به گزارش ایمنا، مجتبی بوربور در مورد وضعیت واردات دارویی قارچ سیاه اظهار کرد: تنها و مطمئنترین داروی قارچ سیاه، آمفوتریسین بی است که به دو صورت لیپوزومال و غیر لیپوزومال وجود دارد که نحوه استفاده، میزان عوارض و قیمت آنها متفاوت است. این دارو در سالهای گذشته سالانه بین ۳۰ هزار تا ۴۰ هزار عدد مصرف میشد. الان باید میزان تامین این دارو دو و نیم تا سه برابر افزایش یابد. قیمت غیر لیپوزومال آن ۶۱ هزار و ۵۰۰ تومان و لیپوزومال ۱۲۰ هزار تومان است.
وی افزود: به علت شیوع کووید ۱۹ و پیچیدگیهای ناشی از بستری شدن شخص در بیمارستان احتمال شیوع برخی بیماریها و عفونتهای بیمارستانی مانند قارچ سیاه هم بیشتر میشود. بنابراین مصرف دارو برای این بیماری نیز افزایش یافته است. سازمان غذا و دارو نه تنها در برنامهریزیهای خود به این موضوع توجه نکرد بلکه در واردات عادی نیز اختلال ایجاد کرد. یعنی سهمیه کمتر و سختتری را به تامین کنندگان داد.
نایب رئیس اتحادیه واردکنندگان دارو در ادامه افزود: عمده وارداتی دارو با یک شرکت است و این شرکت بارها از وزارت بهداشت خواسته بود که زودتر اجازه دهند واردات این دارو را انجام دهند. وزارت بهداشت نه در تامین عادی و نه در این مورد به موقع عمل نکرد. در حالت عادی برای یک دارو که نیاز فوری هم ایجاد نشده ما باید به اندازه نیاز سه ماه از آن دارو را داشته باشیم. اما در مورد داروی قارچ سیاه این میزان اضافه را نیز نداشتیم. خوشبختانه شرکت تامین کننده توانست حدود ۵۰ هزار داروی قارچ سیاه را تامین کند.
بوربور تصریح کرد: اگر فرض را بر این بگذاریم که ۵۰ میلیون دارو وارد شده به صورت سهمیهای و موقت و تا یک ماه یا یک و نیم ماه آینده از نظر آماری کمبود برطرف شده اما از نظر دسترسی بیمار وضعیت متفاوت است. در این مورد نیز بیماران مانند بسیاری از داروهای دیگر سردرگم هستند. کمبود ما در سطح عرضه بیش از آنچه است که موجود داریم.
وی در پاسخ به سوالی در مورد تغییرات قیمتی این دارو پس از کمبود آن گفت: قیمت این دارو در این مدت که با کمبود آن مواجه شدیم افزایش قابل توجهی نداشت چراکه برای آن ارز دولتی پرداخت میشود و قیمت آن نیز مشخص است. اما متاسفانه بازار سیاه وجود دارد در مورد هر دارویی که کمبود پیش میآید با وجود همه نظارتها بازار سیاه به وجود میآید.
نایب رئیس اتحادیه واردکنندگان دارو در مورد دلالی در این بازار اظهار کرد: در مورد دلالی نیز دو گونه احتمال وجود دارد یکی اینکه قاچاقچیها از کشورهایی مانند ترکیه دارو را وارد کشور کنند و به هر قیمتی که میخواهند بفروشند. احتمال دیگر هم این است که بیماران با نسخه این داروها را میخرند و بعد در بازار سیاه میفروشند که البته این مورد کمتر اتفاق میافتد. الان بیشتر مواردی که به صورت قاچاق میآیند وجود دارد. از نظر شکلی هم مشخص هستند چراکه ویال آنها کمی کوچکتر است. در مورد هر دارویی که کمبود آن به وجود بیاید دلالی شکل میگیرد حتی در مورد سرم که ۱۰ هزار تومان قیمت دارد در زمان کمبود در جلوی داروخانهها به قیمت ۲۰۰ هزار تومان میفروختند.
بوربور درباره کشورهایی که از آنها این دارو وارد میشود تصریح کرد: واردات این دارو از یک منبع هندی و همینطور چند منبع اروپایی مانند سوئیس، آلمان و ایتالیا است. اما برند این دارو آمریکایی و همینطور کمپانی هندی هستند. اما از کشورهای مختلف میتوان آن را برای کشور تامین کرد.
نظر شما