به گزارش خبرنگار ایمنا، فروغ فرخزاد در بخشی از صحبت‌های خود در مصاحبه‌ای که ایرج گرگین، گوینده و روزنامه‌نگار با او انجام داد، دیدگاه خود درباره تأثیر محیط بر شعر و هر اثر هنری را چنین تعریف کرده است:
"من فکر می‌کنم چیزی که امروز به اسم شعر برای ما وجود دارد و ما سعی می‌کنیم که آن شعر را دنبال کنیم بهتر از آن چیزهایی است که وجود دارد و باز هم اسم آن را شعر می‌گذارند ولی مطلقاً ارتباطی به محیط ما ندارد. به علت اینکه همین شعر هم یک چیز زنده است و عیب‌ها و نقایصی دارد.
من فکر می‌کنم عیب بزرگ شعر و کلاً هر کار هنری و اینکه این نوع کارها اصلاً رشد نمی‌کنند و به حد عالی نمی‌رسند وجود نداشتن محیط است. اینجا هنر بیشتر حالت تفنن دارد، چه از نظر خواننده و چه ازنظر سازنده. من هیچ‌وقت ندیدم که یک خواننده‌ی شعر این کنجکاوی را نسبت به یک شعر داشته باشد که نگاه کند و ببینید این شعر ازنظر کاری چه ارزشی دارد و حاوی چه پیام و حرفی است.
بعضی به دنبال کنجکاوی‌های خیلی معمولی و بچه‌گانه می‌روند که اصلاً ارتباطی به این کارها ندارد.
چون محیط نیست، جریان وجود ندارد، طبیعتاً آدم‌ها در خودشان فرو می‌روند و به خودشان پناه می‌برند. اگر قدرت کافی نداشته باشند از بین می‌روند و اگر هم داشته باشند شعر آن‌ها یک شعر مجرد و تنها و بی‌جان می‌شود. این یکی از علت‌های خیلی بزرگِ راکد بودن شعر و کلاً هنر است."
نظر شما