به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، در تمام طول تاریخ، همواره بشر در تلاش برای یافتن بهترین اثر هنری خلق شده بوده، اما هیچ گاه به نتیجه‌ای قطعی دست نیافته است. مردم در انتخاب اثر هنری برتر عقاید و سلیقه‌های متفاوتی دارند با این حال، بیشتر آن‌ها خواسته‌های مشترکی نیز از یک هنر دارند که می‌توان بر اساس آن به لیستی جامع از آثار برگزیده دست یافت. در این میان، نقاشی به عنوان یک هنر تجسمی از زمان‌های دور تا به امروز، مخاطبان بسیاری را به سمت خود جذب کرده و آن‌ها را به پیروی از بعضی آثار بیش از سایرین سوق داده است. در ادامه به معرفی نقاشی‌هایی پرداخته می‌شود که تا کنون به بیشترین محبوبیت میان مردم جهان و به ویژه علاقمندان به هنر دست یافته است.
مونالیزا
مونا لیزا که به لبخند ژکوند هم شهرت دارد، یکی از معروف‌ترین تابلوهای نقاشی لئوناردو داوینچی، هنرمند برجسته ایتالیایی به شمار می‌رود که با رنگ روغن، روی صفحه چوب سپیدار نقاشی شده است. این شاهکار هنری که معروف‌ترین، شناخته‌شده‌ترین و پربیننده‌ترین تابلوی هنری جهان به حساب می‌آید، پرتره بانوی جوانی به نام لیزا دل جوکوندو از اعضای خاندانی سرشناس در منطقه توسکانی ایتالیا را به تصویر کشیده است.
تابلوی مونالیزا که در قرن پانزدهم میلادی خلق شد تا کنون بارها مورد سرقت قرار گرفته، اما از سال ۱۹۷۹ در موزه معروف لوور پاریس در فرانسه نگهداری شده است.
جیغ
جیغ نام یک مجموعه نقاشی، شامل چهار تابلوی رنگی است که در سال‌های بین ۱۸۹۳ تا ۱۹۱۰ توسط ادوارد مونک، هنرمند پرآوازه نروژی خلق شد. جیغ مشهورترین اثر ستایش منطقی است و از نمادهای اکسپرسیونیسم به حساب می‌آید. مونک جیغ را به سبک هیجان‌نمایی نقاشی کرده و به اعتقاد برخی از منتقدان در خلق آن، تنش‌های روانی دوران کودکی خود را به تصویر کشیده است. از چهار اثر هنری مجموعه، دو مورد به وسیله رنگ و دو نمونه با مداد شمعی نقاشی شده است.
ادوارد مونک شخصاً جیغ را اینگونه تفسیر کرده است که «به یاد دارم روزی با چند تن از دوستان در جاده‌ای قدم می‌زدیم که ناگهان غروب خورشید، رنگ سرخی بسیار هراسناک در آسمان هویدا کرد. ایستادم، اطرافم را تماشا کردم که ترسی عجیب سراسر وجودم را فرا گرفت. دوستان بدون توجه به تغییرات من به قدم زدن خود ادامه دادند که من فریادی بسیار بلند را در فضای اطراف خود حس کردم.»
شام آخر
لئوناردو داوینچی در دیگر شاهکار هنری خود به نام "شام آخر" صحنه‌ای از آخرین شام مسیح با ۱۲ تن از حواریون خود را به تصویر کشیده است. در این نقاشی، متفاوت با سایر آثار داوینچی از تکنیک قدیمی فرسکو بهره گرفته نشد به همین دلیل، استفاده از رنگ روغن خشک شدن اثر را با تأخیر مواجه کرد. شام آخر اولین اثر داوینچی بوده که روی دیوار نقاشی شده است و به همین دلیل، بزرگترین نقاشی او نیز به شمار می‌رود که روی یک دیوار خشک گچی کشیده شد.
از آنجا که تلفیق رنگ با گچ به کاهش دوام آن منجر می‌شود، بنابراین داوینچی روی گچ زیرین دو لایه بتونه و قیر پوشاند و سپس شروع به نقاشی کرد. اگرچه امروزه به دلیل تخریب‌های عمدی به شام آخر و همچنین اثرات زیست‌محیطی اثر کمی از نسخه اصلی به جای مانده با این حال، شام آخر هنوز هم یکی از زیباترین و محبوب‌ترین نقاشی‌های طول تاریخ به شمار می‌رود که حکایتی بسیار بزرگ و مهم از دوران مسیح را در خود جای داده است.
دختری با گوشواره مروارید
نقاشی دختری با گوشواره مروارید یکی از جنجالی‌ترین شاهکارهای هنری یوهانس فرمیر، نقاش بزرگ هلندی عصر باروک به شمار می‌رود که از زمان پیدایش خود تا به امروز، منتقدان بسیاری را به ارائه تفاسیر متفاوت از خود سوق داده است. ظهور این اثر هنری اعجاب‌انگیز به سال ۱۶۶۵ باز می‌گردد که در آن زمان، فرمیر به عنوان هنرمند در میان مردم شناخته شده نبود و تنها یک نقاش و فروشنده معمولی بود که از این طریق کسب درآمد می‌کرد.
اگرچه در تفسیر نقاشی نظرات موافق و مخالف زیادی وجود دارد با این حال، اغلب مورخان از این حیث به توافق رسیده‌اند که زمینه به ظاهر سیاه نقاشی در واقع، سبز تیره است که فرمر احتمالاً در پیاده‌سازی آن از تکنیک ویژه‌ای بهره گرفته است تا به اثر خود عمق ببخشد.
بسیاری از منتقدان چنین استدلال کرده‌اند که فرمیر در زمان حیات خود از پوشش زنان شرقی لذت می‌برد و شاید به همین دلیل پرتره نقاشی خود را با سر بند کشیده است. جالب است بدانید که تا یک قرن اخیر، این شاهکار هنری به نام "دختری با سربند" شهرت داشت و پس از مرگ خالق آن به تدریج تغییر نام داد، عنوان‌های مختلفی به خود گرفت تا اینکه در عصر حاضر با عنوان دختری با گوشواره مروارید به شهرت جهانی دست یافت.
گل‌های آفتابگردان
گُل‌های آفتابگردان نام مجموعه تابلوهای بسیار معروفی از ونسان ون گوگ، نقاش هلندی سبک پسادریافتگری در شهرهای فرانسوی پاریس و آرل است که در سال‌های بین ۱۸۸۶ تا ۱۸۸۹ میلادی با رنگ روغن روی بوم کشیده شد. این نقاشی یک دوره چهارگانه را سپری کرده تا به شکل دو تابلوی امروزی در آمده است.
ون گوگ تابلوی اول خود را با سه گل آفتابگردان نقاشی کرد که البته اثری از این تابلو به جای نماند. گلدان آفتابگردان دوم هنرمند هلندی، تعداد شش گل آفتابگردان داشت، اما در بمباران ژاپن در جنگ جهانی خراب شد. امروزه دو تابلوی آفتابگردان از ون گوگ به جای مانده است یکی با زمینه فیروزه‌ای با ۱۴ گل و دیگری با زمینه زرد و ۱۵ گل آفتابگردان که به ترتیب در موزه‌های پیناکوتک مونیخ آلمان و نگارخانه ملی لندن در انگلستان نگهداری می‌شود.
نظر شما