پرسپولیس به قولش عمل نکرد/می‌خواهم سطح شنای ایران را بالا ببرم

به گزارش خبرنگار ایمنا، مهرشاد افقری، ملی پوش تیم شنا همراه با این تیم به مسابقات کسب سهمیه المپیک اعزام نشد، ولی وقتی گامر دیلانچیان صاحب باشگاه خصوصی اریس تلاش و پشت کار این ورزشکار و دیگر اعضای اصفهانی تیم ملی را دید با حمایت رئیس هیئت شنای استان اصفهان و مدیرعامل باشگاه اریس آنان را با هزینه باشگاه برای مسابقات بلغارستان اعزام کردند که در نتیجه مهرشاد افقری موفق شد سهمیه B ورودی المپیک را به دست آورد. در واقع به خاطر اشتباه فدراسیون جهانی شنا، ملی پوش شنای اصفهان نتوانست در المپیک ۲۰۲۰ توکیو شرکت کند.

خبرنگار ایمنا با افقری در رابطه با رکوردشکنی خود و اتفاقات پیرامون عدم حضورش در المپیک ۲۰۲۰ توکیو به گفت و گو پرداخته است که در ادامه می‌خوانید:

از چه زمانی ورزش را شروع کردید و چه اتفاقی افتاد که وارد شنا شدید؟

شنا ورزش پرطرفداری است و به خاطر فضای آبی که دارد مورد تأیید اکثر ایرانیان است، طبق علاقه‌ای که داشتم به این رشته روی آوردم. با چند مربی خوب آشنا شدم و شنا را ادامه دادم، در حال حاضر حدود شش سال است که در این رشته فعالیت می‌کنم.

از جانب هیأت شنا استان اصفهان و فدراسیون شنا حمایت شدید؟

از سال ۹۷ که لیگ کشوری شرکت کردیم حمایت‌ها زیاد بود و چنین چیزی سابقه نداشت. ممنونم که یک سری عاشق این ورزش مسئول شدند.

مربیانی که داشتید چه اشخاصی بودند؟

اولین مربی که داشتم مجید رجبی بود بعد از آن به مدت دو سال مهدی ترابی با من کار کرد. در مسابقات انتخابی تیم استان جز نفرات منتخب بودم و حدود یک سال و نیم با رضا کرم زاده تمرین کردم، بعد از آن برای سن ۱۳ الی ۱۴ سال با گامر دیلانچیان همراه شدم و تا الان که ۱۹ سال سن دارم با این مربی کار می‌کنم.

از وقتی ورزش را شروع کردید با شنا بود یا در دیگر رشته‌ها هم فعالیت کردید؟

از اول شنا را شروع کردم.

که قبل از کسب ورودی B المپیک تمرینات چطور بود و چه مشکلاتی داشتید؟

با وجود کرونا چند وقت تمرین نداشتیم و این موضوع به شنا ضربه وارد کرد، سعی کردم با فعالیت‌های بیرون از آب مثل دو و ورزش‌های هوازی آمادگی خود را حفظ کنم ولی بعد که متوجه شدم تأثیر زیادی ندارد و ممکن است آسیب ببینم شدت آن را کم کردم.

پیمان گرامی رئیس هیأت شنا استان اصفهان با پیگیری‌هایی که داشت استخر پرواز را سانس ساعت ۷ صبح گرفت که شرایط سختی داشتیم زیرا اواسط پاییز بود و زمانی که از خانه بیرون می‌رفتم برای تمرین هوا روشن نشده بود. بازهم پیمان گرامی رایزنی کرد و موفق شد استخر مروارید که استاندارد است را بگیرد. در شش ماهی که برای المپیک آماده می‌شدیم درصد سختی تمرینات بالا رفت و نتیجه آن دو رکورد ملی و ورودی المپیک شد.

تعویق المپیک به نفع شما بود؟

بله تأثیر داشت، علم گامردیلانچیان به شکلی بود که باعث شد بدون هیچ گونه از امکاناتی که شناگران تیم ملی تهران داشتند به ورودی بی برسم.

زمانی که سهمیه ورود به المپیک را گرفتید چه حس و حالی داشتید؟

به مسابقات بلغارستان با هزینه باشگاه اعزام شدیم که وقتی دستم را به تاچ بک زدم چون عینکم کوچک، طرح مسابقه‌ای و تیره بود نمی‌توانستم رکوردم را ببینم بعد که برگشتم به مربیم نگاه کردم، دیدم گامر دیلانچیان خوشحالی می‌کند فهمیدم ورودی المپیک را گرفتم و چنان دادی زدم که کل استخر ساکت شد. برای من اتفاق بزرگی بود، دومین نفری در تاریخ ایران بودم که با ۱۹ سال سن و تجربه کم ورودی المپیک گرفتم. شناگر تیم ملی بودم ولی برای مسابقاتی که تیم ملی اعزام شد، اعزام نشدم و به دست آوردن این سهمیه حس خوبی بود. وقتی از آب بالا آمدم گامر دیلانچیان را بغل و صحنه قشنگی بود که هیچ زمانی از ذهنم پاک نمی‌شود.

زمانی که متوجه شدید به المپیک نمی‌روید چه حالی داشتید؟

مسابقات المپیک را از دست دادم و اتفاق کمی نبود که ناراحت شدم و گریه کردم ولی دیدم دیگر کاری از دست من بر نمی‌آید. با کمک گامر دیلانچیان سعی کردیم امید خود را از دست ندهیم و اولین هدف در صورت حمایت و اعتماد مسئولین کسب مدال رقابت‌های آسیایی است زیرا یک سال دیگر برگزار می‌شود و زمان کافی برای تمرین و مسابقه داریم.

مطمئن باشید وقتی بدون امکانات شناگران تهرانی توانستم ورودی المپیک بگیرم اگر حمایت شوم می‌توانم به مدال بازی‌های آسیایی برسم.

به عنوان یک ورزشکار چقدر نگاه از بالا به پایین مسئولان در برخورد با ورزشکاران تهرانی و شهرستانی را حس کردید؟

وقتی کرونا آمد و همه جا تعطیل شد و از اسفند ۹۸ تا خرداد استخر نداشتیم ولی در شبکه‌های مجازی می‌دیدم شناگران ملی تهران در استخر رو باز منظریه این شهر که استاندارد است به راحتی تمرین می‌کردند.

در خرداد یک استخر برای ما در اصفهان باز شد که حدود ۲۴ متر طول و ۱۰ متر عرض داشت، عمق آن کم بود، سیستم سرمایش و گرمایش خوبی نداشت و به خاطر اینکه رو باز بود مدام آب کثیف می‌شد. ما در این استخر تمرین کردیم که بعد به استخر آرارات رفتیم و آنجا شرایط بهتر شد ولی بازهم استخر استانداردی نبود و در نهایت استخر مروارید برای ما باز شد. تمام مدتی که درگیر این مشکلات بودیم شناگران ملی تهران در استخرهای خوب تمرین کردند، اما ثمره آن فقط دو رکورد ملی بود ولی ما سه رکورد ملی و یک رکورد ورودی المپیک به دست آوردیم که اتفاق بزرگی است و نشان می‌دهد اصفهان در شنا مستعد است، امیدوارم به این رشته بیشتر اهمیت دهند.

اگر در چند سال آینده از یک کشور خوب پیشنهاد در یافت کنید چه کاری انجام می‌دهید؟

اول مشورت می‌گیرم، امکان رفتن وجود دارد ولی شاید هم نروم زیرا می‌خواهم سطح ایران را در شنا بالا ببرم اگر ول کنم و بروم همه می‌گویند رفت مانند افراد دیگری که رفتند، اما ترجیح می‌دهم همان موقع نروم و سطح شنای ایران را بالا ببرم بعد از آن بروم.

چه هدف ورزشی دارید؟

هدف ورزشی من بلند مدت است، طبق چیزی که به من گفته شد سالی که قرار است در اوج باشم بین ۲۴ تا ۲۶ سالگی است ولی مطمئن نیستم. وقتی ۲۴ ساله شوم می‌خواهم ورودی المپیک فرانسه را بگیرم و اولین فینالیست ایرانی این رقابت‌ها باشم، قبل از آن هم تا یک سال آینده در مسابقات آسیایی اولین شناگر ایرانی می‌شوم که به صورت انفرادی به فینال می‌رود و مدال بازی‌های آسیایی را کسب می‌کند.

چه شخصی را در شنا به عنوان الگو قرار دادید؟

الگوی که باعث پیشرفت شود ندارم ولی بعد از موفقیت مانند رونالدو خوشحالی می‌کنم.

فوتبال را دوست دارید؟

فوتبال ایران را دوست ندارم و خیلی کم بازی کردم زیرا امکان آسیب برای شنا است ولی علاقه مند هستم.

جایی شده بگویید از شنا خسته شدید؟

زیاد پیش می‌آید ولی گامر دیلانچیان سال ۹۸ که پرسپولس بدقولی کرد و پول من را نداد گفت اگر می‌خواهی برای پول شنا کنی در آن پول نیست و بزار کنار که دیدم منطقی است و تصمیم گرفتم برای پول شنا نکنم.

در تایم آزادی که دارید چه کاری انجام می‌دهید؟

کتاب می‌خوانم و اهل طبیعت هستم.

به نظر شما شنای ایران صعودی یا نزولی است؟

تا قبل از ورودی المپیک که بگیرم خط صافی را طی می‌کرد ولی در حال حاضر با توجه به اینکه رکوردهایی زده شد روند صعودی پیدا کردیم ولی فدراسیون شنا و کمیته ملی المپیک باید کارهایی انجام دهند که این روند صعودی بیشتر شود.

گفت و گو از: کیمیا گلپیرا _ خبرنگار سرویس ورزش ایمنا