به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، در طول تاریخ سیاست، همیشه بزرگان با موافقان و مخالفان بسیاری مواجه بوده‌اند به طوری که به جرأت می‌توان ادعا کرد هیچ سیاستمداری از محبوبیت مطلق در میان جامعه خود برخوردار بوده است. گاهی برخی از سیاستمداران علیرغم موفقیت خود در دوران حکومت، باز هم با مخالفت زیادی از سوی مردم و حتی رهبران کشورهای دیگر مواجه شده و جان خود را بر اثر حملات تروریستی از دست داده‌اند. در ادامه به معروف‌ترین این افراد در تاریخ سیاست جهان پرداخته می‌شود.
آبراهام لینکلن، ایالات متحده آمریکا
آبراهام لینکلن شانزدهمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا بود که از چهارم مارس ۱۸۶۱ تا پنجم آوریل ۱۸۶۵ بر این کشور حکومت کرد. وی درست همزمان با جنگ داخلی آمریکا یعنی در سال‌های بین ۱۸۶۱ و ۱۸۶۵ به قدرت رسید و در همین مدت زمان کوتاه حکومت خود تصمیمات سیاسی بزرگی را اتخاذ کرد که در زمان‌های بعد به پایان برده‌داری منجر شد. جان ویلکس بوث، هنرپیشه‌ای آمریکایی پس از حضور در یکی از سخنرانی‌های لینکلن مبنی بر پایان دادن به بردگی و حمایت از حقوق سیاه‌پوستان آمریکایی نقشه ترور او را طراحی کرد و بالاخره حاکم وقت کشور را در تئاتر فورد واشنگتن دی. سی. به قتل رساند. در آن زمان، مری تاد لینکن جانشینی همسر خود آبراهام لینکلن را به عهده گرفت و عنوان هفدهمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا را از آن خود کرد.
جان اف کندی، ایالات متحده آمریکا
جان اف کندی سی و پنجمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا بود که از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۳ حاکمیت کشور را به عهده گرفت. وی در طول جنگ سرد حضور فعال داشت و بخش اعظم وقت خود را به تحکیم روابط کشور با اتحادیه جماهیر شوروی می‌گذراند. در بیست و دوم نوامبر ۱۹۶۳ و در ساعت ۱۲ و ۳۰ دقیقه ظهر، زمانی که کندی سوار بر یک خودروی کروک در میان جمعیت عظیمی از مردم در حال عبور بود به وسیله شلیک گلوله تفنگ به قتل رسید. در زمان قتل کندی، همسر او ژاکلین کندی نیز در خودرو حضور داشت اما آسیبی وی را تهدید نکرد. مدتی بعد، لی هاروی اسوالد به عنوان قاتل جان اف کندی توسط نیروهای پلیس دستگیر شد و قبل از صادر شدن حکم اعدام به دست فردی نامشهور به نام جک روبی و با شلیک گلوله به قتل رسید.
فیصل بن عبدالعزیز آل سعود، عربستان سعودی
فیصل بن عبدالعزیز آل سعود از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۵ حکومت عربستان سعودی را به عهده داشت و به واسطه تلاش‌های اثربخش خود در راستای بهبود وضعیت اقتصادی و مدرن‌سازی کشور به محبوبیت زیادی میان مردم دست یافت. او با موفقیت بسیار توانست علیه کودتاهای زمان خود مبارزه کند که همین امر منجر به پیدایش دشمنان بسیاری برای حاکم فیصل شد. فیصل بن عبدالعزیز آل سعود در تاریخ ۲۵ مارس ۱۹۷۵ به دست برادرزاده خود، فیصل بن مساعد ترور شد.
ددان کیماتی، کنیا
ددان کیماتی، در دهه ۱۹۵۰ رهبر قیام مائو مائو، شورشی دهقانی با هدف اولیه حق دست‌یابی به زمین‌های کشاورزی برای اکثریت سیاه‌پوستان کنیا که به جنگ چریکی کشیده و در نهایت به استقلال کنیا از استعمار امپراتوری بریتانیا منجر شد، بود. وی در سال ۱۹۵۳، شورای دفاع کنیا را درست پس از فرار از زندان بریتانیا تشکیل داد و سپس توسط پلیس استعمارگر بریتانیایی دستگیر و پس از سال‌ها حبس، توسط قاضی زمان خود به مرگ محکوم شد. ددان کیماتی در هجدهم فوریه سال ۱۹۵۷ به دار آویخته شد و برای همیشه نام خود را به عنوان یکی از آزادی‌خواهان کنیا در تاریخ به ثبت رسانید.
پاتریس لومومبا، کنگو
پاتریس امری لومومبا، سیاست‌مدار و اولین نخست‌وزیر کشور جمهوری دموکراتیک کنگو و همچنین رهبر استقلال کنگو از استعمار بلژیک بود. لومومبا از حامیان سر سخت جمهوری کنگو به شمار می‌رفت که برای آفریقایی‌سازی دولت تلاش بسیار کرد. زمانی که کشور با شورش‌های سیاسی جدید مواجه شد، ارتش بلژیک به حمایت از مردم خود حملاتی پی در پی را بر کنگو تحمیل کرد و این در حالی بود که هدف اصلی آن، سو استفاده از وضع ناآرام کشور و به اشغال در آوردن آن بود. در این میان، لومومبا دست به شورش علیه سپاه بلژیک زد و از سازمان ملل متحد و ایالات متحده نیز درخواست کمک کرد اما هیچ کمکی از آن‌ها دریافت نکرد. او در نهایت به اتحادیه شوروی سفر کرد و در آنجا پس از مدتی حبس در زندان به اعدام محکوم شد.
نظر شما