به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، المپیک امسال با وجود اینکه در تابستان ۲۰۲۱ برگزار شد اما برای اهداف بازاریابی و برند تجاری، عنوان "المپیک توکیو ۲۰۲۰" را به خود گرفت. این دوره یکی از دشوارترین دوره‌های رقابتی برای شرکت‌کنندگان به ویژه ورزشکارانی بود که در فضاهای باز رقابت می‌کردند چرا که گاهی دمای هوا به بالاتر از ۴۰ درجه سانتیگراد و رطوبت به بالاتر از ۸۰ درصد می‌رسید. در حین انجام مسابقات دیده می‌شد که ورزشکاران به علت دمای بالای هوا، تعادل خود را از دست می‌دادند و میدان رقابت را به نفع حریف خود ترک می‌کردند. بازیکنان والیبال که در زمین‌های ساحلی به رقابت با یکدیگر مشغول بودند، اغلب از داغ بودن شن‌ها شاکی بودند و بازیکنان تنیس دمای محیط رقابت خود را غیرقابل تحمل می‌دانستند. جالب‌تر از همه اینکه شناگران توکیو ۲۰۲۰ دمای آب‌ها را داغ‌تر از سوپ توصیف می‌کردند و مدعی می‌شدند که در میانه رقابت تعادل خود را از دست می‌دادند.
بدیهی است که توکیو به عنوان یک جزیره گرمایی عمل می‌کند چرا که دمای هوا در آن طی ۱۰۰ سال گذشته بیش از سه درجه سانتیگراد افزایش یافته است. به همین دلیل، مدیران و برنامه‌ریزان پایتخت ژاپن، چالش‌های پیش روی رویداد المپیک ۲۰۲۰ را پیش‌بینی کرده و با ارائه طرحی تحت عنوان "پروژه خنک‌سازی توکیو ۲۰۲۰" از شرکت‌های طراحی و تکنولوژی خواهان ارائه راه‌حل‌هایی شده بودند که پیاده‌سازی آن‌ها تا حد زیادی مؤثر واقع شد.
استفاده از رنگ‌های منعکس کننده نور خورشید
مدیران توکیو با استفاده از نوعی رنگ که توسط ناسا، اداره کل ملی هوانوردی و فضا آمریکا، برای خنک‌سازی فضانوردان ایجاد شده است، حدود ۱۰۰ کیلومتر از سطوح میدان‌های رقابت المپیک را پوشش دادند و از این طریق توانستند دمای هوا را بیش از هشت درجه سانتیگراد کاهش دهند. این پوشش رنگی ابتدا قرار بود میدان‌های دوی ماراتون را پوشش دهد و جذب نور خورشید را به حداقل برساند، اما در بسیاری از زمین‌های ورزشی دیگر نیز مورد استفاده قرار گرفت.
طراحی استادیومی با قابلیت عبور باد
نقطه کانونی المپیک، استادیوم ملی ژاپن با ظرفیت ۶۸ هزار نفر بود که استادیوم چوبی نام گرفت چرا که بخش اعظم آن از چوب ساخته شده است. این استادیوم دریچه‌های بسیار بزرگی را در گوشه و کنار خود جای داده بود که باعث جریان یافتن باد در محیط می‌شد که این امر به سهم خود در کاهش دمای هوا بسیار مؤثر واقع شد. از سوی دیگر، اگرچه سقف استادیوم باز بود با این حال طراحی آن به گونه‌ای انجام شده بود که سایبانی دور تا دور ورزشگاه به وجود می‌آورد و از تابش نور خورشید به داخل آن خودداری می‌کرد. جالب است بدانید که تعداد ۴۷ هزار گل و درخت در داخل و بیرون استادیوم کاشته شده بود که خود نقش مهمی در کاهش دمای هوا ایفا می‌کرد.
دستگاه‌های مه‌پاش
برج‌های مه‌پاش ثابت و سیار متعددی در سراسر زمین‌های ورزشی المپیک توکیو ۲۰۲۰ نصب شده بود که با اسپری کردن آب به بیرون، دمای هوا را تا ۲۰ درجه سانتیگراد کاهش می‌داد. حتی در میدان‌های اسب‌سواری نیز این دستگاه‌های آب‌پاش باعث خنک شدن اسب‌ها در حین حرکت می‌شد که البته هر برج مستلزم ۵۰ لیتر آب تازه در هر ساعت بود.
استفاده از دستگاه‌های تهویه هوا
میزبانان توکیو ۲۰۲۰ پیش از برگزاری رویدادها مدعی شده بودند که قصد دارند سبزترین المپیک تاریخ تا به امروز را رقم بزنند. این افراد از دستگاه‌های تهویه پیشرفته‌ای در مکان‌های سرپوشیده رقابت‌ها بهره گرفتند و از این طریق توانستند انجام مسابقات را برای شرکت‌کنندگان در محیط‌های داخلی بسیار رضایت‌بخش کنند. جالب است بدانید که کارآمدی انرژی در طراحی این دستگاه‌ها با دقت مورد توجه قرار گرفته شده بود و در نتیجه مصرف انرژی در آن‌ها حداقل بود ضمن اینکه، کمترین انتشار گاز آلاینده در هوا را نیز داشتند.
بهره‌گیری از تکنولوژی در لباس‌های خنک‌کننده
مدیران توکیو تنها به زیرساخت‌ها و طراحی شهری برای خنک نگه داشتن هوا تکیه نکردند بلکه با استفاده از تکنولوژی، لباس‌هایی ورزشی برای رقابت کنندگان به وجود آورده بودند که پوشیدن آن باعث کاهش دمای بدن و جلوگیری از آسیب‌های پوستی در اثر گرما می‌شد.
نظر شما