مرضیه سادات معتمدی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا در خصوص تعریف کلمه معلول، اظهار کرد: معلول به فردی اطلاق می‌شود که از لحاظ جسمی یا ذهنی دچار ناتوانی است. این ناتوانی ارتباط و روزمرگی فرد را دچار اختلال کرده و فرد نمی‌تواند مانند یک فرد عادی زندگی خود را اداره کند و حتی به همین علت در ارتباط با اجتماع نیز دچار مشکلاتی می‌شود که شاید مهم‌ترین آنها مشکلات روحی است، این عارضه روان‌تنی منجر به تشدید عارضه‌های جسمی معلولان می‌شود.
وی با اشاره به انواع معلولیت‌ها، افزود: معلولیت به دو دسته جسمی و ذهنی تقسیم می‌شود که همین دو دسته انواع معلولیت‌ها را دربر می‌گیرد. معلولان جسمی-حرکتی معلولانی هستند که در یکی از اندام‌های آنها مشکلی وجود دارد و عمیق‌ترین نوع معلولیت، ناشنوایی است. فرد ناشنوا در بسیاری از مواقع به علت نداشتن شنوایی قدرت تکلم خود را نیز از دست می‌دهد.
رئیس جامعه معلولان استان اصفهان، ادامه داد: تقریباً ۱۱ تا ۱۲ درصد، حدود ۱۲۰ هزار نفر در استان اصفهان از معلولان هستند که بزرگترین گروه معلولیت‌ها، معلولیت جسمی-حرکتی است. در سال‌های اخیر به علت تصادفات و حوادث کار یا اتفاقات اجتماعی شمار معلولان جسمی-حرکتی در گروه معلولان نخاعی افزایش داشته است، برخی علل ایجاد معلولیت‌ها نیز شامل ژنتیک، وراثت، موارد بدو تولد و حین تولد، موارد دوران بارداری و سانحه است.
افراد سالم با معلولیت فاصله‌ای ندارند
وی در خصوص برخورد غلط افراد جامعه با معلولان، تصریح کرد: به علت وضعیت اجتماعی و مناسب‌سازی، بسیاری از معلولان وضع روحی مطلوبی ندارند و در جامعه نیز دید مناسبی نسبت به معلولان وجود ندارد. برخورد اجتماع خصوصاً دیدگاه ترحم‌آمیز، درد معلولان و خانواده‌های آنها را مضاعف می‌کند. باید در نظر داشته باشیم که خود ما با معلولیت فاصله‌ای نداریم و چه بسا با کوچک‌ترین اتفاقی به سیل عظیم معلولان افزوده شویم؛ بنابراین در هنگام برخورد با یک معلول حداقل کاری که به عنوان یک شهروند می‌توانیم انجام دهیم نداشتن نگاه ترحم‌آمیز و تأسف‌بار است.
معتمدی افزود: اشتغال بحثی کلان در سطح کشور است و برای تمام افراد جامعه با چالش‌های عظیمی همراه است، اما معلولان با چند برابر این چالش‌ها روبه‌رو هستند. یک معلول نمی‌تواند مانند یک فرد عادی هشت ساعت به کار مشغول باشد، کوچک‌ترین نیازهای او با مشکلات خاصی همراه است و به دلیل مشکلات رفت‌وآمدی کمتر معلولی می‌تواند وارد بازار کار شود.
وی اضافه کرد: بسیاری از معلولان توانایی‌هایی دارند که افراد سالم ندارند اما این افراد در اقلیت هستند و آنچه که می‌توان به عنوان واقعیت معلولان در نظر گرفت این است که نمی‌توان میزان کارایی مورد انتظار از یک فرد سالم را برابر با میزان کارایی یک فرد معلول برابر دانست. افراد معلول کارها را انجام می‌دهند، از پس کارها بر می‌آیند و مسئولیت‌پذیر هستند اما واقعیت این است که معلولیت همراه این افراد اجازه قدرت عمل زیاد را از آنها می‌گیرد و افراد کمی وارد حوزه اشتغال برای معلولان می‌شوند.
لزوم فرهنگ‌سازی بیشتر برای پذیرفتن معلولان / مشکلات چند برابری اشتغال معلولان
رئیس جامعه معلولان استان اصفهان با اشاره به دامنه محدود فعالیت معلولان، اظهار کرد: دامنه فعالیت معلولان محدود است و از نظر فرهنگ‌سازی نیازمند کار بیشتری هستیم. افراد دارای معلولیت اکثر اوقات در خانه هستند و هنگامی که تصمیم به حرفه‌آموزی برای رسیدن به شغل و درآمد می‌کنند، به علت موانع شهری نمی‌توانند از این امکانات استفاده کنند و در نتیجه اشتغال فرد معلول با چالش‌های صد برابری نسبت به اشتغال یک فرد سالم همراه است و هیچ فردی خود را درگیر ایجاد شغل برای معلولان نمی‌کند.
وی ادامه داد: البته افرادی هستند که برای ایجاد اشتغال معلولان اقداماتی انجام می‌دهند اما به صورت کلی در زمینه اشتغال اتفاق رو به جلویی نیفتاده است و مستمری پرداختی از سمت بهزیستی واقعاً برای این افراد بسیار کم است و حتی امکان گذران زندگی را از افراد معلول می‌گیرد. اشتغال در بخش‌های دولتی نیز با چالش‌های خود روبه‌رو است؛ بسیاری از معلولان آزمون‌های استخدامی را قبول می‌شوند اما به علت داشتن معلولیت رد می‌شوند و شاید از سه درصد قانون اشتغال معلولان نیم درصد هم رعایت نمی‌شود.
درک احساس یک فرد معلول
معتمدی فراموش شدن قشر معلولان را متذکر شد و تصریح کرد: قانون تصویب شده باید اجرا شود. اعتراض برای عدم اجرای قانون جامع حمایت از معلولان به صورت کلی در سازمان‌های مردم نهاد سراسر کشور انجام شده است اما گویا قشر معلولان قشری فراموش شده هستند. شاید بهتر باشد روزی یکی از مسئولین نشستن روی ویلچر را امتحان کند و احساس فرد معلول را درک کند؛ بلکه بتواند پاسخگوی بهتری برای دغدغه یک معلول باشد.
وی افزود: جامعه معلولان مانند ۸۸ درصد سایر جامعه اصفهان شهروند هستند و مطالبه آنها استفاده از حق شهروندی خود است. افراد دارای معلولیت باید حق شهروندی خود را با خواهش، التماس و تحریک احساسات مسئولان بگیرند و این جای تأمل دارد و باید بدانیم اصفهان و اکثر شهرهای ایران از جمعیت سالمند زیادی برخوردارند و خود ما روزی سالمند خواهیم شد و درد آنها را خواهیم فهمید.
رئیس جامعه معلولان استان اصفهان اضافه کرد: در ۱۲ آذرماه هر سال مسئولان با برگزاری همایش‌هایی تصمیم بر رفع مشکلات معلولان دارند و مدافع می‌شوند، نامه‌ها و درخواست‌ها داده می‌شود و قول‌هایی نیز داده می‌شود اما هیچ اقدام خاصی انجام نمی‌شود. حتی برای گرفتن یک جشن، سالنی در اصفهان بجز سالن بهزیستی که مناسب‌سازی شده باشد وجود ندارد که یک معلول بتواند از آن استفاده کند.
مستمری‌های ناکافی / شرایط سخت ضمانت وام‌ها
وی در خصوص ناکافی بودن میزان مستمری پرداختی به معلولان، خاطرنشان کرد: مستمری‌های بهزیستی گره‌ای از کار خانواده‌های دارای معلول به خصوص خانواده‌هایی که دارای چند معلول هستند، باز نمی‌کند و این عزم همگانی یا اختصاص بودجه بیشتری به بهزیستی را می‌طلبد. با توجه به تورم موجود آیا یک مرد سرپرست خانوار دارای معلولیت که همسر او نیز دارای معلولیت است و چند فرزند دارند را در نظر بگیرید، آیا واقعاً این مستمری برای آنها کافی است؟
معتمدی با اشاره به نیاز جامعه معلولان، گفت: شرایط ضمانت وام‌ها باید راحت‌تر باشند و تسهیلاتی برای فرد قائل باشند، این افراد با افراد سالم جامعه متفاوت هستند، جامعه معلولان به یاری‌گر و تسهیل‌کننده نیاز دارد. افراد دارای معلولیت بجز مباحث و چالش‌های معیشتی با مباحث درمانی نیز روبه‌رو هستند و اگر به مسائل درمانی خود توجه نکنند با هزینه‌های چندبرابری روبه‌رو خواهند شد و چه بسا معلولیت آنها تشدید می‌شود.
وی افزود: افراد معلول باید دیده شوند، آنها افراد فراموش شدنی جامعه نیستند و مسئولان باید برای تحقق حقوق شهروندان معلول تلاش کنند. انتظار می‌رود مسئولان در یک ماه تنها یک ساعت را به حقوق معلولان اختصاص دهند و اگر این ساعت‌ها اجرایی شود مسلماً اتفاقات بسیاری خوبی برای جامعه معلولان می‌افتد.
نظر شما