به گزارش ایمنا، مهدی عسکری‌پور افزود: یکی از عوامل مؤثر حضور در اجتماعات و انجام مشارکت‌های اجتماعی گذار صحیح از مراحل رشد روانی و اجتماعی است.
وی تصریح کرد: بشر در طول دوران زندگی (از تولد تا مرگ) ۸ مرحله رشد شامل نوباوگی، عنفوان کودکی، دوران مدرسه، نوجوانی، جوانی، بزرگسالی، کهنسالی و پیری را طی می‌کند.
این روانشناس ادامه داد: گذار صحیح از مراحل پیش از دوره نوجوانی و کسب هویت و استقلال در این مرحله (۱۳- ۱۸ سالگی) که نوجوان به دنبال چیستی و چرایی است، حضور در اجتماعات و مشارکت اجتماعی را در سال‌های آتی تقویت می‌کند.
وی خاطرنشان کرد: در حقیقت نوجوان با دستیابی به استقلال و کسب هویت مستقل، هویت فردی خود را در جامعه با دیگران تطبیق می‌دهد؛ در این راستا، صمیمت و ارتباطات اجتماعی برقرار شده و مشارکت اجتماعی شکل می‌گیرد.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: پیش‌نیاز مشارکت اجتماعی، ارتباطات اجتماعی است و ارتباطات اجتماعی با کسب هویت مستقل، دستیابی به استقلال و گذار صحیح از مراحل رشد روانی و اجتماعی شکل می‌گیرد.
وی گفت: به منظور انجام مشارکت‌های اجتماعی در یک محیط اجتماعی باید بتوان ارتباطات بین فردی را مدیریت کرد.
نگاه منفعت‌گرایانه و تضعیف مشارکت اجتماعی
عسکری‌پور ادامه داد: یکی از موانع مشارکت‌های اجتماعی نیز نگاه منفعت‌گرایانه است. امروزه گاهاً منافع فردی بر منافع جمعی ترجیح داده می‌شود و این مساله مشارکت اجتماعی را تضعیف می‌کند، در حالی که دستیابی به منافع فردی در گرو منافع اجتماعی است. به عنوان مثال، ارتقا یک سازمان فارغ از احساس ارزشمندی برای کارکنان مجموعه با برخی از منافع مادی و معنوی نیز همراه می‌شود.
عسکری‌پور تاکید کرد: رشد و تعالی یک کشور نیز با حضور در اجتماعات، تصمیم‌سازی، مشارکت اجتماعی و در نظر گرفتن مصالح عمومی اتفاق می‌افتد.
منبع: ایرنا
نظر شما