به گزارش خبرنگار ایمنا، انگین فیرات نامی آشنا برای فوتبال‌دوستان ایرانی دهه ۸۰ است. او به همراه ورنر لورانت، سایپایی در لیگ ششم ساخت که حتی سپردن ناگهانی تیم به دایی بی‌تجربه در مربیگری هم نتوانست جلو قهرمانی شگفت‌انگیز آن را بگیرد. فیرات که ملیتی ترک-آلمانی دارد به همراه علی دایی پایش به تیم ملی ایران گشوده شد و در ابتدا روزهای موفقی را گذراند، اما در تابستان ۸۷، فیرات با پیشنهاد سپاهان، راهی اصفهان شد. با این حال حضورش روی نیمکت طلایی‌پوشان که بهترین سال‌های تاریخ خود را می‌گذارند، دوام طولانی نداشت و پس از ۱۲ هفته به خاطر نتایج ضعیف برکنار شد.
فیرات بعد از سپاهان، حضور در گسترش فولاد تبریز و دستیاری دوباره دایی، این بار در سایپا را تجربه کرد، اما دست آورد چندان چشم‌گیری نداشت. این سرمربی ۵۱ ساله ترک-آلمانی حالا چند سالی است که رو به فوتبال ملی آورده و پس از هدایت دوساله مولداوی، چند روز قبل سکان‌دار کنیا در مسیر صعود به جام‌جهانی قطر شد. همین موضوع بهانه خوبی بود تا به مرور خاطرات فیات در ایران بپردازیم؛ به‌ویژه تجربه کوتاه‌مدتش در سپاهان که تاکنون چندان در خصوص آن صحبت نکرده است. گفت‌وگوی خبرنگار ایمنا با انگین فیرات را در ادامه می‌خوانید:
آقای فیرات در ابتدا به خاطر سرمربیگری تیم ملی کنیا به شما تبریک می‌گویم. چه علتی داشت که پیشنهاد کنیا را قبول کردید؟
دلیلی که به خاطرش این شغل را انتخاب کردم، بسیار ساده است. من این شانس را خواهم داشت تا به همراه کنیا به جام‌جهانی بروم و تمام تلاشم را برای رسیدن به این هدف انجام خواهم داد.
شما برای مدت زمانی طولانی در کنار علی دایی کار کرده‌اید. آیا دلتان برای او تنگ نشده است؟!
علی دایی دوست خوب من است و برای همیشه دوستم خواهد ماند. سعی می‌کنیم با هم در ارتباط بمانیم و به خصوص در زمان کرونا، به وسیله تلفن در تماس هستیم. این زندگی است و نمی‌توانیم همیشه همدیگر را ببینم اما او یکی از بهترین دوستان من است.
خیلی از بازیکنان فعلی تیم ملی ایران شاگرد شما در تیم‌های مختلف بودند. وضعیت تیم ملی ایران از نظر شما چگونه است و فکر می‌کنید ایران بتواند به جام‌جهانی صعود کند؟
بله، تیم ملی ایران بازیکنان زیادی دارد که با من کار کرده‌اند. فکر می‌کنم ایران تیم بسیار خوبی دارد و همانند دو دوره قبلی مشکلی برای صعود به جام جهانی نخواهد داشت.
آیا مایل هستید در صورت صعود با کنیا به جام جهانی قطر، با ایران روبه‌رو شوید؟
اتفاق خوبی است. اگر در جام جهانی بتوانیم تقابل ایران و کنیا را داشته باشیم، برایمان فوق‌العاده خواهد بود.
سال ۲۰۰۸ حضورتان در سپاهان چندان موفقیت‌آمیز نبود. علت آن را چه می‌دانید؟
در سال ۲۰۰۸ وقتی از تیم ملی به سپاهان آمدم، تیم ملی بسیار موفق بود. در سپاهان بسیار از چیزها آن طور که دوست داشتم پیش نرفت و اما این موضوعی است که ممکن است در فوتبال رخ دهد و همه چیز همیشه آن طور که فکر می‌کنید نخواهد بود.
محرم نویدکیا و سجاد شهباززاده هر دو از بازیکنان شما بودند که در حال حاضر روزهای خوبی را با هم در سپاهان سپری می‌کنند. نویدکیا در اولین فصل سرمربیگری خود، نایب قهرمان شده و شهباززاده هم توانست آقای گل لیگ برتر شود. نظرتان درباره آن‌ها چیست؟
محرم نویدکیا بازیکن خارق‌العاده‌ای بود، چراکه او در زمین یک رهبر و بسیار باهوش بود. بنابراین کاملاً منطقی است که مربی خوبی هم باشد و برایش بهترین‌ها را آرزو می‌کنم. محرم انسانی بسیار آرام و مهربان است و امیدوارم به هر موفقیتی که می‌خواهد، برسد. در خصوص سجاد هم باید بگویم که او فصلی عالی را پشت سر گذشت و بهترین گلزن شد. همان طور که می‌دانی سجاد برایم فرد خاصی است. او انسان بسیار خوبی است و مانند برادر کوچکترم می‌ماند. ما همیشه با هم در ارتباط هستم و البته امیدوارم در ادامه مسیر حرفه‌ای‌اش، بهترین‌ها برای او رقم بخورد.
شما در کشورهای زیادی فعالیت کرده‌اید. آیا ایران جایگاه ویژه‌ای برایتان دارد؟
فکر می‌کنم درباره ایران نیاز به صحبت ندارم و همه می‌دانند دوستان بسیار زیادی در آنجا دارم. همچنین ارتباط ویژه‌ای با همه مردم و اهالی فوتبال ایران دارم. در واقع ایران را مثل خانه دوم خودم می‌دانم و مطمئنم باز هم در ایران کار خواهم کرد.
گفت و گو از: سروش فدایی _ خبرنگار سرویس ورزش ایمنا
نظر شما