به گزارش خبرنگار ایمنا، سعید ابراهیمی، معاون برنامه‌ریزی و توسعه سرمایه انسانی شهردار اصفهان در این نشست، اظهار کرد: منابع و سرمایه انسانی از مهمترین بخش‌ها و اجزای یک سازمان به شمار می‌رود، اما اینکه مدیران چقدر به این امر باور داشته و در مقام عمل به این مهم پایبند باشند، حائز اهمیت است.
وی با بیان اینکه لزوم سرمایه‌گذاری بر روی نیروی انسانی به عنوان سرمایه‌های اصلی هر سازمان بر کسی پوشیده نیست و قطعاً دانش نیروی انسانی باید در طول حیات کاری خود ارتقا یابد، افزود: مهمترین نقش بخش آموزش در سازمان‌ها این است که سطح آگاهی و دانش نیروهای سازمانی را ارتقا دهد و تنظیم کند.
معاون برنامه‌ریزی و توسعه سرمایه انسانی شهردار اصفهان خاطرنشان کرد: در حال حاضر با سازمان‌هایی روبرو هستیم که با مسائل مختلف و پیچیده سروکار دارند و از طرفی دیگر نیز با فناوری‌های نوین نیز روبرو هستیم، اما الزاماً وجود این ابزارها نمی‌تواند به رفع مسائل کمک کند.
وی خاطرنشان کرد: در چند دهه اخیر مفاهیم مختلفی همچون شهر پایدار، شهر بدون کربن، شهر سبز، شهر نوآور و شهر همگرا مطرح شده که به نظر می‌رسد بعضی از این مفاهیم کلی و برخی ساختارمند است.
ابراهیمی تصریح کرد: ویژگی مشترک این مفاهیم آن است که در یک ارتباط سیستمی به دنبال ارائه یک مدل شهری هستند تا به بازیگران خود در مدیریت شهری نقش و سهم دهند که در این راستا شهردار اصفهان مدل شهر همگرا را برای شهر اصفهان به عنوان یک مدل پایه انتخاب کرده، اما این امر مستلزم تحقق همگرایی در داخل مجموعه شهرداری است.
وی با بیان اینکه دوره‌های آموزشی ویژه‌ای برای مدیران تبیین و طراحی شده که با حفظ پروتکل‌های بهداشتی برگزار خواهد شد، گفت: در دوره توانمندسازی‌ها پنج مؤلفه احساس شایستگی، مؤثر بودن، احساس معنادار بودن، خود سامانی و اعتماد در نظر گرفته شده است.
شاخصه‌های شهر همگرا
میثم بصیرت، استادیار دانشگاه تهران نیز در این نشست به شاخص‌های شهر همگرا پرداخت و اظهار کرد: در عصر جدید با چالش‌ها و ضرورت‌های توسعه پایدار شهری مواجه هستیم؛ تغییرات اقلیمی اولین چالشی است که جهان را تحت شعاع قرار داده. و بعضاً کشورهایی اقدامات متعدد در این زمینه انجام داده‌اند، اما برای تغییرات اقلیمی در ایران نیازمند اقدامات محلی، ملی، فراملی و چه بسا منطقه‌ای هستیم.
وی افزود: به عنوان مثال معضل زاینده رود تنها به دست استاندار و شهردار اصفهان حل نمی‌شود و متأثر از تغییرات اقلیمی جهان و کشور است که لازمه رفع این معضل تصمیمات با نگاه ملی و فراملی است.
عضو هیئت علمی دانشکده شهرسازی دانشگاه تهران با بیان اینکه از دیگر مباحث و مهمترین چالش‌ها، تاب‌آوری در این شرایط است، گفت: شکوفایی و رقابت‌پذیری شهری، پایداری فضایی، یکپارچگی و همه شمولی اجتماعی، جابه‌جایی و تحریک پذیری شهری از دیگر چالش‌های مهم در عرصه توسعه شهری است.
وی با اشاره به تغییرات اقلیمی توضیح داد: رشد سریع شهرنشینی بدون برنامه و تمرکز فعالیت‌های اقتصادی و اجتماعی در شهرها، روند روز افزون ناپایداری محیط‌های شهری، توسعه شهری، انتشار گازهای گلخانه‌ای و افزایش جمعیت شهری و به دنبال آن افزایش تقاضا برای مسکن از جمله عواملی است بر باعث ایجاد تغییرات اقلیمی می‌شود.
بصیرت در تشریح تاب‌آوری در بعد محیط زیست گفت: تاب‌آوری برای اولین بار در سال ۱۹۷۳ توسط «هولینگ» مطرح شد و مطابق تعاریف بیان شده توسط وی، تاب‌آوری معیاری از توانایی سیستم برای جذب تغییرات است، در حالی که هنوز مقاومت قبلی وجود دارد.
وی در تعریفی دقیق‌تر تاب‌آوری را توانایی سیستم‌های تحت استرس در بازگشت به حالت اصلی و توانایی باز ساماندهی عنوان کرد و گفت: جهانی شدن دیگر چالشی است که با آن روبرو هستیم،؛جهانی شدن پدیده‌ای است که ما را دربرگرفته، به نحوی که امروز در اصفهان، تأثیر فرهنگ جهانی شدن را در سبک زندگی، سبک پوشش و رفتار شهروندان شاهد هستیم.
عضو هیئت علمی دانشکده شهرسازی دانشگاه تهران خاطرنشان کرد: طرح مفهوم شهر جهانی و شناسایی منافع مرتبط با این شهرها نیز سبب شده تا بسیاری از دولت‌های ملی و نیز حکومت‌های شهری در راستای تقویت موقعیت شهرهای خود به عنوان شهرهای جهانی تلاش کنند.
وی با تاکید بر اینکه شهر همگرا یک رویکرد نظری نیست، بلکه یک بسته از ابعاد و مدیریت مختلف شهری برای تحقق توسعه پایدار شهری است، گفت: در سال ۱۴۰۱ اغلب شهرداران اذعان دارند که بودجه کمک‌های دولت به شهرداری‌ها کاهش یافته است و لذا بحث درآمد پایدار را مطرح می‌کنند.
بصیرت با بیان اینکه در سال ۲۰۱۰ مفهوم شهر پایدار با طرح شهر همگرا به عنوان مفهوم جامع و پلتفرم ارتباطی برای مؤسسات سوئد و بازیگران درگیر در توسعه پایدار شهری ادغام شد، افزود: شهر همگرا به منظور دستیابی به محیط‌های شهری با کیفیت بهتر از طریق استفاده از منابع کارآمد و هم افزایی بین سیستم‌های مختلف شهری، رویکردی یکپارچه، کُل گرا و چند رشته‌ای را برای توسعه شهری پایدار مطرح و به پیش می‌برد.
وی خاطرنشان کرد: رویکرد شهر همگرا با استفاده از اصطلاح میان رشته‌ای بر ضرورت جذب بازیگران مختلف در روند توسعه شهری تاکید مؤکد دارد، البته رویکرد شهر همگرا با استفاده از اولین نسخه کتابچه راهنمای side در کشورهای مختلف مورد استفاده قرار گرفته است.
عضو هیئت علمی دانشکده شهرسازی دانشگاه تهران ادامه داد: رویکرد شهر همگرا فرصت‌هایی برای ارتباط احتمالی گوناگون برای توسعه پایدار شهری از منظر برنامه‌ریزی شهری و توسعه ارائه می‌دهد و به راه حل‌های زیست محیطی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی به صورت توأمان توجه می‌کند.
وی هدف نهایی رویکرد شهر همگرا را ترویج و تشویق توسعه پایدار شهری، در درجه اول در کشورهای کم درآمد و متوسط عنوان کرد و گفت: این رویکرد با بهبود شرایط زندگی از منظرهای زیست محیطی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی می‌تواند به کاهش فقر کمک کند، چارچوب مفهومی این رویکرد پویا است و باید با توجه به شرایط و نیازهای محلی به شیوه‌های انعطاف‌پذیر مورد استفاده قرار گیرد.
شهرداران باید رهبران شهر باشند
استاد دانشگاه تهران با اشاره به شاخصه‌های شهر همگرا، گفت: همه شمولی به معنای اینکه هیچکس نادیده گرفته نشود در عرصه شهر همگرا نخستین شاخصه است، یعنی شهردار در تنظیم برنامه‌های خود باید به فکر تمام اقشار اعم از زنان بی سرپرست، کودکان کار و خانواده‌های کم درآمد باشد.
وی تاکید کرد: یکپارچگی، برنامه‌ریزی و شهرسازی برای همگان نه فقط برای سرمایه داران، ایجاد یک شبکه همکاری فعال، با مردم برنامه‌ریزی کردن، تقویت مشارکت‌های محلی از شاخصه‌های دیگر شهر همگرا محسوب می‌شود.
بصیرت گفت: مردم در اداره امور شهر باید ورود کنند، البته آنها جایی ورود خواهند کرد که خود درباره آن تصمیم گرفته باشند، ایجاد فضاهای شهری با کمک عموم مردم شهر، ساماندهی سواحل رودخانه‌ها، رشد همه جانبه و ایجاد ارتباطات چند سویه از دیگر شاخصه‌های شهر همگرا است.
وی تاکید کرد: ما شهردارانی در این عرصه جدید می‌خواهیم که رهبران شهر باشند نه فقط شهردار، متأسفانه در برخی اوقات اعضای شورا رهبران شهری هستند.
عضو هیئت علمی دانشکده شهرسازی دانشگاه تهران تصریح کرد: حل اختلافات و دور ماندن از برهم‌خوردن نظم شهری، رفع مشکلات شهری، کسب اعتماد شهروندان، گفتگو با مدیران کلان کشوری برای توسعه شهری از شاخصه‌های یک شهردار در کسوتِ رهبر شهری است.
وی اضافه کرد: برقراری میزهای تخصصی، انتخاب شهردار شب، هماهنگی و همکاری و همراهی بین مدیران شهری منجر به شهر همگرا می‌شود، شهر باید پروفایل روزانه داشته باشد و اطلاعات اقتصادی، فرهنگی همچون تعداد کارمندان شهرداری، جمعیت شهری و دیگر اطلاعات آزادانه و شفاف اعلام و به اشتراک عموم گذاشته شود.
بصیرت اظهار کرد: رویکرد شهر همگرا در درجه اول به ذی‌نفعانی می‌پردازد که در توسعه پایدار شهری در سطح مقامات محلی فعالیت دارند.
عضو هیئت علمی دانشکده شهرسازی دانشگاه تهران در بیان ۱۰ توصیه برای مدیریت شهری همگرا در اصفهان، گفت: تبیین منظومه فکری مدیریت شهری به عنوان نخستین گام از مدیریت شهری همگرا مبتنی بر شهر ایرانی-اسلامی، حمایت از توسعه و بهسازی زیرساخت اجتماع محور با توجه به اینکه در گذشته جایگاه شهر اصفهان در عرصه بازار و مساجد از مصادیق زیرساخت اجتماع محور بسیار قوی بوده و باید امروزه بازیابی شود، از جمله توصیه‌ها است.
وی ادامه داد: حمایت از کارآفرینی شهری و کارآفرینی اجتماع محور، بسترسازی برای مشارکت عملی شهروندان در فرآیند توسعه شهری، جانشین پروری، شایسته گزینی، جذب و نگهداشت نخبگان، تقویت جایگاه و حضور فعال اصفهان، بومی‌سازی مفاهیم و دستور کارهای بین‌المللی، نوآوری اقتصادی مکان محور، یکپارچه‌سازی، نوآوری شهری و اقتصاد محلی در طرح ریزی و استقرار نظام حکمروایی و مدیریت یکپارچه از مهمترین توصیه‌ها برای حرکت به سوی تحقق نقشه مدیریت شهر همگرا در اصفهان است.
نظر شما