به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، استیو پال جابز، ۲۴ فوریه ۱۹۵۵ در سان‌فرانسیسکو به دنیا آمد و در کوپرتینو، واقع در منطقه‌ای که امروزه به "سیلیکون ولی" معروف است، تحت حمایت والدینی که او را به فرزندخواندگی پذیرفته بودند، بزرگ شد. اگرچه به مهندسی علاقه داشت به منظور پیگیری علاقه جوانی خود از کالج "رید" در پورتلند اورگان انصراف داد و در اوایل ۱۹۷۴ به‌عنوان طراح بازی‌های ویدئویی در آتاری مشغول به کار شد. در پاییز ۱۹۷۴ جابز دوباره با "استفان وزنیاک" دوست سابق دبیرستانی خود که در شرکت "هیولت پاکارد" کار می‌کرد، ارتباط برقرار کرد.
زمانی که وزنیاک از پیشرفت‌های خود در طراحی برد رایانه گفت، جابز پیشنهاد داد که آنها با هم وارد تجارت شوند و وزنیاک پس از رد شدن طراحی‌اش توسط هیولت پاکارد در سال ۱۹۷۶ این پیشنهاد را پذیرفت. این دو نفر فعالیت خود را در گاراژ خانه خانواده جابز و با فروش فولکس واگن جابز و ماشین حساب برنامه‌ریزی‌شده وزنیاک آغاز کردند.
استیو جابز و راه‌اندازی اپل
استیو جابز یکی از اولین کارآفرینانی بود که دریافت مخاطبان گسترده‌ای جذب رایانه شخصی خواهند شد. با تشویق‌های وی وزنیاک مدل بهبودیافته‌ی اپلII را با افزودن صفحه کلید طراحی کرد. این دو برای آنچه ساخته بودند یک کیف پلاستیکی براق و قالب‌دار طراحی کردند. همان سالی که طراحی اپلII به پایان رسید، یعنی سال ۱۹۷۷، استیو جابز توانست با تأمین مالی، توزیع ساخته‌ها و تبلیغات گسترده شرکت کامپیوتری اپل را تأسیس کند.
اپلII بلافاصله به موفقیت رسید و نام آن مترادف با رونق رایانه‌های شخصی شد. در سال ۱۹۸۱ این شرکت رکورددار عرضه سهام عمومی بود و در سال ۱۹۸۳ سریع‌ترین ورود تا آن زمان را به Fortune500، لیست ۵۰۰ شرکت برتر آمریکایی داشت. در این دوره جابز هدایت مهم‌ترین پروژه در تاریخ شرکت را بر عهده داشت.
استیو جابز در سال ۱۹۷۹ سرپرست گروه کوچکی از مهندسان اپل در یک نمایشگاه فناوری در مرکز تحقیقات پالو آلتو (PARC ) در شرکت زیراکس شد تا ببیند چگونه رابط کاربری گرافیکی می‌تواند استفاده از رایانه‌ها را آسان‌تر و کارآمدتر کند. بلافاصله پس از آن، تیم مهندسی را که در حال طراحی لیزا، یک کامپیوتر تجاری بود، ترک کرد تا سرپرستی گروه کوچک‌تری را بر عهده بگیرد که یک کامپیوتر کم‌هزینه تولید می‌کرد. هر دو رایانه برای بهره‌برداری و اصلاح ایده‌های PARC دوباره طراحی شدند ولی همان‌طور که رایانه جدی در حال جا افتادن بود، استیو جابز حمایتش از مکینتاش (مک) را علنی کرد.
وی مهندسین خود را به‌عنوان الگو در جامعه شناساند و از آنها به‌عنوان هنرمند نام برد. با این حال سبک زندگی‌اش سازش‌ناپذیر بود و در جایی فقط به این دلیل که طراحی برد داخلی را جذاب نمی‌دانست درخواست کرد که آن را مجدداً طراحی کنند. بعدها نیز به خاطر پافشاری روی این امر که "مکینتاش عالی نه، بلکه فوق‌العاده عالی است" شهرت یافت. جابز این رایانه را در ژانویه ۱۹۸۴ و طی مراسمی باشکوه معرفی کرد که محور اصلی یک کمپین تبلیغاتی باشکوه بود.
مکینتاش‌های اولیه کم‌قدرت و گران‌قیمت بود و نرم‌افزار ضعیفی داشت؛ لذا فروش آنها ناامیدکننده بود. با این حال اپل به‌طور پیوسته این دستگاه را بهبود بخشید تا حدی که در نهایت مکینتاش به منبع حیاتی شرکت و الگوی تمام رابط‌های رایانه بعدی تبدیل شد، اما شکست آشکار جابز در اصلاح این مشکل خیلی زود منجر به ایجاد تنش در شرکت شد و در سال ۱۹۸۵ هیئت‌مدیره اپل قانع شدند که باید بنیان‌گذار معروف اپل را برکنار کنند.
استیو جابز و جدایی از اپل
استیو جابز خیلی زود شرکت "نکست" را پایه‌گذاری و کامپیوترهای ایستگاه کاری قدرتمندی را برای بازار آموزش طراحی کرد. شرکای تأمین مالی وی در تأسیس این شرکت شامل کارآفرین تگزاسی "رأس پرو" و "کانن" یک شرکت لوازم الکترونیکی ژاپنی بود. هر چند رایانه نکست به دلیل طراحی مهندسی خود که داشت بسیار قابل توجه بود، پس از مدتی در دام رایانه‌های کم‌هزینه‌تر از رقبایی مانند "سان‌میکروسیستمز" گرفتار شد؛ لذا در اوایل دهه ۱۹۹۰، جابز تمرکز نکست را روی سیستم نرم‌افزاری "نکست‌استپ" قرار داد.
استیو جابز در ۱۹۸۶ به "پیکسار" علاقمند شد. پیکسار یک شرکت گرافیکی رایانه‌ای بود که به‌عنوان بخشی از "لوکاس فیلم" تأسیس شده بود. جابز، پیکسار را به یک استودیوی بزرگ انیمیشن تبدیل کرد که در کنار سایر دستاوردها، اولین فیلم بلند کامل را که تماماً با استفاده از کامپیوتر متحرک با عنوان فیلم "داستان اسباب‌بازی" را در سال ۱۹۹۵ تولید کرد؛ عرضه سهام عمومی پیکسار در آن سال جابز را میلیاردر کرد. سرانجام در سال ۲۰۰۶، جابز استودیو را به شرکت دیزنی فروخت.
استیو جابز و احیای اپل
اپل، در اواخر دهه ۱۹۹۶ ضررهای مالی هنگفتی داشت و در آستانه نابودی قرار گرفت. به منظور پیشگیری از این بحران، اپل به استخدام "ژیلبرت آملیو" به‌عنوان مدیر اجرایی جدید روی آورد. زمانی که آملیو دریافت شرکت در پی تلاش‌های پژوهشی بسیار و طولانی‌مدت موفق به ایجاد جایگزینی قابل قبول برای سیستم عامل قدیمی مکینتاش (OS) نشده است، تصمیم گرفت شرکت "نسکت‌استپ" را با قیمت ۴۰۰ میلیون دلار از استیو جابز بخرد و خود او را به‌عنوان مشاور به اپل بازگرداند.
هئیت‌مدیره اپل خیلی زود از ناتوانی آملیو در تغییر وضعیت مالی شرکت ناراضی شد و در ژوئن ۱۹۹۷ بار دیگر از پایه‌گذار آن تقاضا کرد مدیریت و رهبری شرکت را به دست گیرد. جابز به سرعت با رقیب سرسخت و قدیمی اپل، مایکروسافت، متحد شد، قراردادهای آملیو را لغو و خط تولید شرکت را ساده کرد. او همچنین یک کمپین تبلیغاتی برنده شدن جایزه طراحی کرد که از مشتریان بالقوه خواسته بود "متفاوت فکر کنند" و مکینتاش بخرند. او همچنین در برابر وسوسه ساخت ماشین‌هایی که سیستم عامل ویندوز مایکروسافت را اجرا می‌کردند مقاومت کرد که این تصمیم از اهمیت بسزایی برخوردار بود.
استیو جابز برخلاف خواست برخی از اعضای هیئت‌مدیره، اپل را به یک شرکت صرفاً نرم‌افزاری محدود نکرد. وی معتقد بود اپل به‌عنوان تنها سازنده رایانه‌های شخصی اصلی با سیستم‌عامل خاص خود، در موقعیتی منحصربه‌فرد برای نوآوری قرار دارد و به این ایده جامه عمل پوشاند. استیو جابز در ۱۹۹۸ iMac را معرفی کرد؛ یک کامپیوتر تخم‌مرغی‌شکل با پردازش سریع و قیمت نسبتاً پایین که آغازگر روندی از رایانه‌های شیک در جهان بود. در پایان سال، iMac پرفروش‌ترین رایانه شخصی کشور بود و جابز توانست برای شرکتی در حال مرگ سودی ثابت به ارمغان آورد.
استیو جابز یک سال بعد با معرفی iBook، رایانه‌های لپ‌تاپی شیک مخصوص دانش‌آموزان و G4 موفق به نجات شرکت شد. اگرچه اپل دیگر تسلط سابق خود را در صنعت به دست نیاورد، جابز در این پروسه نجات، خود را به‌عنوان یک بازاریاب و صاحب نظر برتر در زمینه فناوری پیشرفته معرفی کرد.
استیو جابز و اختراع مجدد اپل
استیو جابز در ۲۰۰۱ اختراع اپل برای قرن ۲۱ را از سر گرفت. در همین سال، اپل iTunes را معرفی کرد؛ یک برنامه رایانه‌ای برای پخش موسیقی و تبدیل آن به فرمت دیجیتال MP3 فشرده که معمولاً در رایانه‌ها و سایر دستگاه‌های دیجیتال استفاده می‌شود. بعدها در همین سال، اپل فروش iPod را آغاز کرد؛ یک دستگاه پخش MP3 قابل حمل که به سرعت رهبر بازار شد.
اپل در سال ۲۰۰۳ شروع به فروش نسخه‌های قابل دانلود آهنگ‌های اصلی شرکت ضبط با فرمت MP3 از طریق اینترنت کرد. تا سال ۲۰۰۶ بیش از یک میلیارد آهنگ و ویدئو از طریق فروشگاه آنلاین iTunes اپل فروخته شده بود.
استیو جابز، با توجه به تغییرات فزاینده در تجارت شرکت، نهم ژانویه ۲۰۰۷ نام شرکت را رسماً به Apple Inc تغییر داد و در همین سال با معرفی iPhone با صفحه لمسی، تلفن همراه با قابلیت پخش MP3، فیلم و دسترسی به اینترنت، این شرکت را به تجارت ارتباطات از راه دور وارد کرد. سال بعد، وی iPod Touch را معرفی کرد؛ یک دستگاه MP3 و بازی قابل حمل که شامل Wi-Fi داخلی و صفحه لمسی شبیه به iPhone بود. با استفاده از فروشگاه iTunes برای فروش اپل و نرم‌افزارهای شخص ثالث، iPhone و iPod Touch خیلی زود بیش از هر سیستم بازی قابل حمل دیگر دارای بازی بودند.
استیو جابز در سال ۲۰۰۸ اعلام کرد که نسخه‌های بعدی iPhone و iPod Touch عملکرد بازی را بهبود خواهند بخشید با این حال و با ترس از جدی گرفته نشدن و مورد پشتیبانی قرار نگرفتن رایانه‌های اپل به‌عنوان دستگاه‌های تجاری، امروزه مدیران این شرکت ادعا می‌کند که نقش بیشتری در تجارت بازی دارد تا به همراه آن به سمت ارتباطات از راه دور حرکت کند.
درگذشت استیو جابز
استیو جابز در سال ۲۰۰۳ به نوع نادری از سرطان لوزالمعده مبتلا شد و در حالی که روش‌های جایگزین پزشکی را امتحان می‌کرد، عمل جراحی خود را حدود ۹ ماه به تعویق انداخت. در سال ۲۰۰۴ عمل کرد و پس از بهبود نسبی به مدیریت اپل بازگشت. در سال ۲۰۰۸ به میزان قابل‌توجهی وزن از دست داد که حاکی از بازگشت سرطان بود.
از آنجایی که سهام اپل به میزان نسبتاً زیادی به سلامت مدیرعامل آن مرتبط بود و سرمایه‌گذاران خواهان افشای کامل وضعیت سلامتی جابز بودند وی در سال ۲۰۰۹ بیانه‌ای مبنی بر قرار داشتن تحت درمان‌های هورمونی و ادامه دادن به وظایف شرکتی خود منتشر کرد ولی کمتر از یک هفته بعد، استیو جابز درخواست مرخصی فوری کرد. وی پس از عمل پیوند کبد در پایان ژوئن ۲۰۰۹ به کار بازگشت.
استیو جابز در ژانویه ۲۰۱۱ بار دیگر مرخصی گرفت و در آگوست همین سال از مدیرعاملی استعفا داد و رئیس اپل شد و پس از گذشت دو ماه از انتصاب به ریاست در پنجم اکتبر ۲۰۱۱ درگذشت.
نظر شما