به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، افرادی با نابینایی کامل، کم بینا، دارای کوررنگی یا سالمندانی که به علت افزایش سن، قدرت بینایی خود را به طور نسبی یا تا حد زیادی از دست داده‌اند در زمره افراد دارای اختلالات بینایی قرار می‌گیرند که هم‌اینک جمعیت آن‌ها در مجموع به حدود ۲۸۰ میلیون نفر در سراسر جهان می‌رسد. این افراد نمی‌توانند برای انجام امور روزمره خود به علائم بصری تکیه کنند، رفت و آمد در محیط‌های شهری برای آن‌ها بسیار مشکل است و حین عبور از تقاطع‌های شلوغ بیشترین سختی را متحمل می‌شوند. از آنجا که زندگی شهری به طور مداوم سرعت بیشتری می‌یابد، کشف مراکز شهری برای افراد دارای اختلالات بینایی مشکل‌تر می‌شود به طوری که گاهی این افراد به طور کامل از حضور در این مکان‌ها خودداری به عمل می‌آورند.
بدیهی است که مدیران شهرهای هوشمند دنیا "فراگیری" را به عنوان اصلی اساسی در طراحی شهرها مورد توجه قرار می‌دهند و از تکنولوژی به بهترین شکل ممکن برای کمک به افزایش قابلیت دسترسی به شهرها برای همگان به ویژه افراد مبتلا به اختلالات بینایی بهره می‌گیرند.
نرم‌افزارهای مسیریابی GPS
پیاده‌سازی طراحی قابل دسترسی به عنوان بخشی ضروری در برنامه‌ریزی شهری طی چند سال اخیر به طور گسترده‌ای ترویج داشته با این حال، جهت‌یابی همواره چالش‌های عدیده‌ای پیش روی شهرنشینان قرار داده است. این روزها، افراد دارای اختلالات بینایی به ویژه برای حضور در مناطق ناشناخته از نرم‌افزارهای مختلف و فناوری برای یافتن ادامه مسیر خود بهره می‌گیرند.
از مهم‌ترین فناوری‌ها در این زمینه می‌توان به نرم‌افزارهای مسیریابی وابسته به GPS یا سامانه موقعیت‌یاب جهانی نظیر Seeing Eye GPS یا BlindSquare اشاره کرد که با کارایی بسیار شگفت‌انگیز خود به محبوبیت زیادی میان افراد دارای اختلال بینایی دست یافته است. کاربران می‌توانند از طریق ارسال پیامک صوتی، موقعیت مکانی مقصد را در نرم‌افزارهای نامبرده ثبت کنند تا از راهنمایی‌های صوتی آن‌ها برای هدایت مسیر بهره‌مند شوند. علائم GPS به کاربران در هر لحظه ممکن موقعیت آن‌ها را اعلام می‌کند ضمن اینکه به ارزیابی زمان یا مسافت باقیمانده در هر لحظه ممکن می‌پردازد.
این قابلیت به افراد کم‌بینا و حتی نابینا کمک می‌کند بدون حضور شخص دیگری در کنار خود، امور روزمره خود را انجام دهند و خود را با کمترین مانع یا خطر ممکن از مبدا به مقصد برسانند. البته اگرچه این نرم‌افزارها بسیار ارزشمند است با این حال، نواقص زیادی نیز در آن‌ها وجود دارد چرا که علائم GPS گاهی از دقت کافی برخوردار نیست ضمن اینکه در فضاهای بسته به خوبی عمل نمی‌کند و در نتیجه استفاده از آن‌ها در ایستگاه‌های مترو، مراکز فروش و سایر مکان‌های مشابه بسیار چالش‌برانگیز است. بنابراین، اخیراً متخصصان فناوری در تلاش بوده‌اند از شیوه‌های هوشمند دیگری برای کمک به مسیریابی افراد دارای اختلالات بینایی بهره گیرند.
شهرهای هوشمند مجهز به علائم راهنمای Beacon
در بسیاری از شهرهای هوشمند دنیا، نوعی انتقال دهنده هشدار دور تا دور سازه‌ها نصب می‌شود که اطلاعات مربوط به موقعیت‌های مکانی را در زمان واقعی به گوشی‌های تلفن همراه مخابره می‌کند. این دستگاه‌های بسیار مفید اغلب در ساختمان‌های عمومی، مراکز اداری و مکان‌های کوچکی نظیر ایستگاه‌های اتوبوس قرار می‌گیرد و داده‌هایی دقیق را به صورت پیامک به تلفن‌های همراه افراد حاضر در محیط ارسال می‌کند. از مهم‌ترین مزایای این فناوری نسبت به GPS می‌توان به قدرت عملکرد خود در فضاهای باز و بسته اشاره کرد که کاربران را از دریافت اطلاعات دقیق مطمئن می‌کند.
علاوه بر این، علائم راهنمای Beacon می‌تواند اطلاعات زمان واقعی دقیقی نیز در مورد موقعیت ورودی ساختمان‌ها و داده‌های زنده در مورد مسافت باقیمانده تا مسیرهای عبور و مرور وسایل نقلیه عمومی به ویژه اتوبوس‌ها و قطارهای شهری در اختیار کاربران قرار دهد و حتی آن‌ها را از موقعیت استقرار نزدیک‌ترین ارائه دهندگان خدمات باخبر سازد. این قابلیت نه تنها افراد دارای اختلالات بینایی را قادر به دستیابی سریع به ساختمان‌هایی با ساختارهای پیچیده کرده بلکه برنامه‌ریزی سفر را بر اساس مسیرهای تردد برای آن‌ها تسهیل می‌کند.
نقشه‌های لمسی و سخنگوی شهری
نقشه‌های فیزیکی به عنوان یک وسیله بی‌نظیر برای تکمیل کارکرد نوع دیجیتالی خود عمل می‌کند. اگرچه تلفن همراه می‌تواند به افراد در پیدا کردن یک مسیر کمک کند با این حال، نقشه‌های فیزیکی نیز در ارائه یک چشم‌انداز کلی از سراسر جهان اثربخش است. آگاهی از این نوع دانش برای افراد مبتلا به اختلالات بینایی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است چرا که به آن‌ها حس قدرتمندی، اعتماد و امنیت می‌بخشد.
نقشه‌های لمسی شهری به راحتی قابل خواندن است و اطلاعات بسیار دقیق و مفیدی را تا مسافت‌های بسیار دور شهر در اختیار کاربران قرار می‌دهد و در ضمن، آن‌ها را از ساختار سازه‌ها و اجزا خیابان‌ها آگاه می‌کند. چنانچه افراد دارای اختلال بینایی این نقشه‌ها را با نوع الکترونیک آن تلفیق کنند آنگاه خواهند توانست از اطلاعات مضاعفی نیز نظیر نام خیابان‌ها و مکان‌ها و حتی داده‌های مربوط به وسایل نقلیه عمومی در حال حرکت آگاه شوند.
نظر شما