امیرحسین شبانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: از مهمترین تغییراتی که نیاز است در نظام برنامه‌ریزی و مدیریتی شهرها اتفاق بیفتد، تغییر نگرش و ایجاد تحول به خصوص در حوزه‌ها و بخش‌های اقتصادی و اجتماعی است.
وی با بیان اینکه نظام مدیریت و برنامه‌ریزی شهری کشور ما در قالب سنتی خود مانده و مطابق با تغییرات اجتماعی و اقتصادی، تحول پیدا نکرده است، خاطرنشان کرد: چنانچه به نظام‌های مدیریت سنتی شهرهای کشور و بدنه شهرها توجه کنیم، متوجه می‌شویم رابطه به‌هم پیوسته‌ای در نظام مدیریت سنتی کشور ما وجود داشته است که در زمان خودش برای حل مسائل و مشکلات شهری کارآمد بوده است.
این دکترای شهرسازی تصریح کرد: نظام‌های سنتی مدیریت شهری کشور ما در چهارچوب عرف، شرع و قوانین حاکم، در طول تاریخ شکل گرفته است، اما امروزه به دلیل دگرگونی‌ها و تحولات، همچنین تغییر نگرش‌ها در بسترهای اجتماعی جامعه، چنین نظامی دیگر پاسخگوی مسائل و معضلات شهری نیست.
وی تاکید کرد: امروزه نظریه‌پردازی در خصوص نظام برنامه‌ریزی و مدیریت شهری نوین، با تاکید بر مشارکت شهروندان انجام می‌شود که در کشورهای توسعه‌یافته تبدیل به یک مکتب فکری شده و در طرح‌ها و برنامه‌های شهری، همچنین نظام مدیریتی شهرها رسوخ پیدا کرده است.
شبانی گفت: در این کشورها مشارکت اجتماعی در روند تهیه طرح‌ها و مشارکت شهروندان در حل مسائل شهر شعار نیست، بلکه ساکنان شهرها با تمام وجود درخواست‌های خود را از نظام مدیریتی شهر مطالبه می‌کنند و تمام اقدامات از تعیین بودجه شهر تا برنامه‌های اجرایی با مشارکت، خواست و اظهار نظر شهروندان انجام می‌شود.
نظر شما