به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، نگرانی‌های زیادی در مورد استفاده از مقادیر زیادی پودر لاستیک حاصل از بازیافت لاستیک‌های ضایعاتی، برای ساخت چمن مصنوعی وجود دارد. این ماده به دلیل انتشار احتمالی ترکیبات سمی (مانند سرب) در هوا و همچنین آب می‌تواند بر سلامت انسان و محیط زیست تأثیر منفی بگذارد.
علاوه بر این، چمن مصنوعی نقطه ضعف بزرگی دارد چراکه در زیر نور خورشید بیشتر و سریع‌تر از چمن طبیعی گرم می‌شود. در تابستان، دمای بعضی از سطوح شهری به ۶۰ درجه می‌رسد به طوری که چمن‌ها را کاملاً غیرقابل استفاده می‌کند! این پدیده باعث ایجاد جزیره گرمایی شهری می‌شود که طی آن درجه حرارت در یک منطقه به میزان قابل توجهی بالاتر از سایر نقاط دیگر شهر است؛ این اتفاق به ویژه در شهرهایی می‌افتد که دارای ورزشگاه‌ها زیادی با چمن مصنوعی است.
سیستم چمن مصنوعی که توسط مرکز تحقیقات آب هلند ساخته شده شامل یک زیر بستری از واحدهای ذخیره آب است که در آن آب باران جمع‌آوری و ذخیره می‌شود. این واحدها که از مواد بازیافتی ساخته شده است، دارای لوله‌های بسیار نازکی است که به طور طبیعی آب را با اثر مویرگی به سطح چمن مصنوعی منتقل می‌کنند. در روزهای آفتابی، آب تبخیر می‌شود و به طور طبیعی محل وجود چمن و اطراف آن را بدون نیاز به آبیاری خنک کرده و در نتیجه به خنک شدن شهر کمک می‌کند.
این سیستم خنک کننده غیرفعال علاوه بر کاهش قابل توجه سهم زمین‌های مصنوعی در پدیده جزیره گرمایی شهری، ابزار دیگری برای مدیریت آب باران ارائه می‌دهد.
داده‌های حاصل از سنسورهای نصب شده در تمام سایت‌های چمن مصنوعی نشان می‌دهد که برای مثال در گرم‌ترین دوره‌های سال، دمای سطح چمن مصنوعی معمولی ۶۲.۲ درجه سانتی گراد بوده در حالی که این دما برای سطح چمن مصنوعی "خود خنک کننده" ۳۵.۹ درجه سانتی گراد گزارش شده است؛ این تفاوت اثر چشمگیری بر کاهش دمای شهر دارد.
نظر شما