حسن سجادزاده در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: امروزه با توجه به انواع متفاوت سبک معماری که در شهرهای ما مورد توجه قرار گرفته، در نظر گرفتن الگویی مشخص برای طراحی نما یا الگویی برای معماری شهری دشوار است و معماران و شهر سازان ما در میانه انبوهی از الگوهای شهرسازی و معماری سرگردان هستند.
وی افزود: نبود الگویی مشخص و بومی برای طراحی نماها موجب شده است تا سیما و منظر شهرها امروزه دچار اغتشاشات بصری و آشفتگی ظاهری شود.
این دکترای طراحی شهری خاطرنشان کرد: آشفتگی ظاهری مناظر شهری، تأثیر خود را بر سلامت روح شهروندان میگذارد و نحوه رفتار آنها در محیط شهری را تغییر میدهد؛ لذا نیاز است حتی اگر سبکهای کلاسیک و به روز اروپایی در طراحی نما استفاده میشود، آن طرحها به صورت منسجم و یک دست، بر طبق الگویی مشخص به کار برود.
سجادزاده تاکید کرد: الگوهای از پیش تعیین شده و مجلهای چهره نامطلوبی به شهر میبخشد، به خصوص اینکه این الگوها به صورت پراکنده استفاده میشود و ما در طول یک محور انواع متفاوت سبک معماری را شاهد هستیم لذا اگر قرار است سبکهای جدید معماری در طراحیها استفاده شود، حتماً باید شهر پهنهبندی شود.
وی تصریح کرد: از نظر من جلوگیری از ورود سبکهای جدید معماری کارساز نیست و سیما و منظر شهرهای ما را دچار آشفتگی بصری میکند. این الگوها باید پذیرفته شود اما باید طبق یک طرح جامع، برنامهریزی دقیقی به منظور ساماندهی سیما و منظر شهر و جانمایی این الگوها انجام بگیرد.
این دکترای طراحی شهری گفت: از آنجا که هرکدام از بافتهای شهری ویژگیهای مختص به خودش را دارد، نیاز است پس از پهنهبندی شهر الگوی متناسب معماری و طراحی نما برای هرکدام از بافتها مشخص شده و طبق آن ضوابطی تدوین شود.
وی خاطر نشان کرد: این ضوابط در اجرای تمامی طرحهای شهری به عنوان یک پیوست حتماً مورد نیاز است تا منظر شهری تصویری هماهنگ و یکپارچه از شهر ارائه دهد، تصویری که ضمن القا آرامش روحی به شهروندان و گردشگران بتواند به شهر ما در مسیر دستیابی به برندینگ شهری کمک کند.
نظر شما