به گزارش خبرنگار ایمنا و بر اساس یادداشتی که حسن هانی‌زاده، کارشناس مسائل بین‌الملل درباره آغاز توافق ۲۵ ساله ایران و چین در اختیار خبرگزاری ایمنا قرار داده است: هم‌زمان به سفر حسین امیر عبداللهیان وزیر خارجه جمهوری اسلامی به پکن سند توافق راهبردی ۲۵ ساله ایران و چین به صورت رسمی وارد عرصه‌های تعامل اقتصادی و سیاسی و انرژی دو کشور شد.
این سند هفتم فروردین ماه ۱۴۰۰ بین وزیران وقت خارجه ایران و چین به امضا رسید و مبنای نقشه راه همکاری‌های اقتصادی، سیاسی، نظامی و امنیتی در ۲۵ سال آینده خواهد بود.
برخی از تحلیل‌گران اقتصادی نسبت به این سند انتقاداتی را مطرح کردند؛ اما در نهایت سند توافق راهبردی ایران و چین در حقیقت به مثابه قطب‌نمای حرکت همکاری‌های منطقه‌ای دو کشور ایران و چین در درازمدت تلقی می‌شود.
این سند یکی از راهبردی‌ترین توافق‌نامه‌های میان دو کشور ایران و چین است که می‌تواند الگوی همکاری پایداری بین تهران و پکن باشد و راه را برای تشکیل یک بلوک اقتصادی قدرتمند در جهان هموار کند.
امضای این سند نتیجه فشارهای تحریمی آمریکا و غرب علیه ایران و چین صورت گرفته، زیرا هر دو کشور بی‌رحمانه مورد تحریم‌های ظالمانه آمریکا و اتحادیه اروپا قرار دارند و هوشمندانه‌ترین اقدام این است که دو کشور ظرفیت‌های اقتصادی خود را در یک سبد مشترک برای کمرنگ کردن تحریم‌های آمریکا قرار دهند.
به موجب این سند با توجه به جایگاه ژئوپولتیکی ایران در محور جاده ابریشم و ظرفیت کریدوری شمال_جنوب ایران به طور طبیعی چین نمی‌تواند نسبت به ظرفیت ژئواکونومیکی ایران برای شکستن حلقه محاصره اقتصادی غرب بی‌تفاوت باشد.
از این رو تمایل روز افزون پکن برای استفاده از نقش محوری ایران در حوزه اقتصادی شمال _جنوب به امضای سند راهبردی ۲۵ ساله ایران و چین منجر شد؛ زیرا این کشور راه پر پیچ و خمی برای رسیدن به یک قدرت برتر اقتصادی جهان در پیش دارد.
در سند توافق راهبردی به واقع چین طی ۲۵ سال آینده حداقل ۶۵۰ میلیارد دلار در حوزه‌های حفاری و استخراج انرژی فسیلی در ایران سرمایه‌گذاری خواهد کرد و در عین حال، ایران به عنوان شریک مهم اقتصادی می‌تواند در سال‌های آینده نیازهای انرژی فسیلی چین را تأمین کند.
نزدیکی ایران و چین، برآیند پشتیبانی این کشور از مذاکرات هسته‌ای ایران و کشورهای ۱+۴ بود؛ زیرا چین در طول مذاکرات وین در برابر زیاده‌خواهی آمریکا و تروئیکای اروپا به‌شدت ایستادگی کرد.
از سوی دیگر ظرفیت بالقوه سازمان شانگهای که دربرگیرنده ۱۵ کشور مهم منطقه از جمله ایران است، می‌تواند در آینده وابستگی اقتصادی شرق را به اقتصادی غرب به شدت کاهش دهد و این امر به طور طبیعی، نگرانی آمریکا و کشورهای اروپایی را بر انگیخته است.
رویکرد چین، روسیه و ایران طی یک دهه آینده، تشکیل یک بلوک اقتصادی بزرگ از رهگذر باز سازی جاده ابریشم و جایگزینی یک ارز شرقی به جای دلار است که این امر می‌تواند مشرق زمین را به یک قدرت بزرگ اقتصادی در جهان تبدیل کند.
بنابراین عملیاتی شدن سند توافق راهبردی ۲۵ ساله ایران و چین، علی‌رغم برخی اما و اگرهای موجود می‌تواند آینده روشنی برای دو ملت ایران و چین رقم بزند و راه را برای یک اقتصاد مشترک پایدار بین دو کشور هموار سازد.
اگر این سند به صورتی جدی و عملیاتی مورد استفاده قرار گیرد، می‌تواند در آینده به یک بلوک اقتصادی مهم در شرق و غرب آسیا، جنوب قفقاز و آسیای میانه برای پیوستن سایر کشورها به عنوان شرکای اقتصادی تهران و پکن، تبدیل شود.
نظر شما