مطبوعات و رسانه‌های آزاد و شفاف در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی محسوب می‌شود، لذا خبرگزاری ایمنا مرور بر بخشی از عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه ابتکار در صفحه نخست امروز خود با تیتر «از بسیج دانشجویی تا ساختمان بهشت» به بررسی انتخاب علیرضا زاکانی به عنوان شهردار تهران پرداخت و نوشت: عده‌ای او را به عنوان فرد فسادستیز می‌شناسند و گروهی به او نامزد پوششی می‌گفتند. از حضور در بسیج دانشجویی دانشگاه تهران تا نمایندگی مجلس و نامزدی ریاست جمهوری، علیرضا زاکانی چند سالی است در محافل سیاسی نام شناخته شده‌ای داشته است.
حالا او کلیددار ساختمان بهشت است؛ سازمانی عریض و طویل با ۷۰ هزار نفر پرسنل که گفته می‌شود برابر با چند وزارتخانه عِده و عُده دارد و البته شهردار جدید تهران تاکنون یک روز هم در آن کار نکرده است. حالا زاکانی با کسب ۱۸ رأی از ۲۱ رأی اعضای شورای ششم تهران، رئیس شهردار پایتخت شده است. این که چه کسانی به او رأی ندادند شاید چندان اهمیت نداشته باشد ولی احتمالاً بین این ۳ رأی مخالف او، بتوان از مهدی چمران نام برد. رئیس سالخورده شورای شهر که از او به عنوان طراح نظام جدید شورا داری در ایران یاد می‌کنند.
زاکانی متولد سال ۱۳۴۴ شمسی است و حالا در آستانه ۵۶ سالگی در رأس شهرداری تهران نشسته است ولی آنطور که در انتخابات اخیر ریاست جمهوری نشان داد، به متولدان دهه ۶۰ ارادت ویژه دارد. این ارادت را می‌شود از نام ستاد انتخاباتی‌اش که به دهه‌شصتی‌ها معروف شده، دریافت. شاید همین سرمایه گذاری روی بخش جوان‌تر اصولگرایان بود که توانست چهره‌های جوان لیست جبهه ائتلاف در انتخابات شورای شهر را با خود همراه کند.
برخی تحلیلگران معتقدند با وجودی که زاکانی در کوران رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ خود را به نفع رئیسی هشتمین رئیس جمهوری ایران کنار کشید، ولی از صحنه سیاست حذف نشد و بلافاصله توانست ما به ازای کنش سیاسی خود را ۴۵ روز پس از انتخابات ۱۴۰۰ دریافت کند. آن هم در شهرداری تهران که آخرین رقم بودجه‌اش در سال جاری نزدیک به ۵۰ هزار میلیارد تومان می‌شود، یعنی حدود نیمی از بودجه وزارت بهداشت که گفته می‌شد صندلی آن برای زاکانی در کابینه جدید در نظر گرفته شده بود.
روزنامه آرمان ملی در صفحه نخست امروز خود با تیتر «لغو اصل هشتاد و پنجی به هیئت رئیسه رسید» به بررسی اعمال فشار نمایندگان بر طرح صیانت از حقوق فضای مجازی پرداخت و نوشت: شاید خود نمایندگان مجلس یازدهم نیز فکر نمی‌کردند که طرح صیانت از کاربران در فضای مجازی با واکنش‌های گسترده‌ای مواجه شود که امروز خود نیز همراه با جامعه درصدد اصلاح یا کنار گذاشتن این طرح برآیند. آنچه مسلم است طرح شتاب‌زده مجلس بیش از آنکه در راستای جلب نظر مردم بوده باشد، بیشتر موجبات نارضایتی و اعتراض جامعه را فراهم آورده است.
چنانکه خواسته جامعه امروز از رئیس‌جمهور جدید این است که در نخستین گام با طرح صیانت از کاربران فضای مجازی که از سوی برخی نمایندگان حداقلی نگر مجلس مطرح شده مقابله و آن را از دستور کار خارج کند. چنانکه بسیاری از کارشناسان و حتی چهره‌های سیاسی بر این نظرند که این موضوع باید نخستین اولویت سید ابراهیم رئیسی باشد، اما نکته جالب اینجاست که در این طرح اصل ۸۵ بودن آن است که به قید فوریت و برای بررسی آن را در اختیار کمیسیونی بالاتر از مجلس قرار می‌دهد.
در این راستا برخی معتقدند که اگر این طرح در آن کمیسیون تأیید شود، قطع به یقین در مجلس به تصویب خواهد رسید. هر چند که چندی پیش سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس با بیان اینکه تصویب بررسی طرح صیانت در قالب اصل ۸۵ به معنی مخفی‌کاری نیست، اعلام کرد که به‌زودی کمیسیون مشترکی با حضور نمایندگان از کمیسیون‌های تخصصی مختلف مجلس تشکیل و از دو هفته آینده بررسی طرح در قالب این کمیسیون آغاز خواهد شد.
حال خبر می‌رسد که نمایندگان مجلس طرحی را تحت عنوان لغو اصل هشتاد و پنجی شدن طرح فضای مجازی به هیئت رئیسه ارائه داده‌اند تا این طرح در قالب اصل ۸۵ قرار نگرفته و به کمیسیون نرود. باید دید با وجود نارضایتی‌های جامعه از یک سو و واکنش‌های مخالف و منتقدانه فراوان به این طرح سر نوشت این طرح جنجالی در پایان چگونه خواهد شد.
روزنامه اعتماد در صفحه نخست امروز خود با تیتر «احیای برجام سخت‌تر می‌شود» به بررسی سوءاستفاده اروپا و آمریکا از ابهام در موضع مذاکراتی ایران پرداخت و نوشت: «آیا ایران به میز مذاکره برای احیای توافق هسته‌ای بازمی‌گردد؟» کمتر از یک هفته پس از برگزاری مراسم تحلیف ابراهیم رئیسی، رئیس دولت سیزدهم در ایران، هنوز تهران پیام صریح و مشخصی به این پرسش نداده است.
رئیسی در تنها نشست خبری که از زمان پیروزی در انتخابات برگزار کرده است از ایده بازگشت همه اعضای اولیه به اجرای کامل برجام حمایت و در سخنرانی مراسم تحلیف در جمع مهمانان خارجی بر ضرورت رفع تحریم‌ها تاکید و اعلام کرد که دولت او از هر طرح دیپلماتیکی برای رفع تحریم استقبال خواهد کرد. همزمان خبرهای تأیید شده درباره نامزدی حسین امیر عبداللهیان برای پست وزارت خارجه دولت سیزدهم و دیدار دو ساعته او با انریکه مو را، معاون مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در حاشیه مراسم تحلیف نیز به گمانه‌زنی‌ها درباره زمان‌بندی بازگشت ایران به مذاکرات در آینده‌ای نه چندان دور دامن زد.
هرچند که حضور حسین امیر عبداللهیان (مدیرکل امور بین‌الملل مجلس شورای اسلامی) دوشادوش رئیسی در دیدار با مهمان‌های خارجی شرکت کننده در مراسم تحلیف نشان داد که رئیس دولت، وزیر خارجه خود را انتخاب کرده اما تا اعلام رسمی کابینه و رأی اعتماد به عبداللهیان، ابهام‌ها درباره سمت و سوی سیاست خارجی ایران در چهار سال آتی به قوت خود باقی است. در این فضای مبهم بیش از آنکه به پرسش‌ها پاسخ داده شود، پرسش‌های تازه‌ای مطرح و بی‌جواب باقی می‌ماند. نخستین اخبار درباره نگاه نامزد وزارت خارجه دولت سیزدهم از زبان لارنس نورمن، خبرنگار سیاست خارجی وال‌استریت ژورنال منتشر شد.
پس از دیدار دو ساعته انریکه مورا با امیر عبداللهیان در تهران، نورمن در یک رشته توئیت خبر این دیدار را منتشر و اعلام کرد که امیر عبداللهیان به مورا اطلاع داده که ایران برای بازگشت به مذاکرات وین مصمم است. انریکه مو را در تهران با جواد ظریف و عباس عراقچی، وزیر خارجه و معاون سیاسی او نیز دیدار کرده بود. ظریف در آخرین دیدار با مو را در مقام وزیر خارجه ایران با اشاره به سوابق مذاکرات منتهی به برجام و مسائل و مشکلاتی که بر اثر عدم حسن‌نیت و بدعهدی‌های آمریکا در روند اجرای برجام ایجاد شد، به تبیین مواضع ایران در این ارتباط پرداخت و چالش‌های موجود در مذاکرات احیای برجام را مورد اشاره قرار داد.
ظریف از مواضع سه کشور اروپایی و بی‌عملی آنها در قبال بدعهدی‌های آمریکا در سال‌های اخیر انتقاد کرد و خواستار آن شد که اروپایی‌ها به واقعیات توجه بیشتری کرده و با سیاست‌های مبتنی بر فشار و تهدید همراهی نکنند.
روزنامه شرق در صفحه نخست امروز خود با تیتر «رئیس دولت مردد کابینه بلاتکلیف» به بررسی تأخیر ابراهیم رئیسی در اعلام اعضای کابینه به مجلس پرداخت و نوشت: در حالی که طبق قانون رئیس دولت دو هفته برای معرفی کابینه به مجلس وقت دارد، ولی اصولاً رؤسای جمهور در مدت کوتاهی بعد از مراسم تحلیف، کابینه‌ای را که کاملاً نهایی شده است معرفی می‌کنند. اما درباره کابینه رئیسی هنوز گویا قطعیتی وجود ندارد؛ مثلاً چند روز قبل در حالی که دفتر مخبر انتصاب او به سمت معاون‌اولی را تکذیب کرده بود، او از سوی دولت به استقبال یک مقام خارجی می‌رود از سوی دیگر اعلام کابینه هم مدام به تعویق می‌افتد. گویا قرار بوده دیروز یکشنبه هفدهم مرداد کابینه معرفی شود، ولی تاریخش به سه‌شنبه افتاده است.
برخی می‌گویند ممکن است حتی چهارشنبه کابینه معرفی شود و برخی دیگر حتی در این دو روز هم تشکیک وارد کرده‌اند. این در حالی است که رئیسی قول داده بود کابینه این هفته به مجلس معرفی شود. کابینه به‌جای معرفی کامل، به صورت گمانه‌زنی، تأیید و تکذیب و بعد هم یکی‌یکی مشخص شده است. تا اینجای کار برای معاون نخست و رئیس دفتر حکم زده شده است.
ابراهیم رئیسی سابقه مدیریت اجرایی و تیمی ندارد و این نکته همواره به‌عنوان پاشنه آشیل او برای تشکیل کابینه مطرح بوده است آن هم در حالی که از زمان انتخابش به‌عنوان رئیس دولت، اخبار متعددی درباره فشار، سهم‌خواهی و اختلاف‌های پشت پرده در جریان اصولگرایی برای ورود به کابینه به گوش می‌رسد. در چنین وضعیت آشفته‌ای، طبیعی است که تعویق در معرفی کابینه و آشنا نبودن او با حوزه اجرا و چهره‌های مناسب برای این حوزه، به تشکیک در انتخاب افراد منجر شود. اینکه هنوز در ابتدای راه اخباری مبنی بر اختلاف بر سر چینش تیم اقتصادی با معاون‌اولش به گوش می‌رسد، چیزی جز ارجاع به همان وضعیت بلاتکلیف نیست.
جماعتی از او انتظار دارند وزرای جوان انقلابی را به کار گمارد، اما جماعتی دیگر از بین همان اصولگرایان چندان موافق نیستند و ترجیحشان حضور نیروهای ترمز بریده در دولت نیست و فارغ از اینکه هر جریانی دنبال بیشینه‌سازی سهم خود از کابینه است، فکر می‌کنند به صلاح رئیسی نیست که یک دولت تندرو روی کار بیاورد و بهتر است معدل دولتش به سمت نیروهای محافظه‌کارتر اصولگرا سوق پیدا کند. به نظر می‌رسد که دولت‌های گذشته تکلیفشان با کابینه و نقشه راهشان مشخص‌تر و راحت‌تر بود و بهتر می‌دانستند چه می‌خواهند.
اگر هاشمی به دنبال توسعه اقتصادی و سازندگی بود، تیمی همسو با آن برای خود چید. خاتمی اگر توسعه سیاسی مدنظرش بود، اولویت را به آن داد و تیم همسو را وارد کابینه کرد. حتی دولت‌های نهم و دهم که با ایده شعاری مهرورزی و عدالت و روحانی که با روش اعتدالی جلو آمدند نیز تکلیفشان بیشتر با خودشان و کابینه‌شان روشن بود یا حداقل از آن اقتدار لازم به پشتوانه سابقه کار اجرایی برخوردار بودند تا برخلاف فشارها، به‌سرعت کابینه را انتخاب و از آن دفاع کنند؛ حلقه‌ای که به نظر می‌رسد در رئیس دولت فعلی مفقود است.
نظام‌الدین موسوی، سخنگوی هیئت‌رئیسه مجلس، روز گذشته درباره فهرست وزیران پیشنهادی گفت: در برخی خبرها گفته شده بود قرار است یکشنبه اسامی وزیران پیشنهادی دولت سیزدهم به مجلس ارائه شود، اما تاکنون فهرستی به دست ما نرسیده است.
محمدحسین فرهنگی، نماینده تبریز نیز بیان اینکه کابینه امروز (یکشنبه) معرفی نمی‌شود، گفته بود ممکن است به چهارشنبه موکول شود و اگر به چهارشنبه موکول شد یقیناً بررسی آن در صحن مجلس باید بعد از عاشورا و تاسوعا انجام شود یعنی به تأخیر می‌افتد. او در پاسخ به این پرسش که علیرضا سلیمی عضو هیئت‌رئیسه گفته سه‌شنبه فهرست کابینه رئیسی به مجلس ارسال می‌شود، عنوان کرده است: ظاهراً سه‌شنبه جلسه نگذاشته‌اند، مگر اینکه اصلاحیه بدهیم.
روزنامه کیهان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «۱۵ سال است اسرائیل به لبنان حمله نکرده چون می‌ترسد» به بررسی تنش‌های اخیر میان حزب الله لبنان و رژیم صهیونیستی پرداخت و نوشت: دبیرکل حزب‌الله لبنان که به‌مناسبت پانزدهمین سالگرد پیروزی مقاومت بر رژیم صهیونیستی در جنگ تموز (۳۳ روزه) سخنرانی می‌کرد گفت، از جنگ ۳۳ روزه به این سو، رژیم صهیونیستی جرأت حمله به لبنان را نداشته است و این یعنی بازدارندگی مهمترین دستاورد این نبرد است.
سید «حسن نصرالله»، شنبه شب و در ابتدای سخنرانی خود به‌مناسبت پانزدهمین سالگرد پیروزی مقاومت بر دشمن صهیونیستی در جنگ ۳۳ روزه ۲۰۰۶، به حوادث اخیر «خلده» و اتفاقاتی که در مراسم تشییع «علی شبلی» عضو حزب‌الله که هفته گذشته در یک مراسم عروسی ترور شد پرداخت.
دبیرکل حزب‌الله سپس وارد بحث اصلی یعنی دستاوردهای لبنان در جنگ ۳۳ روزه شد و گفت پس از این جنگ بود که معادله بازدارندگی و قواعد جلوگیری از درگیری شکل گرفت و بازدارندگی قابل‌توجهی را در برابر رژیم صهیونیستی ایجاد کرد که بسیار راهبردی و استراتژیک است: «وقتی امنیت به وجود آید همه چیز وجود خواهد داشت، وقتی امنیت وجود نداشته باشد سرمایه‌گذاری و تجارت و اقتصاد نیز وجود نخواهد داشت لذا این دستاورد بزرگ و راهبردی توسط مقاومت لبنان به دست آمد و امنیت و آرامش ۱۵ سال است که به‌استثنای برخی تنش‌های مقطعی در لبنان به وجود آمده است، البته در این مدت نیز باید دولت و ارتش لبنان به وظایف خود بپردازند».
نظر شما