امیرحسین شبانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: شهر یک سیستم است، از این رو چنانچه بخواهیم شهری پویا و به دور از معضلات و فرآیندهای آسیب زننده داشته باشیم باید رویکردهای سیستمی را مورد توجه قرار داده و از انجام اقدامات تک بعدی پرهیز کنیم.
وی افزود: یکی از آفت‌های برنامه‌ریزی و طراحی در شهرهای ما نگاه تک جانبه‌گرا است، نگاهی که صرفاً مسائل شهری را از یک بعد مورد توجه قرار می‌دهد.
این دکترای شهرسازی خاطرنشان کرد: این دیدگاه تک بعدی باعث شده بسیاری از جنبه‌های زندگی شهروندان تحت تأثیر قرار گیرد و شهرهای امروزی دیگر آن هویت سابق گذشته را نداشته باشد؛ این تغییرات در ابعاد مختلف زندگی شهری نیازمند توجه است.
وی تاکید کرد: برنامه‌ریزی شهری فرآیند زمان بر و نیازمند متخصصانی از رشته‌های مختلف علوم شهر است تا شهر و ساختارهای آن را از جنبه‌های مختلف مورد بررسی قرار دهد؛ در حالی که امروزه بیشتر از نظرات شهرسازان و طراحان شهری برای ساخت و اداره شهر استفاده می‌شود.
شبانی با بیان اینکه ابعاد فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و محیط زیستی همگی در بستر شهر شکل می‌گیرد، گفت: هرکدام از این علوم متخصصان خودش را دارد و نیاز است در فرایند برنامه ریزی شهری از نظرات و طرح‌های همه آنها استفاده شود.
وی تصریح کرد: تمامی جنبه‌های شهری باید در فرایندی سیستمی و در هماهنگی با یکدیگر ساختارهای شهری را شکل دهند و اگر قرار است اصلاحی در هرکدام از جنبه‌های شهری انجام شود، نیاز است سایر ابعاد نیز مورد توجه قرار بگیرد، به طور مثال اگر در فرآیند بهسازی بافت فرسوده شهر تنها کالبد مورد توجه قرار بگیرد و به جنبه‌های اجتماعی و اقتصادی بی توجهی شود، اقدامات انجام شده، عملاً مثمر ثمر نخواهد بود.
این دکترای شهرسازی ادامه داد: برنامه‌ریزی شهری فرایندی همه جانبه‌گرا است، این دانش تمامی متخصصان علوم شهری را زیر یک پرچم مشترک به دور هم جمع می‌کند و سعی دارد توسعه شهری را به واقع محقق کند و دیدگاهی سیستمی نسبت به شهر و ساختارهای آن داشته باشد.
وی گفت: داشتن چنین دیدگاهی علاوه بر اینکه چشم‌انداز آینده شهر را تا حدود زیادی روشن می‌کند، دستیابی به توسعه پایدار شهر را نیز ممکن می‌سازد.
نظر شما