به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بدیهی است در مناطقی که از فضای سبز بیشتری برخوردار است، ساکنان بیش از مردم در سایر نقاط شهر به تردد می‌پردازند و به همین دلیل، کمتر به بیماری‌هایی نظیر چاقی، آسم، دیابت و امراض قلبی-عروقی مبتلا می‌شوند. البته تنها وجود فضاهای سبز یا پارک‌ها نمی‌تواند سلامت ساکنان خود را تأمین کند؛ چه بسا مناطقی که از پارک‌های بیشمار برخوردار است با این حال، ساکنان اطراف کمترین بهره را از آن‌ها می‌گیرند. در واقع، برخی از مردم ممکن است در نزدیکی محل سکونت خود به چندین فضای سبز دسترسی داشته باشند اما ارزش وجود آن‌ها را نادیده بگیرند و در بهره‌مندی از پارک‌ها، همچون سایر مردمی باشند که فضاهای سبز فرسنگ‌ها از آن‌ها فاصله دارد و در نتیجه کمترین رفت و آمد را به سمت آن دارند. به همین دلیل، تنها دسترسی به فضاهای سبز برای بهره‌مندی از مزایای آن بر سلامت جسمی و روانی کافی نیست بلکه، استفاده درست کردن از آن‌ها حائز اهمیت است.
مروری کوتاه بر پیدایش پارک‌ها
پارک برکن‌هد، اولین پارک عمومی واقعی جهان به شمار می‌رود که در سال ۱۸۴۷ توسط یکی از معماران پرآوازه آن زمان بریتانیا به نام جوزف پاکستون در شهر برکن‌هد انگلستان و در نزدیکی لیورپول بنا شد. هدف اصلی پاکستون از ایجاد این فضای سبز زیبا، بهبود سلامت مردم فقیر ساکن در اطراف منطقه بود و در پنجم آوریل همان سال به روی ۱۰ هزار نفر از شهرنشینان برکن‌هد باز شد.
فردریک لا اولمستد معمار، روزنامه نگار و منتقد اجتماعی اهل ایالات متحده آمریکا پس از سفر خود به برکن‌هد و بازدید از پارک عمومی آن در سال ۱۸۵۰ تصمیم گرفت به ایجاد فضاهای سبز مشابه در کشور خود بپردازد. اولمستد با همکاری کالورت وو، معمار و طراح چشم‌انداز انگلیسی-آمریکایی در رقابتی که در سال ۱۸۵۷ برای طراحی یک فضای سبز در قلب نیویورک برگزار شده بود توانستند با ارائه طرح پیشنهادی پارک مرکزی، جایگاه برتر رقابت را از آن خود کنند. پارک مرکزی نیویورک که فضایی به مساحت ۷۵۰ جریب را در بر گرفته است با طراحی منحصر به فرد خود، امروزه یکی از زیباترین و بهترین نمونه‌های فضاهای سبز دنیا به شمار می‌رود. پس از پارک مرکزی به تدریج شهرهای سراسر جهان مملو از فضاهای سبزی شد که هر یک با طراحی منحصر به فرد خود، شور تازه‌ای به زندگی در شهرهای میزبان بخشید.
نگرش متفاوت کاربران در مورد پارک‌ها
در نگاه اغلب مردم جهان، پارک‌ها تنها زمانی مفید و قابل دسترسی در نظر گرفته می‌شود که نیازهای آن‌ها را برآورده کند در حالی که خواسته‌های افراد از این فضاهای سبز از یک نژاد به دیگری و از یک منطقه به سایر مناطق متفاوت است.
مورخان، محققان و حامیان حقوق زنان بر این باور هستند که بهره‌گیری مردم با سن، جنسیت و قومیت مختلف از فضاهای سبز با یکدیگر بسیار متفاوت است و به عواملی نظیر پیشینه تاریخی و معیارهای فرهنگی بستگی دارد. به عنوان مثال، پارک Freeway که در سال ۱۹۷۴ در سیاتل آمریکا افتتاح شد، یکی از زیباترین فضاهای سبز دنیا به شمار می‌رود که سراسر آن را ساختارهایی از جنس چوب فرا گرفته است. اگرچه این فضای سبز اعجاب‌انگیز هر ساله سیل عظیمی از گردشگران آمریکایی را به سمت خود فرا می‌خواند با این حال، طراحی آن مخالفان زیادی نیز دارد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به زنانی اشاره کرد که بر این باور هستند سازه‌های چوبی، مانع از دیده شدن محیط اطراف می‌شود و همین امر می‌تواند زمینه ناامنی و پنهان شدن افراد سودجو در آن سوی سازه‌ها را به وجود آورد.
در مورد پارک خطی نیویورک که با طراحی منحصر به فرد خود به شهرت جهانی دست یافته است نیز نظرات موافق و مخالف بسیاری وجود دارد. این پیاده‌راه سبز مرتفع بسیار شگفت‌انگیز در سال ۲۰۰۹ بر فراز یکی از خطوط راه‌آهن بدون استفاده شهر ایجاد شد و در مدت زمانی بسیار کوتاه سرمایه‌گذاران بسیاری را به منطقه جذب کرد. جالب است بدانید که حدود یک سوم ساکنان اطراف پارک خطی نیویورک افرادی از نژاد غیر سفیدپوست هستند و این در حالی است که اغلب بازدیدکنندگان این فضای سبز را سفیدپوستان آمریکایی تشکیل می‌دهد و همین امر باعث شده است همیشه درگیری‌هایی بین اعضا دو نژاد وجود داشته باشد.
طراحی پارک‌ها برای دسترسی بهتر
امروزه وجود تفاوت سلیقه بین ساکنان یک منطقه در مورد پارک‌ها، برنامه‌ریزان شهری را به بهبود طراحی این فضاهای سبز سوق داده است تا تمام ساکنان منطقه را از مزایای آن‌ها بهره‌مند کنند.
در سال ۱۹۶۷، گروهی از معماران اهل پنسیلوانیای آمریکا ایده ساخت "پارک‌های جیبی" را مطرح کردند و به ساخت پارک Paley در کلانشهر نیویورک پرداختند. این فضای سبز کوچک زیبا، اگرچه بخشی خصوصی را در بر گرفته اما از زمان پیدایش، حضور عموم مردم در آن آزاد بوده است و همگان از مزایای این فضای زیبا بهره‌مند بوده‌اند. امروزه پارک Paley که فضایی حدود یک دهم جریب را به خود اختصاص داده و از سه طرف میان برج‌های مسکونی بلند محصور شده است از فضاهای سبز بسیار محبوب میان مردم نیویورک به شمار می‌رود که حتی گردشگرانی از سراسر جهان را نیز به سمت خود دعوت می‌کند. از آن زمان به بعد، مدیران در بسیاری از نقاط دنیا به ایجاد پارک‌های کوچک به تعداد زیاد پرداخته‌اند که هر یک از ویژگی‌های منحصر به فرد خود برخوردار بوده و جوامعی با سلیقه‌ها و نیازهای شبیه به هم را به سمت خود دعوت کرده است.
نظر شما