به گزارش خبرنگار ایمنا، «بوتاکس» اولین ساخته بلند کاوه مظاهری در مقام کارگردان است که توانست سیمرغ بلورین بهترین فیلم را از جشنواره جهانی فیلم فجر دریافت کند. مظاهری پیش از این ساخت فیلم‌های کوتاه «موچین»، «سوسک»، «روتوش» و «شهربازی» را در کارنامه حرفه‌ای خود به ثبت رسانده است. از میان فیلم‌های این کارگردان «روتوش» را می‌توان یکی از پرافتخارترین فیلم‌های کوتاه ایران در عرصه بین المللی دانست.
بوتاکس محصول مشترک ایران و کانادا است و بازیگرانی چون سوسن‌پرور، مهدخت مولایی، سروش سعیدی، مرتضی خانجانی و محسن کیانی در آن به ایفای نقش پرداخته‌اند. در خلاصه داستان آن آمده است: " دو خواهر به نام‌های اکرم و آذر به همه می‌گویند برادرشان به صورت قاچاق به آلمان رفته و از او خبری ندارند. به مرور این دروغ در ذهن اکرم به یک واقعیت تبدیل می‌شود تا حدی که روزها را در انتظار برگشتن برادرش از آلمان طی می‌کند. "
درباره فیلم
به نظر می‌رسد یکی از ویژگی‌های بارز آثار مظاهری، نوع مواجهه با جرم و جنایات خانوادگی باشد که پیش تر در «روتوش» و به نوعی متفاوت‌تر در فیلم کوتاه «شهربازی» نیز وجود داشت و حالا در ادامه، «بوتاکس» نیز همین ویژگی را دارد البته به نظر می‌رسد مظاهری این بار با اضافه کردن شاخ و برگ‌های درست به تنه اصلی داستان آن را پخته‌تر و کامل‌تر کرده است. این کارگردان در آثار خود از خصوصیات رایج جرم و جنایت، آشنایی زدایی می‌کند. در شکل کلاسیک، جرم، جنایت، مجرم و جنایتکار هر کدام تعریف مشخصی دارند و در بستر خاصی به نمایش درمی‌آیند. اما در آثار مظاهری، هیچکدام از این شاخصه‌ها وجود ندارد و جنایتکاری به شدت خونسرد در فضایی آرام، سرد و خاکستری معرفی می‌شود. نوع جنایت و شیوه اجرای آن نیز چندان اهمیتی ندارد و نوع برخورد با آن اهمیت پیدا می‌کند.
شکل جدید برخورد با جنایات خانوادگی، پیش از این در فیلم «پرویز» ساخته مجید برزگر نیز وجود داشت. در پرویز، مرحوم لوون هفتوان، هسته اصلی ماجرا را شکل می‌داد و حالا در «بوتاکس»، اکرم با بازی درخشان سوسن پرور، نقطه مرکزی داستان است.
بوتاکس، لحن خونسرد و آرامی دارد و می‌توان آن را نسخه تکمیل شده فیلم کوتاه روتوش دانست. در روتوش شخصیت زن فیلم با قرار گرفتن در موقعیتی پیش بینی نشده دست به اقدامی عجیب علیه همسر خود می‌زند. حالا در «بوتاکس» آذر، خواهر کوچک‌تر که رؤیای پولدار شدن در سر دارد دست به کارهایی می‌زند که قصه را از یک درام خانوادگی به سمت یک تریلر جنایی پیش می‌برد. اما رویاپرداز واقعی فیلم بوتاکس، اکرم، خواهر بزرگ‌تر است که نوعی عقب‌ماندگی ذهنی دارد.
داستان در بوتاکس، به شکل سینوسی روایت می‌شود، یعنی در ابتدا از یک درام خانوادگی شروع می‌شود، سپس به یک تریلر جنایی می‌رسد و دوباره با لحنی کاملاً سرد و خونسرد به یک درام تازه باز می‌گردد.
با آنکه فیلم در لوکیشنی محدود و با تعداد کاراکترهای کم ساخته شده است اما به هیچ وجه کسل کننده نیست و مخاطب به خوبی با آن ارتباط برقرار می‌کند که می‌توان گفت این مساله نتیجه شخصیت پردازی درست و استاندارد است.
فیلم در بخش‌های ابتدایی خود، کدهایی به مخاطب می‌دهد تا او را آماده شوک کند. اما قصه اصلی با سقوط عماد (برادر آذر و اکرم که سودای مهاجرت در سر دارد) از پشت بام آغاز می‌شود و در ادامه، روایت کاملاً خونسرد و تکان دهنده کارگردان از مواجهه این دو خواهر با اتفاقی که رخ داده، داستان را شکل می‌گیرد.
بوتاکس که عرصه ورود کاوه مظاهری به فیلم بلند است، راوی داستانی با زوایای بیشتری نسبت به فیلم‌های کوتاه اوست. دوربین در کل فیلم به عنوان شاهد و با فاصله از کاراکترها، قابی ایجاد می‌کند که اتفاقات در آن رخ می‌دهد و در اکثر مواقع، فرم تصویری خوبی ایجاد می‌کند؛ به عبارتی می‌توان گفت دوربین در بوتاکس، قاب‌هایی قصه گو می‌سازد.
پایان‌بندی بوتاکس، بهترین و معقول ترین پایان برای این داستان سینمایی است که بلوغ کارگردان در پرداختن به داستان را نشان می‌دهد. مظاهری با ایجاد فضایی حساب شده، فیلمنامه دقیق و شخصیت پردازی‌های اصولی و استاندارد و همچنین قاب بندی‌های چشمگیر، فیلمی درست و یکپارچه را از دید شخصیت اصلی آن، اکرم، روایت می‌کند.
به نظر می‌رسد بوتاکس نوید ظهور فیلمسازی باهوش و متفاوت در سینمای ایران می‌دهد. تجربه سال‌ها ساخت فیلم کوتاه و مستند کارگردان در سکانس‌های «بوتاکس» به وضوح دیده می‌شود. این فیلم تا کنون در جشنواره‌های مختلف و معتبر جهانی حضور داشته و جوایزی را از آن خود کرده است.
بازیگران «بوتاکس»
بخش مهمی از موفقیت بوتاکس را باید مرهون هوشمندی مظاهری در انتخاب بازیگران آن دانست. او برای موفقیت فیلم خود در گیشه، به سراغ چهره‌های شناخته شده نرفته است بلکه از یک ترکیب بازیگر کمتر شناخته شده استفاده کرده که سوابق تئاتری درخشان دارند و از نظر ظاهر و شیوه بازی، کاملاً متناسب با نقش هستند.
سوسن پرور که در نقش اکرم درخشیده، بیشتر به واسطه حضور در آثار کمدی شناخته شده است، اما مظاهری با انتخاب او برای این نقش، دست به ریسک بزرگی زد که نتیجه مطلوبی داشته است. اکرمی که پرور خلق کرده، کاملاً حرفه‌ای، بدون حرکت اضافی و کاملاً باور پذیر است. نگاه‌های منجمد و خشک او به خوبی پذیرفته می‌شود و مخاطب با عصیانگری‌های وی به درستی همراه می‌شود.
مهدخت مولایی نیز که سابقه درخشانی در تئاتر دارد، پیش از این با ایفای نقش فروغ در سریال «سیاوش» برای مخاطبان شناخته شد. هرچند حضور در چند فیلم سینمایی همچون «دختر»، «آااادت می‌کنیم» و «سورنجان» را نیز در کارنامه خود به ثبت رسانده است. مولایی نیز بازی استاندارد و به اندازه‌ای را از خود در بوتاکس ارائه داده است. شاید ریز نقشی او، یکی از دلایل انتخاب برای نقش آذر باشد تا انجام جنایت هولناک توسط او برای مخاطب دور از ذهن به نظر برسد.
نظر شما