امیرحسین شبانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: هر رویکرد، نظریه و مسئله‌ای که در حوزه شهر مطرح می‌شود، نشان دهنده توجه نداشتن کافی مدیران، برنامه‌ریزان و شهروندان به آن مسئله خاص است.
وی با بیان اینکه بحران‌های امروز شهرها به عقیده بسیاری از صاحب‌نظران علوم شهر، ناشی از فراموش کردن انسان و نقش والای او در فرآیندها و روندهای شهری است، خاطرنشان کرد: تبعات توجه نداشتن به شهروندان یک شهر در ابعاد گسترده خودش را نشان می‌دهد؛ به نحوی که امروزه شهر دوستدار کودک، دوستدار بانوان، دوستدار سالمندان و شهر دوستدار انسان یا شهر انسان‌محور مطرح است.
این دکترای شهرسازی تاکید کرد: در شهر انسان‌محور، قرار است انسان مبنا و اساس توسعه شهر باشد تا با دخیل کردن او در روندها به بسیاری از بحران‌های شهری خاتمه داده شود یا شدت این بحران‌ها رو به کاهش رود.
وی تصریح کرد: رفتارهای انسان‌ها در قالب نظام اجتماعی و اقتصادی شکل می‌گیرد؛ لذا توجه به شهر با دیدگاه انسان‌مدار به معنای شناخت کامل این نظام، نحوه تغییر آن در گذر زمان و برنامه‌ریزی برای اصلاح آن است که باید به صورت سیستماتیک دیده شود تا بتوان برنامه‌ریزی دقیقی روی آن انجام داد.
این دکترای شهرسازی گفت: بحران‌های زیست‌محیطی، اجتماعی و اقتصادی پیش آمده موجب پدیدار شدن مفهوم شهر انسان‌مدار شده است که این مفهوم باید در تمام برنامه‌ها و طرح‌های شهری مورد توجه قرار گیرد.
وی تاکید کرد: انجام پروژه‌های انسان‌محور امروزه باید در سطح وسیعی مورد توجه باشد و همچون ضرورت وجود روح برای بدن در همه جوانب و ابعاد مختلف شهر لحاظ شود.
نظر شما