امیر حسین شبانی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: یکی از مهمترین موضوعات مغفول مانده در شهرسازی و برنامهریزی شهری توجه به مسائل اجتماعی است.
وی افزود: نحوه طراحی کالبد و فیزیک شهر همواره بیشتر از مسائل اجتماعی و فرهنگی مورد توجه بوده است.
این دکترای شهرسازی خاطرنشان کرد: بسترهای اجتماعی روح فضاهای شهری است و در نهایت کیفیت محیط شهری را تعیین میکند و اگر مسائل و روابط اجتماعی به درستی دیده نشود، فضاهای شهری تبدیل به فضایی بیروح میشود.
وی اضافه کرد: کالبدهای ارزشمند به خودی خود کیفیت محیط و کیفیت زندگی شهری را ارتقا نمیدهند بلکه این نوع روابط اجتماعی است که به شهر شور و نشاط میبخشد.
شبانی اضافه کرد: توجه به فیزیک شهر و مسائل مرتبط با طراحی شهری باید در کنار شاخصهای ارتقا سطح روابط اجتماعی در فضاهای شهری مورد توجه باشد، اما متأسفانه کالبد هنوز نیز مسئله اول طرحهای شهری است.
وی تصریح کرد: مشارکت شهروندان در تحقق این مهم کلیدی است و در غیر این صورت صحبت از توجه به بعد اجتماعی شهرها بیشتر شعارگونه است چراکه بخش اصلی و مهم اجتماع شهری، ساکنان شهر هستند.
این دکترای شهرسازی افزود: در صورتی که توجه به مسائل اجتماعی در قالب شهرسازی اجتماعی مورد توجه نباشد و انسانها در اولویت برنامهریزی شهری نباشند، ایجاد و طراحی کالبدهای ارزشمند نیز ممکن نیست.
وی تاکید کرد: بیشتر مسائل شهری به صورت مستقیم یا غیر مستقیم نشأت گرفته از بطن اجتماع شهری است و چنانچه برنامهریزی و طرح پایداری مدنظر مدیران و برنامه ریزان است، باید حتماً مسائل اجتماعی و فرهنگی مورد توجه باشد.
نظر شما