به گزارش خبرنگار ایمنا، استان اصفهان یکی از استان‌های کم آب ایران است که در سالیان اخیر با خشکسالی و آلودگی آب مواجه بوده است. کاهش نزولات جوی، افت شدید سطح منابع آب زیر زمینی، آلودگی و خشک شدن رودخانه زاینده رود، خشک شدن تالاب گاوخونی و نیز بروز تنش‌های اجتماعی، از مهمترین پیامدهای خشکسالی و کم آبی در این استان است؛ لذا تنها با برنامه ریزی مبتنی با سازگاری با کم آبی و اجرای صحیح برنامه‌ها با جلب مشارکت مردم می‌توان امیدوار بود در میان مدت وضعیت آبی استان اصفهان را به یک وضعیت قابل قبول تغییر داد.
در همین رابطه ناصر حاجیان دلایل عمده کمبود آب در زاینده رود را بالا بودن میزان مصرف و کم بودن منابع آبی نسبت به آن و همچنین توزیع غیر یکنواخت آب در زاینده‌رود دانست و اظهار کرد: امکان افزایش منابع آبی وجود ندارد پس باید در راستای کاهش مصرف تلاش کنیم؛ البته نباید از توزیع غیریکنواخت آب به‌عنوان یکی از دلایل اصلی این مشکل چشم‌پوشی کرد.
وی با اشاره به اینکه افزایش منابع آبی و یا کاهش مصرف در مدت زمان اندک کاری غیرممکن است، ادامه داد: توزیع یکنواخت آب می‌تواند نزدیک به ۳۰ درصد مشکل را حل‌کند. مدیریت توزیع و برگزاری جلسات کارشناسی یقیناً می‌تواند گره‌گشای کار باشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد اصفهان با اشاره به ارتباط مشکل فرونشست و خشکسالی، گفت: زمانی که شاهد کاهش سطح آب‌های زیرزمینی باشیم "فرونشست" رخ می‌دهد. جاری شدن آب در مادی‌های شهر اصفهان باعث می‌شود تا آب به سطوح داخلی زمین نفوذ کند و مشکل را تا حدودی مرتفع کند.
وی در پاسخ به این سوال که استاندار جدید اصفهان چگونه می‌تواند بر مشکلات فائق آید، گفت: استاندار جدید باید از تجربیات متخصصان استفاده و همچنین برای حل مشکلات از نظر مشاوران خود غافل نشود کما اینکه بازدیدهای میدانی وی به همراه مشاوران و متخصصان از مناطقی که بیشتر در معرض اینگونه مشکلات هستند، می‌تواند بهتر به حل معضل کمک کند.
نظر شما