حامد اخگر در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: یکی از مهم‌ترین اهداف طرح‌های شهری تبیین چشم‌اندازی مطلوب از آینده شهر است و طرح‌های راهبردی ساختاری به دلیل آنکه تمام ابعاد شهری را مورد بررسی قرار می‌دهد، بهترین گزینه برای استفاده مدیران و برنامه‌ریزان محسوب می‌شود.
وی افزود: برنامه‌ریزان در طرح‌های راهبردی، سیاست‌هایی عملی، مبتنی واقعیت‌ها را تدوین می‌کنند و به همین دلیل درصد تحقق‌پذیری این گونه طرح‌ها بالا است.
این دکترای شهرسازی خاطرنشان کرد: بدین منظور اهداف، سیاست‌ها، ضوابط و اولویت‌ها در مقیاس شهری و فرا شهری مشخص شده و در دستور کار مدیریت شهری قرار می‌گیرد تا در طراحی و برنامه‌ریزی شهری لحاظ شود.
وی ادامه داد: از آنجا که تهیه طرح‌های سنتی مثل طرح تفصیلی و طرح جامع در دستور کار مدیریت شهری قرار دارد، طرح‌های راهبردی ساختاری می‌تواند راهنمای خوبی برای این طرح‌ها باشد و نواقص آنها را برطرف کند زیرا برعکس طرح جامع و تفصیلی که چندان انعطاف پذیری ندارد، طرح‌های راهبردی ساختاری منعطف است.
اخگر ادامه داد: یکی از دلایل کارا بودن طرح‌های راهبردی ساختاری، تهیه آنها بر اساس ویژگی‌های بومی و خاص هر منطقه شهری است و به همین موجب مدیران شهری در زمان اجرا با کمترین چالش برای اجرای این طرح‌ها روبرو هستند.
وی با بیان اینکه این طرح‌ها برای یک دوره ۱۰ ساله، راهبردها و سیاست‌های توسعه شهر و ساختار کالبدی شهر را مشخص کرده و برای انعطاف‌پذیری بیشتر، برنامه‌های اجرایی مقطعی برای دوره‌های کوتاه چند ساله را مشخص می‌کند، گفت: طرح‌های ساختاری معمولاً کمتر به مسائل خرد و کوچک مقیاس شهری توجه دارد و بیشتر مسائل را در مقیاس کلان مورد توجه قرار می‌دهد.
نظر شما