به گزارش خبرنگار ایمنا، بهنام در سال ۱۲۸۵ در تهران به دنیا آمد. وی تحصیلات ابتدایی را در مدرسه آلیانس و تحصیلات متوسطه را در دبیرستان‌های تهران و در رشته ادبیات به پایان رساند و در سال ۱۳۰۸ به همراه نخستین گروه دانشجویان رشته باستان‌شناسی به فرانسه اعزام شد و در مدت هشت سال اقامت خود در فرانسه، دوره تحصیلی مدرسه لوور را در باستان‌شناسی پیش از تاریخ به پایان برد و به اخذ درجه لیسانس از دانشکده ادبیات در همین رشته و درجه دیپلم از مؤسسه هنر و باستان‌شناسی دست یافت. در سال ۱۳۱۶ وزارت فرهنگ وقت او را برای افتتاح موزه ایران باستان به ایران فرا خوانده شد و به این خاطر نتوانست رساله دکتری خود را به پایان رساند.
بهنام در ۱۳۱۸ به همراه علی سامی، مأمور کاوش در تخت جمشید شد و از همین سال تا ۱۳۲۵ موزه‌دار موزه ایران باستان نیز بود. در سال ۱۳۱۹ به خدمت وزارت فرهنگ وقت در آمد و به جای «اریخ اشمیت» ریاست هیأت علمی و گروه پژوهشی تخت جمشید را بر عهده گرفت. در سال ۱۳۲۰ به تدریس در دانشگاه تهران پرداخت و رشته باستان‌شناسی را پایه‌گذاری کرد. وی به عنوان نخستین مدیر گروه باستان شناسی دانشگاه تهران، تصدی هدایت اساتید و محصلین باستان شناسی را عهده دار شد.
بهنام در سال ۱۳۳۳ با اخذ درجه معادل دکتری از شورای دانشگاه تهران، به دانشیاری دانشکده ادبیات و پس از آن به استادی ارتقا یافت. وی ۲۳ سال در دانشگاه تدریس کرد. همچنین در شورای موزه‌های ایران، پرکار و در کنگره مردم شناسی در پاریس سخنگو بود. وی نماینده ایران برای بردن اشیا وابسته به نمایشگاه هفت هزار سال هنر ایران در پاریس بود. از دیگر کارکردهای او می‌توان از نمایندگی ایران برای برپایی نمایشگاه نقاشی در مسکو و لنینگراد و پایه‌گذاری موزه مردم‌شناسی در ایران نام برد.
وی نشان‌های علمی بسیاری از دانشگاه‌های معتبر بین المللی دریافت کرد. وی در برگزاری نمایشگاه‌های آثار ایران در پاریس در ۱۳۴۹ و ۱۳۵۰ و همچنین نمایشگاه‌هایی در بروکسل و نمایشگاه نقاشی ایران در مسکو در ۱۳۵۲ و ۱۳۵۳ نقش به سزایی ایفا کرد. بهنام به دلیل علاقه‌ای که به مطالعه و معرفی فرهنگ و سنتهای بومی ایران داشت، موزه مردم شناسی را پایه گذاری کرد.
تألیف تاریخ صنایع و تمدن مردم فلات ایران پیش از تاریخ (تهران)، تاریخ صنایع اروپا در قرون وسطی، ترجمه‌های تمدن ایرانی، هنر ایران: ماد و هخامنشی و همچنین باستان شناسی ایران باستان از جمله آثار به جا مانده از عیسی بهنام است.
وی چند روز پس از مرگ همسرش، نهم آذر سال ۱۳۶۳ خورشیدی درگذشت.
نظر شما