اصفهان نیازمند پلیس آب است

به گزارش خبرنگار ایمنا، عباس سلیمانی روز گذشته _۲۴ مهرماه ۱۴۰۰_ در سلسله نشست‌های تخصصی دانشگاه حل مسئله با موضوع «پدیده خشکسالی و فرونشست زمین در حوضه آبریز زاینده رود» که به همت اندیشکده‌های علمی راهبردی بسیج اساتید استان اصفهان و با همکاری دانشگاه آزاد اسلامی ناحیه شرق اصفهان به صورت مجازی برگزار شد، اظهار کرد: دائمی شدن زاینده رود کار آسانی نیست، لازم است برداشت‌های غیر مجاز نیز کنترل شود، اصلاح الگوی کشت در جلوگیری از فرونشست و کمک به دائمی شدن زاینده‌رود مؤثر است.

گیاهان کم آب‌بر در ایران کشت شود

وی افزود: باید بپذیریم که ایران اکنون به منطقه‌ای خشک تبدیل شده است و باید به کاشت گیاهان مقاوم به خشکسالی بپردازد. استان‌های مجاور اصفهان محصولاتی همچون برنج و هندوانه کشت می‌کنند که نه تنها مصرف چندانی ندارد بلکه آب‌بری زیادی نیز دارد، بنابراین اصلاح الگوی کشت امری ضروری است.

استفاده از پساب آب شرب راهکاری چالش برانگیز در مقابله با کم آبی

کارشناس ارشد طرح‌های انتقال آب در مهندسین مشاور گفت: استفاده از پساب آب شرب نیز یکی از راهکارهای چالش برانگیز در مقابله با کم آبی است، لازم است سیاست گذاری‌ها به گونه‌ای باشد که پساب‌ها به حوضه آبخوان برگردد اما متأسفانه استفاده از پساب شهرهای مختلف اکنون به منبع درآمدی برای شرکت‌های آب منطقه‌ای تبدیل شده است، این در حالی است که بازگشت پساب به آبخوان می‌توانست از فرونشست جلوگیری کند.

سلیمانی با اشاره به برداشت ۳۶۰ میلیون متر مکعب در سال از منابع آب زیرزمینی استان اصفهان اضافه کرد: سالیانه ۴۰۰ میلیون متر مکعب آب شرب، در ۱۴ شهرستان اصفهان مصرف می‌شود، با فرض تبدیل ۷۰ درصد این آب نیز به پساب، ورود این آب به آبخوان‌ها کمک ویژه‌ای به حل مشکل فرونشست و جلوگیری از کور شدن آبخوان می‌کند.

فرونشست در نجف آباد همچون زلزله است

وی تصریح کرد: فرونشست در نجف آباد به قدری قابل مشاهده و واضح است که به نظر می‌رسد در این منطقه زلزله اتفاق افتاده است. اصفهان نیازمند پلیس آب است. آب سرمایه ملی است و باید نگاه به آن ملی باشد. طرح‌های انتقال آب نه تنها در ایران بلکه در کشورهایی همچون استرالیا نیز انجام می‌شود.

آبیاری تحت فشار، آب‌های زیرزمینی را هم از بین برده است

کارشناس ارشد طرح‌های انتقال آب در مهندسین مشاور گفت: آبیاری تحت فشار در اصفهان یکی از دلایلی بوده که با وجود کاهش مصرف آب در کشاورزی، از تغذیه سفره‌های زیرزمینی جلوگیری کرده است، این در حالی است که همزمان سطح زیر کشت نیز افزایش یافته و در واقع طرح‌های کشاورزی اجرا شده فقط به آبخوان ضربه وارد کرده است.