به گزارش ایمنا، شب را با دو نگاه می‌توان دید. یکی آنجا که روز نباشد و دیگری آنکه شب را مستقل از روز فهمید، در گذر زمان و چرخش زمین و این مقول. اما شبِ ادبیات چیزِ دیگری است. شب در ادبیات سر و کارش با نور چراغ است، با صدای دور و نزدیک، با حوادث و ترس و رمز … اصلاً هر وقت انسان رویِ ایوانِ شب ایستاد و صدایِ سیرسیرکی شنیدی، در تنهایی گریست، نقشه شومِ قتلی را ریخت، در اندوه و دوریِ یار درماند یا تا روشنایی نوشت و تا روشنایی خواند شبی ادبی رخ داده. ادبیات بیش از شب به پیرامون شب م ی پردازد به حواشیِ شب. ما هم در این شماره از سروا شب را در جایگاه شبی ادبی تصور کردیم. از این جهت، حواشیِ شب در اثرِ "شب پر ستاره" بر اثر چیره شد و عوارض شب در داستان یوسا دستمایه یادداشت قرار گرفت. از طرف دیگر شب، نمی‌توانست از شهر، روابط و مناسبات انسان دور باشد. پس این اثر هم در "از ما بهترانیه" کند و کاو شد. بالاخره رسیدیم به داستان و از آنجا که داستان را به مثابه فرآیندِ خلق آزاد به واسطه زبان در نظر گرفته‌ایم، بر اساس فراخوان از بین داستا ن های دریافتی بهترین آثار نویسندگان نو قلمی که به دستمان رسیده بود را نشر دادیم. امیدواریم با افزایش داستا ن های دریافتیِ شما مخاطبینِ فرهیخته هر بار بر غنای سروا افزوده شود.
دهمین شماره دوماهنامه ادبیات داستانی سروا را از اینجا بخوانید.
نظر شما