دارد.
پدرام با بیان اینکه یک پدر خوب هر روز باید محبت خود را به فرزند دخترش بروز دهد، ادامه داد: همچنین تفکر نادرست دیگری تحت عنوان برعهده مادر بودن تربیت فرزند دختر وجود دارد اما پدر باید عشق، احساس و رابطه نزدیک‌تری با فرزند دختر خود داشته باشد و حتی امتیازات ویژه بیشتری برای او قائل شود تا مراقبت از وی در جامعه راحت‌تر باشد. فرزند دختر باید احساس کند اولین عشق، دوست داشتن و دوست داشته شدن را با پدر خود در چارچوب پدرانه تجربه کرده است.
این روان‌شناس اضافه کرد: گرچه نسبت به سال‌های گذشته پدر زمان کمتری درگیر تربیت فرزند است و فرزندان بیشتر از رسانه‌ها یا مدارس الگو می‌گیرند اما همین زمان محدود اهمیت و عمق بیشتری را طلب می‌کند و پدرها باید سم‌پاشی‌های فضای مجازی یا وجود آموزش‌های غلط در جامعه را نیز به شکلی جبران کنند.
وی خاطرنشان کرد: روزهایی نظیر روز پدر یا مادر باید بهانه‌ای برای بازشناسی، خودشناسی و آگاهی از نقش‌ها است و پدرها و مادرها در چنین روزهایی به جای سطحی‌نگری‌ها و مشاجره درخصوص هدیه، باید به این فکر کنند که من از سال گذشته تا به حال به عنوان پدر یا مادر چه کرده‌ام، چه تفاوت‌هایی باید ایجاد کنم و تا چه حد در ایفای نقش خود مؤثر بوده‌ام.
نظر شما