به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، به تنفس غیر طبیعی و دشوار هنگام خوابیدن مانند خر و پف مزمن و آپنه خواب اختلالات تنفسی هنگام خواب گفته میشود، بعضی از اختلالات تنفسی هنگام خواب خیلی نگران کننده نیستند و سلامت افراد را به خطر نمیاندازند، اما برخی دیگر به دلیل تأثیرات مستقیمی که بر خواب و بر هم خوردن تعادل اکسیژن و دی اکسید کربن در خون میگذارند، عواقب خطرناکی به همراه دارند.
علائم آپنه خواب
شایعترین علائم هشداردهنده آپنه انسدادی خواب شامل خواب آلودگی و خستگی در روز، خشکی دهان و گلو هنگام بیدار شدن از خواب، سردرد صبحگاهی، اشکال در تمرکز، فراموشی، افسردگی، تعریق شبانه، بی قراری و ناآرامی در هنگام خواب، بیدار شدن ناگهانی و داشتن احساس خفگی و مشکل بیدار شدن در صبح میشود. علائم آپنه خواب در میان کودکان نیز شامل شب ادراری، احساس خفگی و سرازیر شدن آب از دهان، تعریق زیاد در شب، اختلال در یادگیری و رفتار، مشکلات در مدرسه، ضعف یا خواب آلودگی، دندان قروچه کردن، بی قراری در رختخواب و وقفه یا عدم تنفس میشود.
عوارض آپنه خواب
متخصصان معتقد هستند در صورتی که آپنه خواب درمان نشود، عوارض جانبی طولانی مدتی مانند فشار خون بالا، بیماری قلبی، سکته مغزی، دیابت و افسردگی را به همراه خواهد داشت. علاوه بر این، آپنه خواب خطر بروز سندروم متابولیک را نیز افزایش میدهد، این اختلال مجموعهای از سایر عوامل خطری است که با ریسک بالای بیماری قلبی در ارتباط هستند. بیماریهایی که سندروم متابولیک را تشکیل میدهند شامل فشار خون بالا، کلسترول غیر طبیعی، قند خون بالا و افزایش اندازه دور کمر میشود. افت ناگهانی سطح اکسیژن خون که در طول آپنه خواب اتفاق میافتد، باعث افزایش فشار خون میشود و سیستم قلبی عروقی را تحت فشار قرار میدهد. همچنین، آپنه انسدادی خواب میتواند خطر حملات قلبی مکرر و ضربان قلب غیرطبیعی مانند فیبریلاسیون دهلیزی را افزایش دهد.
درمان آپنه انسدادی خواب
بسیاری از افراد از وجود اختلال آپنه خواب در خود مطلع نیستند و تحت درمان قرار نمیگیرند، اما در صورت مشاهده علائم این اختلال بهتر است هر چه سریعتر تحت درمان قرار بگیرید. طی روند درمان، پزشکان ممکن است خواب شبانه شما را ارزیابی کنند، این بررسی معمولاً در یک کلینیک تخصصی اختلالات خواب صورت میگیرد، البته تحقیقات اخیر نشان میدهند که مطالعات خواب گاهی اوقات در منزل و با استفاده از بعضی تجهیزات نیز امکانپذیر است.
نحوه بررسی کیفیت خواب شبانه
در مراکز تخصصی اختلالات خواب سنسورهایی روی انگشت، پوست سر یا قفسه سینه افراد قرار میدهند که هر کدام وظایف خاصی را بر عهده دارند. حسگرهایی که روی انگشت قرار میگیرند سطح اکسیژن خون را اندازه گیری میکند، حسگرهایی که روی قفسه سینه قرار میگیرد نیز نرخ ضربان قلب و تنفس را ثبت میکند و مشخص میکند که تنفس بیمار چگونه قطع میشود. حسگر دیگری نیز جریان هوای بینی را میسنجد. حسگرهایی که روی پوست سر قرار میگیرند امواج مغزی را برای مشخص کردن اینکه چه مدت طول میکشد تا فرد به خواب برود، چه مدت طول میکشد تا وارد مراحل مختلف شود و چگونه در طول شب از خواب بیدار میشود را شناسایی میکند. سپس با توجه به نتایج به دست آمده از روشهای درمانی زیر برای کنترل آپنه خواب استفاده میشود:
استفاده از دستگاه CPAP
یکی از اصلیترین روشهای درمان آپنه خواب استفاده از فشار جریان هوای همواره مثبت (CPAP) است، در این روش به کمک جریان هوای خفیف و دائمی از طریق ماسکی که هنگام خواب استفاده میشود، مجاری هوایی در طول شب باز نگه داشته میشوند. به کمک این روش درمانی وقفههای تنفسی ناشی از آپنه خواب از بین میرود و در نتیجه خر و پف یا صدای ناشی از خفگی دیگر ایجاد نخواهند شد. علاوه بر این، فرد بدون اینکه به دلیل کمبود اکسیژن از خواب بیدار شود، خواب با کیفیتی را تجربه خواهد کرد.
استفاده از ابزارهای دهانی
گاهی اوقات پزشکان تشخیص میدهند که فرد مبتلا به آپنه انسدادی خواب میتواند از ابزار متحرک در دهان استفاده کند، این وسیله شبیه محافظ دندان ورزشی یا پلاک ارتودنسی است. معمولاً زمانی از این روش استفاده میشود که زبان هنگام خواب مجاری هوایی را مسدود میکند، این ابزار دهانی زبان را درجای خود نگه میدارد تا مسیر مجاری هوایی باز بماند.
عمل جراحی
پزشکان ممکن است برای درمان بعضی از بیماران مبتلا به آپنه انسدادی خواب عمل جراحی را مناسب بدانند. در صورتی که بیمار تمایلی به استفاده از روش فشار جریان هوای همواره مثبت نداشته باشد، پزشک عمل جراحی آپنه خواب را به او پیشنهاد میدهد. البته در بسیاری از موارد ممکن است فواید این روش درمانی دائمی نباشد و در برخی بیماران نیز ممکن است این اختلال تنفسی بعد از مدتی دوباره رخ دهد، به طوری کلی آپنه خواب یک اختلال مزمن است و ممکن است تا پایان عمر با فرد همراه باشد.
ترجمه از: پگاه بهادران، خبرنگار ایمنا
نظر شما