ریحانه کاوش در گفت و گو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: شبح ترسو روایت زندگی شبحی است که از همه چیز و همه کسی می‌ترسید و فکر می‌کند مردم هم از او می‌ترسند، اما دختربچه‌ای با او رو به رو می‌شود که از او نمی‌ترسد و او را شبیه یکی از عروسک‌های خود می‌بیند، دختر و شبح با یکدیگر وارد تعاملی می‌شوند و این تعامل در نهایت منجر به رفع ترس شبح و بهتر شدن حال دختر می‌شود، به طوری که دوستی برقرار شده بین این دو سازنده بوده است.
وی افزود: در این فیلم نگاه متفاوت کودک به جهان پیرامون نمایش داده شده است، به طوری که آنچه از نظر انسان‌ها ترسناک و ناشناخته است، شاید برای کودک آشنا بوده و نگرش مثبت کودکانه منجر به برقراری ارتباط بهتر و حتی دوستی با این موجودات شود.
کارگردان فیلم «شبح ترسو»، گفت: در دنیا برای تولید فیلم، رده بندی سنی کودکان را نیز در نظر می‌گیرند؛ به طوری که کودکان کمتر از سه سال، پیش از دبستان، ۹ تا ۱۲ سال و ۱۲ تا ۱۶ سال در گروه‌های سنی مختلف قرار گرفته و فیلم‌های مناسب آنها به طور جداگانه ساخته می‌شود، این در حالی است که در ایران همه فیلم‌های حوزه کودک در یک دسته بندی قرار می‌گیرند و این امر برای کودکان مشکلاتی ایجاد می‌کند. جهان کودکان پیش از دبستان و هیجانات آنان با کودکانی که در سنین بالاتر قرار دارند تفاوت‌های زیادی دارد.
کاوش اضافه کرد: فیلم «شبح ترسو» بر اساس یک کتاب با همین نام و نوشته نوشین شعبانی و تصویرگری عاطفه ملکی جو تولید شد. زهرا صافی انیماتور فیلم بوده و خانم‌ها مریم یوسفی، مرجان خواجه کازرونی و آقای کمیلی آن را دوبله کردند. تهیه کننده این فیلم نیز علی رئیس بوده است.
این کارگردان سینما با اشاره به فیلم «موزی که می‌خندید» که دومین فیلم وی در جشنواره امسال است، اظهار کرد: این فیلم نیز درباره دوستی در جنگل است، در این فیلم گوریلی وجود دارد که همه از او می‌ترسند، زمانی که او اقدام به کندن یک موز از درخت می‌کند موز شروع به خندیدن می‌کند و این موجب خنده گوریل شده و پس از آن فضای جنگل کاملاً تغییر می‌کند.
کاوش اضافه کرد: حسن موسوی تصویرگر و طراح داستان «موزی که می‌خندید» گوریل عصبانی و تنهای ابتدای کتاب را با رنگ‌های تیره و فیگوری نیم‌رخ که سهم عمده صفحه را گرفته، به تصویر کشیده و با فریم‌ها و تصاویر میانی جذاب و روایتگر که با داستان موجز و فروتن حمیدرضا شاه آبادی کامل شده، با تصویر گوریلی تمام‌رخ و شاد که سهمی همانند دیگر شخصیت‌های داستان در صفحه دارد، کتاب را به انتها می‌رساند.
وی تصریح کرد: در هر دو کار از موسیقی ویژه به آهنگسازی مهدی قشقایی استفاده شد که مرجان خواجه کازرونی وکال های آن را خواند، بنابراین مخاطب کودک به ویژه پیش از دبستان با این کار ارتباط خوبی برقرار خواهد کرد.
نظر شما