حسن سجادزاده در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: الگوسازی و پهنه‌بندی مناطق و نواحی شهر به منظور طراحی متناسب سیما و منظر شهری یک نیاز اساسی است، اما متأسفانه امروزه این مهم چندان مورد توجه نیست و الگوی مشخصی برای طراحی سیما و منظر شهر و اجزا و عناصر آن وجود ندارد.
وی افزود: به منظور استفاده از نماهای جدید و کلاسیک با توجه به نیاز امروز جامعه شهری حتماً باید مناطقی از شهر برای این طراحی‌های متفاوت نما در نظر گرفته شود و نیاز است مکان‌یابی و مکان گزینی به درستی انجام شود.
این دکترای طراحی شهری خاطرنشان کرد: طراحی سیما و منظر شهری در بافت‌ها و پهنه‌های تاریخی شهرهای ما باید با دقت و حساسیت انجام شود به نحوی که ویژگی‌های بومی حفظ شده و از به‌کارگیری عناصر غیر بومی اجتناب شود.
سجادزاده تاکید کرد: در صورت اصرار بر استفاده از نماهای کلاسیک و وارداتی نیاز است حتماً پهنه‌هایی جدید در شهرها در نظر گرفته شود و نحوه طراحی و جانمایی این عناصر در میانه بافت شهری مورد توجه قرار بگیرد.
وی تصریح کرد: تدوین قوانین، ضوابط و مقررات سیما و منظر شهری حتماً باید بنا بر ویژگی‌های هر شهر و هر منطقه شهری انجام شود در حالی که متأسفانه امروزه نحوه طراحی نماها در مرحله پیمانکاری مشخص می‌شود و لذا علاوه بر ناهمگونی و ایجاد اغتشاش بصری، این عناصر هیچ همگونی با بافت شهر یا منطقه شهری ندارد.
این دکترای طراحی شهری گفت: نیاز است حتماً الگو و مدل مشخصی برای سیما و منظر شهری در نظر گرفته شود تا بافت شهری به صورت هماهنگ و یکپارچه خود را نشان دهد و بر مبنای آن ضوابط و مقررات سیما و منظر تدوین و تنظیم شود.
سجادزاده افزود: متأسفانه امروزه الگوی مشخصی برای طراحی نماهای شهری وجود ندارد و نه تنها هر منطقه از شهر بلکه در طول یک محور نیز نحوه طراحی نما برای هر ساختمان و بنای شهری متفاوت است که این خود بی‌نظمی و اغتشاش در فضای شهری را موجب می‌شود.
نظر شما