وی از کودکی خواندن آواز در مراسم مذهبی را آغاز کرد و بعد از این که متوجه توانایی‌های خود شد، به تهران مهاجرت کرد. یکی از ویژگی‌های خاص محمدعلی کریمخانی در خوانندگی، صدای بلند اوست که با وجود ورود او به دهه هفتم زندگی خود، از توان آن کاسته نشده است.
آمده ام، آمدم ای شاه پناهم بده
خط امانی ز گناهم بده
ای حرمت ملجأ درماندگان
دور مران از در و راهم بده ای
گل بی خار گلستان عشق قرب مکانی چو گیاهم بده
لایق وصل تو که من نیستم
اِذن به یک لحظه نگاهم بده
ای که حَریمت به مَثَل کهرباست
شوق وسبک خیزی کاهم بده
تاکه ز عشق تو گدازم چو شمع گرمی جان سوز
به آهم بده لشکرشیطان به کمین من است
بی کسم ای، شاه پناهم بده از صف مژگان نگه‌ی کن
به من با نظری، یار و سپاهم بده
در شب اول که به قبرم نهند نور بدان شام سیاهم بده ای که عطا بخش همه عالمی جمله‌ی حاجات مرا هم بده
نظر شما