علائم اولیه آرتریت روماتوئید چیست؟

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی است که هنگام حمله سیستم ایمنی بدن به بافت‌های سالم رخ داده و باعث بروز التهاب و درد مفاصل می‌شود. علائم آرتریت روماتوئید معمولاً بر دست‌، مچ و پاها تأثیر می‌گذارد، اما در موارد شدیدتر ممکن است به پوست، چشم‌، ریه‌، قلب و رگ‌های خونی نیز آسیب وارد کند. تشخیص اولیه آرتریت روماتوئید خطر ابتلاء به عوارض شدید و جدی‌تر در آینده را کاهش می‌دهد، این بیماری به آرامی پیش می‌رود و علائم آن پدیدار می‌شود. در ادامه به بررسی علائم اولیه آرتریت روماتوئید می‌پردازیم:

خستگی شدید

خستگی یکی از علائم رایج آرتریت روماتوئید است، حتی قبل از این که علائم مشخص این بیماری مانند درد و التهاب مفاصل پدیدار شود، فرد مبتلا به آرتریت روماتوئید ممکن است احساس خستگی و افسردگی شدید کند. این افراد به دلیل اینکه بدن تمامی انرژی خود را برای مقابله با التهاب استفاده می‌کند، ممکن است انگیزه لازم برای انجام کارهای معمولی را نداشته باشند.

کاهش وزن

از آنجایی که به نظر می‌رسد درد مفاصل و کاهش وزن ارتباطی به یکدیگر ندارد، اغلب مورد توجه قرار نمی‌گیرد. کاهش وزن بدون دلیل به همراه خستگی طولانی مدت جز علائم اولیه آرتریت روماتوئید در نظر گرفته می‌شود. این اتفاق به دلیل تأثیر غیر مستقیم التهاب ناشی از حمله به بافت‌ها رخ می‌دهد. افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید معمولاً اشتهای خود را از دست داده و نهایتاً دچار کاهش وزن می‌شوند.

سفت شدن مفاصل

افراد مبتلا به این بیماری پس از گذشت یک یا دو هفته متوجه سفت شدن مفاصل خود به ویژه پس از بیدار شدن از خواب می‌شوند. سفتی مفاصل ممکن است در طول روز پس از چند ساعت بدون تحرک بودن نیز رخ دهد. در ابتدا، سفتی مفاصل پس از مدتی به صورت خود به خود از بین می‌رود، اما با گذشت زمان بیماران برای مدت طولانی‌تری درگیر آن می‌شوند. افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید معمولاً در مچ دست، زانو و پاهای خود احساس سفتی می‌کنند؛ این مشکل ممکن است در هر دو طرف بدن احساس شود. علاوه بر این ابتلاء به بیماری ممکن است باعث قرمزی پوست اطراف مفاصل پا و دست نیز شود.

بی حس شدن اعضای بدن

التهاب بافت‌های بدن فشار زیادی به رگ‌های عصبی وارد می‌کند، این فشار با گذر زمان به بی حسی، گزگز شدن بدن و لرزش دست و پاها منجر می‌شود. در این صورت افراد نمی‌توانند فعالیت‌های معمولی و روزمره خود را انجام دهند و راه رفتن و جا به جا کردن اجسام نیز دشوار خواهد شد. زمانی که بیماری وخیم‌تر شود، افراد نمی‌توانند به راحتی حرکت کنند یا خم شوند.