به گزارش خبرنگار ایمنا، عراقی شاید نزدیک ترین سبک فوتبال به ایران را در قاره کهن دارد؛ شیوه‌ای که از ترکیه و اروپا شرقی الگو برداشته و برخلاف دیگر کشورهای آسیایی، روی تکنیک فردی، قدرت بندی و ضربات سر تمرکز دارد. ایران و عراق همواره مستعدترین بازیکنان را در دامان خود پرورش داده‌اند ولی نبود برنامه‌ریزی و امکانات مناسب آنها را در کسب دستاوردهای بین المللی ناکام گذاشته است. طوری که زیکو، مربی سرشناس برزیلی که چندین سال در آسیا مشغول فعالیت بوده و هدایت ژاپنی‌ها را بر عهده داشت، از ایرانی‌ها و عراقی‌ها به عنوان استعدادهای فوتبال آسیا نام برده بود.
شگفتی سازی‌های تاریخی عراق؛ از چهارمی المپیک تا قهرمانی در جام ملت‌ها
با وجود پتانسیل بالای عراقی‌ها در فوتبال ولی چندان دستاورد خاصی را به ویترین خود نیافزوده اند ولی در این سال‌ها هر از گاهی موفقیت‌های چشم گیری را به دشت آورده که چشمان زیادی معطوف خود کرده‌اند. مقام چهارمی در المپیک ۲۰۰۴ آتن و قهرمانی همان نسل در جام ملت‌های ۲۰۰۷ که با تک گل یونس محمود مقابل عربستان اتفاق افتاد، از شاهکارهای عراقی‌ها در این چند سال بوده که درست بلافاصله پس از پایان سال‌ها جنگ و حکومت صدام حسین در این کشور به دست آمد.
البته نمی‌توان از تنها حضور عراق در بالاترین سطح تورنمنت فوتبال یعنی جام جهانی ۱۹۸۶ مزیک چشم پوشی کرد که با حضور عدی، پسر صدام در مقام ریاست فدراسیون فوتبال عراق و تزریق هزینه‌های هنگفت به تیم ملی رقم خورد. با این وجود عراق در این مسابقات هر سه دیدار خود را با شکست پشت سر گذاشت تا تجربه تلخی از این آوردگاه جهانی داشته باشد.
تشریفاتی رو کاغذ، پر انگیزه در زمین!
تیم ملی عراق در این دوره از انتخابی جام جهانی عملکرد خوبی داشته و با ۱۷ امتیاز، بالاتر از ایران در صدر جدول رده بندی گروه C حضور دارد. به لطف پیروزی کره جنوبی مقابل لبنان، صعود عراقی‌ها به دور بعدی قطعی شده و حالا مصاف شان با ایران روی کاغذ حکم دیدار تشریفاتی را دارد. با این حال دیدار با ایران هیچ گاه برای آنها تشریفاتی محسوب نشده و همواره عراقی‌ها با انگیزه‌های فراوانی برابر تیم ملی کشورمان پا به میدان می‌گذارند.
الشرطه، نیرو هوایی و چهار لژیونر؛ شاکله اصلی تیم ملی
اغلب بازیکنان تیم ملی عراق به جز چهار لژیونر در لیگ داخلی این کشور توپ می‌زنند. الشرطه با ۹ نماینده و پس از آن نیرو هوایی و الزورا به ترتیب با ۵ و۴ بازیکن دعوتی توسط کاتانچ، تیم ملی عراق را شکل می‌دهند نکته‌ای که می‌تواند کمی از نگرانی‌های اسکوچیچ و شاگردانش را کاهش دهد این است که الشرطه و نیرو هوایی که شاکله اصلی تیم ملی عراق هستند چندی قبل در لیگ قهرمانان آسیا مقابل استقلال و تراکتور تن به شکست داده‌اند.
همچنین چهار بازیکن عراق در دیگر لیگ‌ها توپ می‌زنند. علی عدنان با بازی در ونکوور کانادا، صفاهادی با پوشیدن پیراهن کریلیا سورتوف روسیه و همچنین بشار رسن و مهند علی با عضویت در القطر و السیلیه چهار لژیونر سفیدپوشان عراقی را تشکیل می‌دهند که می‌توانند نقش کلیدی در مصاف امشب را عهده دار باشند.
میانه زمین عراق، در تصاحب سرخابی‌های سابق
چهره‌های زیادی از فوتبال عراق رهسپار لیگ ایران در سال‌های اخیر شده‌اند که اغلب عملکرد خوبی به ثبت رسانده‌اند. بشار رسن، ستاره سابق پرسپولیس و طارق همام، بازیکن سابق استقلال دو تن از شناخته‌شده‌ترین ملی‌پوشان عراق هستند که در لیگ ایران توپ زده‌اند. آنها به همراه صفاهادی خط میانه تیم کاتانج را تشکیل می‌دهند و نبض تیم ملی عراق با تفکرات این سه بازیکن می تپد.
کاپیتان اول پرحاشیه
کاپیتان نخست عراق اگر چه احتمالاً از روی نیمکت بازی را آغاز کند ولی نامی آشنا دیگری برای ایرانی‌ها است که او را از یاد نخواهند برد. علاء عبدالزهرا بازیکن فعلی الزورا، سال‌ها قبل برای پوشیدن پیراهن تراکتور رسول خطیبی به ایران آمد ولی خیلی زود فوتبال ایران را ترک کرد. با این وجود پس از حذف ایران در جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۵ در ضربات پنالتی مقابل عراق، فدراسیون فوتبال به بهانه دپینگ عبدالزهرا خواستار تغییر نتیجه شد که البته فایده‌ای نداشت و AFC ادعا ایران را رد کرد.
عراق بازی را روی هوا می‌برد!
نقطه قوت عراق را باید روی هوا و ضربات سر دانست. ارسال از گوشه‌ها و ضربات شروع مجدد حربه اصلی شاگردان کانانچ اسلوونیایی برای گلزنی است که مقصد اصلی بسیاری از این سانترها مهند علی است تا با قامت بلندش رقبا را با خطر روبرو سازد البته آنها از پاس‌های بلند در کانال‌های ایجاد شده نیز استفاده می‌کنند که باید مورد توجه اسکوچیچ قرار گیرد.
نظر شما