به گزارش خبرنگار ایمنا، انسان‌ها شخصیت‌های متفاوتی دارند و این تفاوت‌های فردی موجب دوام زندگی اجتماعی است، اما از سویی در کنار هم قرار گرفتن افراد با ویژگی‌های شخصیتی متفاوت ممکن است در برخی موارد مشکلاتی به همراه داشته باشد، درون گراها چه زن و چه مرد، درگیر احساسات و افکار خودشان هستند در حالی که برونگراها معاشرتی بوده و به تعاملات و رفتارهای اجتماعی توجه دارند، بنابراین زنان برونگرا ممکن است در برخورد با همسران درون‌گرای خود، دچار مسائلی شوند که شاید در رابطه مرد برونگرا و زن درون‌گرا، چندان پررنگ نباشد.
اگر درون‌گرایی هستید که با یک برونگرا زندگی می‌کنید یا برعکس، باید بدانید همزیستی شما دو نفر که ویژگی شخصیتی متفاوت دارید می‌تواند رابطه‌تان را تحت تأثیر قرار دهد. فرد درون‌گرا شاید دیگر نتواند هر زمانی که دلش خواست به اتاقش پناه ببرد و فرد برونگرا نیز احتمال دارد دیگر نتواند دوستانش را به خانه دعوت کند.
درون گراها با وجود اینکه در بیشتر مواقع همان احساسی دارند که یک برونگرا دارد، اما نمی‌دانند چطور احساس خود را بیان کنند و یا اصلاً احساس نمی‌کنند لازم است فکر و هیجان خود را بروز بدهند. اگر از یک درون‌گرا سوالی بپرسید که جوابش بله یا خیر است، قطعاً در همین حد بله یا خیر جواب خواهید شنید، پس بهتر است سوال‌تان را جور دیگری مطرح کنید یا سعی کنید نظرش را با پرسیدن سوال‌های پیاپی به دست آورید و او را به مکالمه بکشید تا گرایش برونگرای شما هم راضی شود.
همه این موارد دلیل نمی‌شوند که یک زوج درون‌گرا و برونگرا نتوانند با هم زندگی کنند و رابطه‌ای رضایت‌بخش داشته باشند. به هر حال، زندگی زیر یک سقف با هر فردی نیاز به ارتباط سالم، احترام متقابل و سازش و مدارا دارد، شاید به سادگی فراموش کنید کسی که با او زندگی می‌کنید نیازهایی دارد که ممکن است با نیازهای شما خیلی متفاوت باشد.
بی‌توجهی به ویژگی‌های شخصیتی و نارضایتی در زندگی زوجی
محمدعلی ناجی‌نیا روانشناس و زوج درمانگر در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا در خصوص ویژگی همسران، اظهارمی کند: آمارهای طلاق ۱۰ سال گذشته در ایران نشان می‌دهد توجه نکردن به ویژگی‌های شخصیتی در ازدواج چقدر می‌تواند ریسک و خطر نارضایتی در زندگی زوجی را افزایش دهد، بسیاری از اوقات افراد به این مسئله از نظر ذهنی اعتقاد دارند باید با فرد مقابل از نظر شخصیتی مشابهت و یا اشتراک داشته باشند اما به این موضوع توجه دقیقی نمی‌شود.
وی اضافه می‌کند: شناسایی ویژگی‌ها و خصلت‌های شخصیتی به طور ذاتی کار دشواری است، برخلاف آنچه عوام فکر می‌کنند به راحتی می‌توانند با یک مراوده چند هفته‌ای و چند ماهه خصلت‌های شخصیتی طرف مقابل را درک کنند اما این کار به سادگی امکان‌پذیر نیست و به طور معمول فهم ویژگی شخصیتی کاری تخصصی است، به همین دلیل بسیاری از اوقات می‌بینیم زوج‌هایی که زودهنگام و در مدت کوتاهی بعد از ازدواج با نارضایتی بسیار زیاد به خانواده‌ها و کلینیک‌های مشاوره مراجعه می‌کنند و ابراز نارضایتی از انتخاب خود دارند، مشکل طیف وسیعی از این زوج‌ها، تفاوت‌های شخصیتی است.
این روانشناس تاکید می‌کند: درون‌گرایی و برونگرایی همسران یکی از مهمترین دلایلی است که می‌تواند در رابطه زوجی تنش و احساس نارضایتی بلندمدت ایجاد کند، از سوی دیگر باید بدانیم ویژگی‌های شخصیتی انسان‌ها بسیار قابل تغییر نیست و خصلت‌های شخصیتی در عمل خصایصی تغییرناپذیرند.
درون‌گرایی و برونگرایی؛ آسیب رابطه زوجی
ناجی‌نیا می‌افزاید: یکی از دلایلی که زوج درمانی فرایندی نفس‌گیر، طولانی‌مدت و انرژی بر است به طور دقیق وابسته به این بوده که بسیاری از اوقات در زوج درمانی تلاش می‌شود تا خصلت‌های شخصیتی زوج و زوجه را تغییر داده و کنترل کنیم. بین ویژگی‌های شخصیتی که می‌تواند هر کدام به تنهایی یک رابطه زوجی را دستخوش آسیب کند درون‌گرایی و برونگرایی جایگاه ویژه‌ای دارد.
وی تصریح می‌کند: انسان‌هایی که خصلت‌های درون‌گرایی در آنها پررنگ‌تر است معمولاً کمتر اهل حرف زدن و بیشتر اهل فکر کردن و تحلیل هستند، درون‌گراها به طور ذاتی در تعامل ارتباط با دیگران به انسان‌هایی کم حرف با ارتباط‌های اجتماعی محدود شهرت دارند و احساساتی که تجربه می‌کنند محدود ولی با عمق بیشتر است، آنها تلاش می‌کنند تا در حاشیه امن عادت‌های خود باقی بمانند، یکنواختی را حفظ کنند و هر تغییری برای آنها دشوار می‌شود.
این زوج درمانگر، اظهار می‌کند: در مقابل افراد طیف برونگرا بیش از آنچه فکر کنند حرف می‌زنند، تعامل و ارتباط اجتماعی برای آنها یک باید همیشگی است، برونگراها احساساتی که تجربه می‌کنند بیشتر ولی با عمق کمتری است و با ارتباطات اجتماعی خوب، خونگرم بودن، زودجوش بودن با دیگران و سودمند اجتماعی بودن مشخص می‌شوند.
ازدواج افراد درون‌گرا و برونگرا تنش‌زاست
وی تاکید می‌کند: یک فرد درون‌گرا به تنهایی می‌تواند انجام کارهای خود را بر عهده بگیرد، همین طور یک فرد برونگرا هم می‌تواند یک فرد خوب و مؤثری باشد، در حقیقت داشتن خصلت درون‌گرایی و برونگرایی خوب یا بد نیست و این طور نیست که بگوییم درون گراها افراد بدی و برونگراها افراد بهتری هستند و این تفاوت هم مانند تفاوت‌های دیگر انسان‌ها است.
این روانشناس تصریح می‌کند: وقتی یک فرد درون‌گرا با فرد برونگرا در کنار همدیگر قرار می‌گیرند بحران شروع می‌شود، به دلیل اینکه این دو نفر در دو طیف کاملاً متفاوت و مخالف همدیگر قرار گرفته‌اند و قرار گرفتن طیف‌های متفاوت در دو سوی پیوستار باعث می‌شود که مدل تعامل، صحبت کردن، نوع برخورد، مسائل جنسی، حل مشکل ارتباط با دوستان، مسافرت، ارتباط با خانواده‌ها، برنامه‌های مشترک، کار گروهی و حتی یک غذا خوردن ساده آنها دچار تنش شود، به همین دلیل تاکید می‌شود افراد با ویژگی‌های درون‌گرا و برونگرا با همدیگر ازدواج نکنند و به طور ذاتی این ماجرا می‌تواند آسیب‌های زیادی ایجاد کند.
ناجی‌نیا در خصوص راه حل جلوگیری از بروز این تنش در بین زوج‌ها، می‌گوید: باید قبل از ازدواج این تیپ‌های شخصیتی مشخص شوند کسانی که در آستانه ازدواج هستند باید به یک مشاور قبل از ازدواج مراجعه کنند تا مشاور با بررسی، ارزیابی و آزمون‌هایی که اجرا می‌کند درون‌گرایی و برونگرایی آنها را تشخیص دهد، این رفتار پیشگیرانه کمک می‌کند تا افراد در ازدواج با مشکلات کمتری مواجه شوند.
امکان تغییر خصلت‌های همسر وجود ندارد
وی ادامه می‌دهد: آن دسته از زوجینی که به هر دلیلی با فردی ازدواج کرده‌اند که از نظر درون‌گرایی و برونگرایی با هم اختلاف دارند باز هم گره این مشکل به دست یک روانشناس حل می‌شود، به دلیل اینکه در فضای مشاوره به کمک اصول زوج درمانی به افراد آموزش می‌دهند که چطور این افراد با ویژگی‌های هم آشنا شوند.
این روانشناس اظهار می‌کند: اگر افراد به ویژگی‌های روانشناختی طرف مقابل آگاهی داشته باشند و بدانند که یک فرد درون‌گرا چه باید و نبایدهای ذهنی دارد، محدودیت‌ها و خطوط قرمز ذهنی او کدام است، چه مواردی برای او رنج‌آور یا لذت‌بخش است و یا اینکه بایدها و نبایدهای فرد برونگرا چیست در این صورت می‌توانند میزان تنش‌ها را کاهش دهند.
ناجی‌نیا تاکید می‌کند: خودآگاهی و دیگر آگاهی نسبت به همسر از مسائلی است که در حوزه بهبود روابط زوجی می‌تواند ارزشمند باشد، اگر زوجین تلاش کنند تا ویژگی‌های درون‌گرایی و برونگرایی همسرشان را تغییر دهند، باید بدانند امکان تغییر وجود ندارد و این امر یک جنگ بی‌سرانجام و بی‌پایان است. همسران باید این جنگ را متوقف کنند، فرد باید بپذیرد بدون دقت به شرایط شخصیتی طرف مقابل با او ازدواج کرده است. بنابراین زوج‌ها باید این واقعیت تلخ را بپذیرند و از جنگیدن بر سر آن دست بردارند و تلاش کنند با خودآگاهی نسبت به این موضوع میزان تنش‌ها را کاهش دهند.
تفاوت‌های افراد درون‌گرا و برونگرا
مهرداد دشتی روانشناس و زوج درمانگر در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار می‌کند: از نظر علمی افراد درون‌گرا و برونگرا مشکل خاصی ندارند و تیپ شخصیتی آنها متفاوت است، افراد درون‌گرا دنیای درونی پرتری دارند و بیشتر سعی می‌کنند از درون مسائل را تحلیل کنند و با احساسات درونی خود وقت بگذارند، ویژگی بارز درون‌گراها این است که نیاز آنها به دریافت تحریک‌های بیرونی کمتر از افراد برون‌گراست و سطح فعالیت عادی مغزشان به صورت پایه‌ای بالاست و دریافت تحریک‌ها از محیط اطراف زودتر آنها را خسته می‌کند.
وی اضافه می‌کند: افراد برونگرا این تحریک مغزی را باید بیشتر از محرک‌های محیطی بگیرند، ظرفیت افراد درون‌گرا برای ارتباط‌گیری با افراد بیرونی زودتر پر می‌شود اما افراد برونگرا نیاز بیشتری برای ارتباط با دیگران دارند و تعداد دوستان بیشتری هم دارند. چنانچه مرد درون‌گرایی سر کار برود و همسر او یک فرد برونگرا، خانه‌دار و تک فرزند باشد، نیاز دارد به بیرون از خانه برای خرید و انجام کارهای دیگری برود و این در حالی است همسرش انرژی بیرون رفتن را ندارد و این گروه باید از زوج‌ها به دنبال راه حل‌هایی برای تخلیه انرژی خود باشند.
همسران باید برای وقت خود برنامه‌ریزی کنند
این زوج درمانگر تاکید می‌کند: برای اینکه فرد برون گرا بتواند به شکل سالم انرژی روانی خود را مصرف کند که تبدیل به غر زدن به همسر نشود، باید همسران به خصوص خانم‌ها برای وقت خود برنامه‌ریزی کنند و انرژی روانی خود را در فعالیت‌های اجتماعی صرف کنند تا کمتر با شوهر خود دچار مشکل شوند، افراد درون‌گرا و برونگرا از نظر مغزی به راحتی قابل تغییر نیستند اما از نظر رفتاری هر انسان درون‌گرا و برونگرایی می‌تواند رفتارهای مختلف را با تجربه، یادگیری و برنامه‌ریزی در زندگی داشته باشد.
دشتی تصریح می‌کند: معمولاً زوج‌های درون‌گرا و برونگرا بسیاری از اوقات با توجه به اینکه نیازهای ارتباطی آنها با همدیگر تطابق ندارد، معمولاً کشمکش و بحث و جدل دارند و مشکل اینجاست که این گروه از همسران نمی‌توانند قبول کنند که همسر آنها با خودشان متفاوت است و نیاز ارتباطی او با همسرش فرق دارد.
زوج‌های درون‌گرا و برونگرا به نیاز همدیگر احترام بگذارند
وی می‌افزاید: زمانی که زوج‌ها این مورد را بپذیرند که «همسر من نیاز متفاوتی دارد» و یا «نیاز بیشتری دارد» برای ارتباط گرفتن می‌توانند قبول کنند که در این زمان همسر می‌خواهد سر کار برود یا گاهی اوقات می‌خواهد با دوستان دورهمی و مهمانی داشته باشد، اگر او حوصله ندارد دلیل بر این نمی‌شود که همسرش هم نباید این برنامه‌ها را در زندگی داشته باشد.
این روانشناس اظهار می‌کند: فرد ناسازگار فکر می‌کند باید نیازهای همسرم هم مانند نیازهای من باشد و این ویژگی‌های مشخص در افراد درون‌گرا و برونگرا وجود دارد که نیاز آنها به ارتباط با همدیگر متفاوت است. اگر زوجین درون‌گرا و برونگرا به نیاز همدیگر احترام بگذارند و این موارد را قبول کنند و نیاز یکدیگر را به رسمیت بشناسند آن وقت کمتر بر سر رفتارهای یکدیگر بحث می‌کنند.
وی تاکید می‌کند: اگر استراتژی زوج‌ها زندگی سازگارانه با همدیگر باشد به مرور زمان همسر درون‌گرا فردی برون‌گراتر می‌شود و همسر برونگرا نیز فردی درون‌گراتر می‌شود، اما اگر رویکرد رقابتی باشد زوج‌ها روز به روز از همدیگر دورتر شده و تنش هم در زندگی آنها بیشتر می‌شود.
نظر شما