به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، نابودی طبیعت به اندازه تغییرات آب‌وهوایی فاجعه‌بار است و باید با آن مقابله کرد. در این راستا کشورهای بسیاری در سراسر جهان به اقداماتی متحول‌کننده برای جلوگیری از تنوع زیستی سیاره زمین پرداخته‌اند. از جمله تلاش‌های جهانی برای دستیابی به این هدف، مشارکت ۱۹۵ کشور در نشستی به‌عنوان بخشی از کنفرانس تنوع زیستی سازمان ملل متحد (COP۱۵) و امضای طرحی بلندپروازانه و تحول‌آفرین بوده است که چالش تعیین‌کننده دهه جاری نامیده می‌شود. امید آن می‌رود که بخش اول این نشست به توافقی مشابه با معاهده پاریس منجر شود با این تفاوت که به جای پرداختن به تغییرات آب‌وهوایی، حفاظت از تنوع زیستی را مدنظر قرار دهد؛ چراکه هرچند این امر همواره مورد بی‌توجهی و اجحاف واقع می‌شود، حفاظت از سیاره زمین مستحق توجهات بیشتر جهانی در طول دهه آینده است.
تنوع زیستی چیست و چرا اهمیت دارد؟
تنوع زیستی معیاری برای سنجش همه موجودات زنده در سیاره زمین است و همه چیز از تنوع ژنتیکی گرفته تا گونه‌ها، جوامع و اکوسیستم‌هایی مانند جنگل‌ها یا اقیانوس‌ها را پوشش می‌دهد. تنوع زیستی در اصل تعامل بین تمام سطوح مختلف حیات، از کوچک‌ترین میکروارگانیسم‌ها تا پادشاه اقیانوس‌ها (نهنگ آبی) را دربرمی‌گیرد که زندگی روی زمین را برای میلیون‌ها سال ممکن کرده است.
"حد ایمن" برای از دست دادن تنوع زیستی ۹۰ درصد است. این حد که در سال ۲۰۰۹ توسط دستورالعمل‌های مرزی سیاره‌ای تنظیم شده است، محدودیت‌های محیطی را تعریف می‌کند که بشریت می‌تواند در آن ایمن عمل کند. بنابر این تعریف، با کاهش تنوع زیستی تا زیر ۹۰ درصد، اکوسیستم‌ها تنوع کافی از گیاهان، جانوران و سایر موجودات زنده برای عملکرد مناسب را ندارند. کارشناسان معتقدند که این امر یک رکود زیست‌محیطی است که به کمبود انرژی و غذا، همچنین تولید محصولاتی بسیار بی‌کیفیت می‌انجامد. بدین‌ترتیب بشر امکان اتکا به بسیاری از سیستم‌های طبیعی و پشتیبان زندگی روزمره خود را از دست می‌دهد. لذا مقابله با نابودی تنوع زیستی نقش بسزایی در بقای سیاره زمین و در نتیجه تمدن بشری ایفا می‌کند.
حفاظت از تنوع زیستی نه تنها برای بقای فضاهای طبیعی زیبا و حیوانات وحشی، بلکه برای پیشگیری از ضربات مهلکی که فقدان آن باعث می‌شود به وجود آید، همچنین برای رشد و پیشرفت انسانی، دسترسی به آب تمیز، غذای مغذی پایدار و بسیاری از دلایل دیگر اهمیت دارد. بنابراین می‌توان گفت که به‌طور اساسی بحران تنوع زیستی آغازی برای تضعیف توسعه پایدار و اهداف توسعه پایدار است.
انسان با استفاده بیش‌ازحد و در واقع سوءاستفاده از منابع سیاره بیش از هر زمان دیگر، فشار فزاینده‌ای بر تعادل پیچیده اکوسیستم‌ها وارد کرده است تا جایی که محققان موزه تاریخ طبیعی لندن پیش از برگزاری COP۱۵ هشدار داده بودند که تنوع زیستی جهان اکنون به زیر حد ایمن رسیده است. این امر در شرایطی رخ داده که از دست دادن تنوع زیستی به اندازه تغییرات آب‌وهوایی فاجعه بار است و باید با آن مقابله شود، از سوی دیگر متوقف کردن آسیب بیشتر به کره زمین مستلزم یک تغییر بزرگ است لذا دولت‌هایی که دارای قدرت اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و قانون‌گذاری هستند باید هر چه زودتر برای معکوس کردن روند کاهش ویرانگر تنوع زیستی وارد عمل شوند.
اقدام مبتکرانه استرالیا برای مقابله با جنگل‌زدایی
استرالیا در اقدامی مبتکرانه به ایجاد ارتشی از پهپادهای بذرافشان برای مقابله با جنگل‌زدایی و در نتیجه کمک به بقای تنوع زیستی در درون مرزهای خود اقدام کرده است. این فناوری با استفاده از ناوگانی از اکتوکوپترهای بسیار پیشرفته و ترکیب هوش مصنوعی با غلاف‌های بذری که به‌طور خاص طراحی شده‌اند، از طریق بذرافشانی هوایی از فراز آسمان با جنگل‌زدایی مبارزه می‌کند. هر یک از این پهپاد می‌توانند بیش از ۴۰ هزار غلاف بذر در روز بکارند و به طور مستقل از بقیه پرواز می‌کنند که در مقایسه با روش‌های سنتی، ۲۵ برابر سریع‌تر و ۸۰ درصد ارزان‌تر است.
هر قیف پهپاد پیش از به پرواز درآمدن با غلاف‌های بذر انتخاب شده ویژه و سازگار با زیستگاه مدنظر بارگیری می‌شود. این غلاف‌ها با استفاده از زیست‌توده زباله تولید می‌شود و پوششی غنی از کربن ایجاد می‌کند که از دانه‌ها در برابر هجوم پرندگان، حشرات و جوندگان محافظت می‌کند. در واقع سیستم پشتیبانی که برای دانه‌ها پس از قرار گرفتن روی زمین تعبیه شده است از آن در برابر انواع مختلفی از مشکلات احتمالی پیش رو در حیات‌وحش محافظت و تمام مواد مغذی و معدنی مورد نیاز به همراه بعضی از پروبیوتیک‌های لازم برای تقویت رشد در مراحل اولیه را برای دانه فراهم می‌کند.
پهپادها پس از به پرواز درآمدن مسیرهای ثابتی را طی می‌کنند، دانه‌ها را مطابق با الگوهای از پیش تعریف‌شده می‌کارند و مختصات هر دانه را ثبت می‌کنند. این امر امکان ارزیابی سلامت درختان را در هنگام رشد فراهم می‌آورد. درحال‌حاضر بیش از ۵۰ هزار درخت با این روش کاشته شده است و پیش‌بینی می‌شود این تعداد تا سال ۲۰۲۴ به صد میلیون برسد. با این وجود طرح مذکور محدودیت‌هایی دارد. یکی از مهم‌ترین نکات در این زمینه اطمینان از سلامت خاک و بازیابی آن است. بدین‌ترتیب مسئولان بر این باور هستند که آسمان، محدودیت فناوری مبتنی بر پهپاد محسوب می‌شود و احیای جوامع میکروبی خاک و بازسازی زیستگاه اولیه برای حیوانات را از ضروریات طرح حاضر برای آینده می‌دانند.
نظر شما