زیرِ زمینِ تبریز چه خبر است؟

عملکردمدیریت شهری فارغ از پشت‌پرده‌ها، باید، نبایدها و امکانات موجود و کمبودهایی که برای اجرای برنامه‌ها وجود داشته، مورد چالش و انتقاداتی از سوی شهروندان و مدیران قرار گرفته است.

به گزارش خبرنگار ایمنا، گفتن از حقیقت پشت این پرده‌ها، جرأت قرار گرفتن در آماج ضربات انتقاد و پذیرفتن کمبودها و کاستی‌ها از ویژگی‌های اصلی نشستن بر کرسی مدیریت و مسئولیت‌پذیری مسئولان است که متأسفانه امروزه برخی از مدیران فاقد این ویژگی هستند.

پای صحبت‌های نخستین عضو از شورای ششم شهرداری تبریز که حاضر به پاسخگویی پشت تریبون خبرگزاری ایمنا شد، نشستیم و برخی از این انتقادات و کم و کاستی‌ها را از زبان «روح الله دهقان نژاد» رئیس کمیسیون ارزیابی، تحقیق و نظارت شورای اسلامی شهر تبریز شنیدیم که در ادامه مشروح آن از نظرتان می‌گذرد:

شورای اسلامی شهر باید نقش ناظر بر عملکرد تمامی ارگان‌ها و سازمان‌ها را ایفا کند و نه فقط محصور در حوزه شهرداری؛ این اصل و وظیفه عینی سال‌ها است که به عنوان دغدغه منتخبان و مردم در دوره‌های مختلف مطرح بوده، اما تاکنون میسر نشده است. طبق برداشت و شناختی که از اعضای شورا دارید، شورای ششم موفق خواهد شد این اصل را اجرایی کند؟

حتماً باید این‌گونه باشد چرا که این امر جز ایده‌آل‌های مدیریت شهری است و تمام دستگاه‌های خدمت‌رسان باید زیر نظر شهرداری و شورا باشند.

در جوامع اروپایی و برخی شهرها و حتی در قانون شهرداری‌ها که سال‌ها پیش نوشته شده، مشاهده می‌کنیم به نوعی به تمام خدمات اجرایی از جمله برق کشی و لوله کشی آب و فاضلاب اشاره شده و جز وظایف حوزه‌ی مدیریت شهری ایده‌آل است، اما در حال حاضر عملاً به این نقطه نرسیده‌ایم و با استدلالی منطقی، شورای هر شهری در مقابل شهروندان پاسخگو است و قدرت اقدام شورای شهر و شهرداری ضعیف است و باید ضمن انجام هماهنگی‌ها، اقداماتی انجام دهند و به طور مستقل نمی‌تواند کاری بکنند، در حالی که اگر مدیریت جامع شهری اجرا شود تمام شهر هماهنگ با شهرداری و شورای شهر نتیجه‌ی مثبتی می‌گیرند.

به طور مثال در برخی محلات که کوچه‌ای به تازگی توسط شهرداری آسفالت شده توسط اداره برق یا گاز تخریب می‌شود و این همان ناهماهنگی است و حتی قضایای ریزی که بین دستگاه‌ها وجود دارد و چندان مورد توجه نیست، اما تأثیرگذار است از جمله اینکه تحقق بودجه برخی سازمان‌ها شش ماهه اول و برخی سازمان‌ها شش ماهه دوم است و بخاطر شاهد چنین ناهماهنگی‌هایی هستیم و راهکار آن مدیریت جامع شهری است تا دستگاه‌های خدمت رسان بتوانند هماهنگ عمل کنند.

ما این قبیل هماهنگی‌ها را با شرکت آب و فاضلاب آغاز کرده و طی جلسات راهگشا در رابطه با عدم اجرایی شدن ۱۲ درصد از فاضلاب شهری تبریز اعلام کردیم که شهرداری از حق خود در مورد پرداخت هزینه‌های این پروژه به خاطر شهروندان چشم‌پوشی کرده و خواستار رسیدگی لازم بودیم که امیدواریم در این دوره مشکلات آب و فاضلاب شهر تبریز به صورت کامل و جامع ساماندهی شود.

تبریز برای رسیدن به مقصد توسعه ایده‌آل و رهایی از گره‌های ریز چه مسیری را باید طی کند؟

تبریز از گذشته صاحب عنوان شهر اولین‌ها و قوجامان است که حاصل تلاش گذشتگان بوده و امروز این شهر در دست ما و تاریخ نویسی این برهه با رفتار و عملکرد و افکار و نگرشمان برعهده ما است و قابل تاکید است که حال تبریز امروز خوش نیست و ما این تبریز را تحویل نسل بعد خواهیم داد و مجبوریم برای حال خوب تبریز و رفاه فرزندانمان بسیار تلاش کنیم؛ از جمله تلاش در حوزه اقتصاد شهری و سرمایه‌گذاری که اوضاع بدی دارد و شرکت‌های سرمایه‌گذاری بزرگ کشور در تمام کلانشهرها به جز تبریز سرمایه‌گذاری کرده‌اند.

متأسفانه کاری کرده‌ایم که سرمایه‌گذار از تبریز فراری باشد و پس از چند پروژه، سرمایه‌داران را با ندانم کاری‌ها و جهالت‌هایی که در حوزه‌ی شهرداری وجود دارد به خاک سیاه نشانده‌ایم؛ سوال اینجاست که امروز سرمایه گذار در تبریز به چه طریقی نتیجه مورد انتظارش را از سرمایه‌گذاری محاسبه و آزمون خواهد کرد؟

ابتدا نحوه برخورد با سرمایه گذار را می‌بیند و مکان‌های سرمایه گذاری شده را شناسایی می‌کند و میزان سرمایه‌پذیر بودن را می‌سنجد و امروز هر سرمایه گذاری که به شهر تبریز نگاه کند فرار می‌کند، این اقدامات علاوه بر سرمایه‌گذار ظلم به شهر و مردم تبریز است.

ولی ما می‌خواهیم با رفع این معضل و دیدگاه به پروژه‌های سرمایه گذاری شهر تبریز ورود کنیم و نشانه اداری و حقوقی آن این است که ما با توجه به اینکه تمام قراردادها ایراد دارند و در شهرداری اعمال خاصی صورت می‌پذیرد که نمی‌توان عمدی برشمرد اصل حقوقی را به کمیسیون تحقیق و نظارت اضافه و تبدیل به کمیسیون ارزیابی، تحقیق، نظارت و حقوقی کردیم تا پس از این در قراردادها و پیمان‌ها حق مردم پایمال نشده، حق و حقوق سرمایه گذار از بین نرود و یک چارت تشکیلاتی حقوقی مشخص شود.

شورای ششم برای جذب سرمایه‌گذار چه برنامه تازه‌ای دارد؟

شهرداری را برای جذب سرمایه گذار مکلف کردیم و آنها به دنبال اطلس سرمایه‌گذاری هستند به طوری که پروسه مطالعاتی آن در حال انجام است و در کمیسیون سرمایه‌گذاری از شهردار تبریز تقاضا شد فرصت‌های سرمایه گذاری موجود را هماهنگ کنند، به عنوان مثال در مسیر خروجی شهر تبریز، سمت راست دروازه تهران متعلق به منطقه دو و سمت چپ مربوط به منطقه پنج است، یعنی هر سمت خیابان متعلق به یک منطقه خاص شهرداری است و قطعاً فرصت‌های ناهمگون سرمایه‌گذاری در آن مناطق موجب به هم ریختگی شهر خواهد شد.

ما درخواست کردیم که مناطقی با چنین شرایطی هماهنگ عمل کنند و اگر منطقه‌ای قصد سرمایه‌گذاری در زمینه خاصی دارد، منطقه دیگر نیز چنین باشد و این احتیاج ما است که در نهایت سرمایه‌گذارانی جذب شوند و از ظرفیت‌های سرمایه گذاری شهر تبریز استفاده کنند.

تلاش می‌کنیم در طول چهار سال شورا حداقل سرمایه‌گذاری‌هایی مناسب و قابل توجه صورت گیرد و زمینه را برای پروژه‌های بزرگ فراهم سازیم که به سود اقتصاد، اعتبار و خدمات و تجارت شهر است و تبریز قوجامان را به بهترین شکل به نسل آینده تحویل دهیم.

چرا شهرداری‌های ایران دچار مشکل درآمد پایدار هستند و با وجود تلاش‌های چند ساله در تمام کشور این مشکل پابرجا بوده و باعث افزایش بودجه شهرداری‌ها به طور سالانه و تحمیل هزینه‌های روز افزون به دولت است؟

حقوق ماهانه کارمندان شهرداری تهران دو هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان و شهرداری تبریز ۱۳۲ میلیارد است و با این حال مردم شهر تبریز ناراضی‌اند، با وجود پرداخت ریال به ریال حقوق پرسنل، اما برخی کارمندان حرمت مردم را حفظ نمی‌کنند، خدمات مناسبی ارائه نمی‌دهند، برخورد مناسبی ندارند و وظیفه خود را به درستی انجام نمی‌دهند، با اینکه تعداد کمی هستند ولی این نقص چشمگیر است و باید رفع شود.

زیرِ زمینِ تبریز چه خبر است؟

از طرفی چون در شهرداری‌ها هر ساله حقوق ماهانه افزایش پیدا می‌کند مجبور به پرداخت حقوق و مزایا هستند، اولویت شهری مانند تبریز پرداخت حقوق کارمندان شده و سپس اگر پولی باقی ماند به فکر ارائه خدمات خواهند بود و این تنش مالی گریبان‌گیر تمام شهرداری‌های ایران است و کلانشهرهایی همچون تبریز باید به سمت ایجاد درآمد پایدار پیش روند و با برنامه‌ریزی‌های مناسب به درآمد پایدار برسد.

بحث دیگری که وجود دارد باطل شدن ماده ۱۰۰ است که در نتیجه این ماده شهروندان ساخت و سازهای غیرمجاز کرده و سود و درصدی به حساب شهرداری واریز می‌شد که ابطال آن تبدیل به قانون شد و این قانون درست است و شهرداری‌ها باید به فکر جایگزینی برای تأمین بودجه‌ای که از این طریق می‌شد، باشند.

ما باید قبل از تصویب این قانون فکری برای منابع پایدار شهرداری داشته باشیم و بعد از اجرای ایده‌ها و قرار گرفتن در مسیر تأمین بودجه، ماده ۱۰۰ را کاملاً حذف کنیم.

شما پیگیر پروژه مقبره الشعرا و مترو بودید، به نظر شما پروژه‌هایی با این قدمت برای جایگاه تبریز آسیب‌رسان نیست؟

پروژه مقبره الشعرا تبدیل به یکی از مشکلات عمرانی تبریز شده، چه تضمینی وجود دارد که آرامگاه ۴۰۰ عارف تدفین شده همچنان همان جا هستند؟ چه تعدادشان با خاکبرداری خارج شده‌اند؟ چه کسی تضمین می‌دهد؟ اصلاً صاحب پروژه کیست؟ چرا شهرداری ورود کرده است مگر متعلق به شهرداری است؟ برای چنین پروژه‌هایی باید از مباحث مالی ملی استفاده کنند و اگر وفات استاد شهریار روز شعر و ادب ملی است، پس باید از همان منابع ملی هم استفاده شود، مگر شهرداری و اداره کل فرهنگ و ارشاد صاحب چه مقدار بودجه‌ای هستند که در آنجا ساخت و ساز انجام دهند؟

با چنین اوضاع بودجه‌ای که پیش می‌رود احتمالاً خاتمه مقبره الشعرا هزار و هفتاد سال به طول انجامد و با این شرایط نمی‌شود پیش رفت و باید بودجه‌ی ملی پای کار آید و عوامل اجرایی تعیین تکلیف و معرفی شوند.

در بحث مترو در اوایل کار شورا تحقیق و تفحص از مترو را شروع کردم و افرادی که نمی‌خواستند هدف نهایی به نتیجه برسد و اصل حرف من به ثمر نشیند، مسئله را سیاسی و جناحی جلوه دادند و من تاکید کردم قصد سیاسی نداشته و هدفم شفاف سازی مبنی بر ۲۰ سال فعالیت این پروژه در زیرزمین است.

اکنون مدعی هستند بودجه خط یک تحقق یافته، ولی چرا نمی‌توانیم از آن بهره ببریم؟ مدیر پروژه نامه‌ای مبنی بر مطالبه ۱۰۴۵ میلیارد جهت به پایان رساندن خط یک نوشته و سه ماه بعد نیز اذعان داشته اگر ۱۳۴۵ میلیارد نیز پرداخت کنند پروژه را تحویل می‌دهد، سوال اینجاست که واقعاً در زیر زمین شهر چه خبر است؟

چند هزار میلیارد برای احداث مسیر مترو هزینه شده، ولی مردم نمی‌بینند و بهره‌ی آن‌را نمی‌برند و زمانی هم که خواستند استفاده کنند، واگن از مسیر خارج شد و با ستون برخورد کرد و البته وقتی مطالبه می‌کنیم انگ سیاسی بودن می‌زنند که از رسانه‌ها درخواست مطالبه‌گری داریم تا تحقیق و تفحص را اجرا کنند.

رسانه‌ها باید هر هفته از چند و چون کار و آمار و حفاری‌ها در مترو گزارش تهیه و به مردم اطلاع رسانی کنید و قطعاً اگر مردم و رسانه‌ها تمرکز کنند پروژه پیش خواهد رفت.

اخیراً بحث تدوین نقشه جامع مدیریت بحران شهری مطرح شد، این طرح چقدر قابلیت اجرایی شدن و خروج از مکتوبات کاغذی و پروسه اداری دارد؟

نقشه جامع مدیریت بحران زمانی جامه‌ی عمل خواهد پوشید که در شهرداری اراده‌ای مبنی بر مدیریت بحران باشد، ما در دوره شهرداری «علیرضا نوین» شاهد چنین اقداماتی از قبیل احداث سالن‌های چند منظوره بوده‌ایم، حال اگر شهروندی سراغ اداره‌ی کل مدیریت بحران و مدیریت پدافند غیرعامل برود، هم از نظر مکانی و هم از نظر معنا و جایگاه جست و جو کند، صرف مکان‌دهی ساده و دور از شانی که برای اینها وجود دارد، یکی از اینها در چهارراه عباسی و دیگری در زیرزمین عمارت ساعت اسکان داده شده و عملاً بدون هیچ تمهید و توجهی به امان خدا رها شده‌اند.

از شروط نگارش برنامه جامع مدیریت بحران وجود نگرش محله محوری است، چنانچه شرایط محله‌های مختلف تبریز چه از نظر تراکم و جمعیت، چه از نظر مسیرهای عبور و مرور و موقعیت جغرافیایی متفاوت است و به همین دلیل باید نگرش محله محور باشد تا در زمان بحران بسته به ظرفیت هر محله، به درستی مدیریت بحران شود و هرگونه برنامه‌ریزی، اطلس، تقویم، برنامه جامع و راهبردی بر اساس منطقه طراحی و اجرا شود.

ادغام تفکیک سازمان ورزش و سازمان فرهنگی طی دو دوره علاوه بر بلاتکلیفی برنامه‌ها و پرسنل، هزینه‌هایی نیز به شهر و مردم کرده است، چرا هر کاری را بدون بررسی و مطالعه کافی انجام می‌دهیم و تنها با نتیجه نامطلوب به غلط بودن اقدام آگاه می‌شویم؟

بسیار متأسفم که گاهی مجبوریم برای حل برخی اشتباهات چنین هزینه‌هایی را تحمیل کنیم و راه گریزی هم نداریم؛ در شهرداری تبریز باشگاه فرهنگی ورزشی داشتیم، سازمان ورزش داشتیم هرچند عملکردشان از مسیر صحیح خارج شده بود ولی من پاک کردن صورت مسئله را قبول ندارم.

شورای پنجم صورت مسئله را پاک کرد و اخیراً هم یکی از اعضای سابق شورا طی مصاحبه‌های تصویری و انتقادی اظهار کرد فساد وجود دارد، اگر این چنین است باید سوال کرد که چرا تاکنون رسیدگی نکرده‌اند؟، البته به جای پاک کردن صورت مسئله می‌توانستند ورود کرده و رسیدگی کنند.

می‌گویند در حوزه فوتبال، فساد وجود دارد که اولاً می‌توانستند رسیدگی و نظارت لازم را انجام دهند، آنچنان که اخیراً در کمیسیون تحقیق و نظارت متوجه پرداخت‌های اضافی یکی از شرکت‌های تابعه شهرداری شدیم، از معاون مالی و مدیرکل اداری و مدیرعامل تشکیلات سوال کردیم و پس از تعیین وضعیت، یکی از فیش‌های حقوقی را ارائه و خواستار دفاعیه شدیم که هیچکدام حرفی برای دفاع نداشتند، آنها را موظف ساختیم تا صورت‌های مالی را به شهرداری ارائه داده و همچنین چارت‌های اضافی را حل کنند و در طول تاریخ شهرداری برای نخستین بار چنین کاری را انجام دادم و خواستار جبران هزینه‌های چارت اضافی آن تشکیلات از محل حقوق دریافتی مدیرعامل و مدیر مالی شدیم، البته طی نظارت و بررسی صورت گرفته محکومیت مالی نیز برایشان در نظر گرفته شد.

در حوزه ورزش نیز به جای پاک کردن صورت مسئله می‌توان چنین نظارتی داشت، همچنین اظهاراتی مبنی بر مغایرت وجود وزارت ورزش و وجود سازمان‌های ورزشی مطرح می‌شود که اگر بخواهیم این چنین فکر کنیم، پس باید با وجود وزارت حمل و نقل، پایانه‌های حمل و نقل و ترمینال را تعطیل کنیم یا با وجود وزارت فرهنگ و ارشاد، سازمان‌های فرهنگی را تعطیل کنیم، در نتیجه در عین پر ادعا بودن استدلال‌ها درست نیست و باید در بخش ورزش به ورزش پایه اهمیت فراوانی دهیم.

به عنوان مثال در فوتبال تصدی‌گری نکنیم، از ظرفیت‌های موجود در داخل استان بهره ببریم و از استعدادهای بومی شهری در تمام رشته‌های ورزشی استفاده کنیم همانطور که تجربه ثابت کرده، ورزشکاران بزرگی با استعدادیابی و حمایت می‌توانند پرورش یابند و اگر فسادی هم وجود دارد می‌شود ورود، بررسی و نظارت کرد.

موافق تفکیک سازمان ورزش هستم چرا که باید به مسائل مربوط به حوزه‌ی ورزش بیشتر رسیدگی شود و زمان بیشتری صرف بررسی شود که در کمیسیون فرهنگی امکان چنین توجه و تمرکز و تخصصی کمتر است، باید از تاراج دارایی‌های ورزشی که در ادوار گذشته صورت گرفته جلوگیری شود و با پاک کردن صورت مسئله نمی‌توان مشکلات و اشتباهات را پاک کرد و من قول می‌دهم در باشگاه فرهنگی ورزشی شهرداری سازمان ورزش اگر لازم بر شب بیداری هم باشد، بیدار خواهم ماند تا با رسیدگی به مسائل از فسادها جلوگیری کنم تا شرمنده مردم نشویم و این مسیر سالم طی و حق ورزشی شهر تبریز احیا شود.

بحث مجتمع رسانه‌ای تبریز در دوره چهارم شورا توسط شما به شورای شهر ارائه شد ولی هنوز بی‌نتیجه مانده است؛ آیا اهتمامی از ظرف شورا و شهرداری برای اجرای این طرح وجود دارد؟

طبق طرحی که متصور هستم؛ در ساختمانی چند طبقه، مجتمع فرهنگی هنری و رسانه‌ای که هم گروه‌های تئاتر، نمایشگاه‌های هنری و رسانه‌های شهر، فعالیت داشته باشند و با حمایت از ظرفیت‌های موجود که یکی از آنها رسانه‌ها است و بازوی مدیریتی مدیریت شهری و چشم بینای مردم محسوب می‌شوند، مجتمع هم باید باشد.

روی حرفم ایستاده‌ام و حتی اگر در بودجه‌ی امسال هم تعریف نشود، سال آینده حتماً ورود خواهم کرد و تلاش خواهم کرد کمکی به حق برای همکاران رسانه‌ایمان که لایق آن هستند داشته باشیم.

کد خبر 540787

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.