به گزارش خبرنگار ایمنا، بسیاری از افراد با این امید که به یک گیتاریست، پیانیست و یا یک خواننده موفق تبدیل شوند، قدم در راه یادگیری موسیقی میگذارند، اما سوال بسیاری از هنرجویان این است که برای آموزش یک ساز، کسب مهارت در آن و رسیدن به اوج قله موفقیت، چه مدت زمانی نیاز است و آیا راهی وجود دارد که بتوان این زمان را کاهش داد؟
به گفته کارشناسان موسیقی مدت زمان لازم برای یادگیری ساز در هر فردی متفاوت است، به گونهای که ممکن است یک فرد پس از مدت تقریبی یک سال به ساز مورد علاقه خود مسلط شود و فردی دیگر پس از چندین سال به همان میزان تسلط دست یابد.
یکی از موضوعات اصلی در زمینه پیشرفت موسیقی مانند هر مهارت دیگری علاقه و پشتکار است. چنانچه فردی به ساز خود علاقه داشته باشد، راه رسیدن به موفقیت برای او هموار و کوتاه میشود، اما اگر به ساز خود علاقه نداشته باشد، تحمل سختیها برای او دشوار و راه طولانی خواهد شد.
هرچه فرد زمان بیشتری را برای تمرین صرف کند، مدت رسیدن به موفقیت برای او کوتاهتر میشود، اما تمرین ساز باید مثبت و جهت رفع اشکالات و بهبود در نوازندگی باشد. موضوع قابل توجه اینکه تکرار مداوم یک قطعه، بدون اینکه اشکالات خود را رفع کنیم، کاری عبث و بیهوده خواهد بود.
اما آیا این احتمال وجود دارد که پنج دقیقه تمرین کنیم و موفقیت ما مانند زمانی باشد که سه ساعت وقت صرف آن کردهایم؟ اگر چنین امکانی وجود داشته باشد، تا حد زیادی در وقت افراد صرفهجویی میشود و پیشرفت بیشتری در موسیقی حاصل خواهد شد.
آیا تا به حال به این موضوع فکر کردهاید که چرا برخی افراد موسیقی را سریعتر از دیگران یاد میگیرند و برخی دیگر تمام عمر خود را صرف این مهارت میکنند و یا اینکه چرا برخی در این راه سریع پیشرفت کرده و برخی دیگر پیشرفت چندانی حاصل نمیکنند.
به گفته برخی موسیقیدانان تفاوت بین این دو گروه، استعداد افراد برای یادگیری موسیقی است، اما این موضوع اندکی دور از واقعیت است؛ برای اینکه موسیقیدان خوبی شویم، حتماً لازم نیست با استعداد موسیقیایی متولد شویم.
به بیانی دیگر میتوان گفت که استعداد، گرایش افراد برای انجام کاری به صورت درست و اصولی است. از هر یک میلیون فرد، یک نفر بدون آنکه متوجه باشد، موسیقی را به طور اصولی و با استعداد نهفته خود مینوازد؛ بقیه افراد میتوانند این مهارت را از اساتید موسیقی یاد بگیرند. در واقع یک استاد بزرگ موسیقی، استعداد را درون فرد شکوفا میکند، به طوری که گرایش به نواختن اصولی موسیقی در او ایجاد میشود.
اما تفاوت اصلی بین یک نوازنده مبتدی، متوسط و پیشرفته چیست؟ آیا این تفاوت به شیوه نواختن سازها مربوط میشود و یا مدت زمانی که فرد تمرین میکند؟ بر اساس نظر برخی کارشناسان، تفاوت اصلی بین یک نوازنده مبتدی، متوسط و پیشرفته در نحوه تفکر آنها است.
در حقیقت ذهنیت افراد و نه توانایی موسیقی آنها، تعیین میکند که این افراد با چه سرعتی به اهداف خود میرسند. بنابراین کار اصلی یک استاد یا معلم موسیقی این است که چگونگی فکر کردن را به هنرجویان آموزش دهد.
یکی از راههای پرورش تفکر موسیقیایی، ایجاد باورهای روزانه برای تبدیل شدن به یک نوازنده موفق است. با یک ذهنیت موسیقیایی فرد انگیزه خواهد داشت که از هر دقیقه وقت تمرین خود نهایت استفاده را ببرد، به خودش ایمان بیاورد، مشکلات این راه را برطرف کند، به استاد موسیقی خود اعتماد کرده و از فرآیند یادگیری لذت ببرد.
نوازندگان برجسته از هر جلسه تمرین خود نهایت استفاده را میبرند و یک آهنگ را بارها و بارها تکرار نمیکنند، اصول خاص موسیقی نظیر آهنگها، ریتم، اصطلاحات، دینامیکها، لحن و سبک موسقیها را به طور جداگانه تمرین میکنند.
یادداشت از: لیلا شهبازی، خبرنگار ایمنا
نظر شما