به گزارش خبرنگار ایمنا، هنگام انتخابات پنجمین دوره شوراهای شهر کشور و زمانی که قرار بود اصلاحطلبان برای انتخابات لیست خود را ببندند، تاکید بر حضور زنان و جوانان در لیستهای انتخاباتی نقطه مشترک همه آنها در کلانشهرها بود.
انتخابات برگزار شد و اقبال عمومی به سمت اصلاحطلبان باعث شد چهرههای زیادی از دل همین لیستها به عرصه تصمیمسازی برای شهر ورود کنند و میتوان یکی از نقاط برجسته شوراهای شهر در دوره پنجم با تصمیمگیری «با زنان» و «برای زنان» دانست.
فریده روشن، رئیس کمیسیون فرهنگی ورزشی شورای شهر اصفهان با حضور در خبرگزاری ایمنا، درباره آثار حضور زنان در پارلمانهای محلی، موانعی که برای انتصاب مدیران زن در شهرداری وجود داشت و تصمیماتی که برای ارتقای سطح زندگی زنان در کلانشهر اصفهان گرفته شد صحبت کرده که متن آن را در ادامه میخوانید:
درباره سوابق تحصیلی، اجرایی و مدیریتی خود بگویید، چه شد که عضو شورای شهر شدید؟
لیسانس مهندسی صنایع غذایی از دانشگاه صنعتی اصفهان، فوق لیسانس شیمی مواد غذایی از دانشگاه شیراز و دکترای مدیریت آینده پژوهی دارم و سال ۷۳ فارغالتحصیل شدم. درباره سابقه اجرایی، حدود پنج سال به عنوان مدیر تولید و مسئول فنی در یک کارخانه مواد غذایی مشغول کار شدم، همچنین در سازمان آموزش فنی حرفهای استان به عنوان مربی صنایع غذایی، رئیس مرکز تخصصی صنایع غذایی و کشاورزی و رئیس آموزش، پژوهش و برنامهریزی کل مشغول به کار بودم. دو سال به عنوان رئیس دانشگاه علمی کاربردی فنی حرفهای سابقه دارم و اکنون نیز به عنوان رئیس مرکز تخصصی هتلداری و گردشگری و آی تی در مرکز شماره ۴ فنی حرفهای فعال هستم
قبل از اینکه وارد شورا بشوم، برای مردم دغدغه آموزش، مهارت آموزی در مباحث فرهنگی و اجتماعی به خصوص پرداختن به مشکلات زنان، کودکان و نوجوانان داشتم و احساس کردم نیاز است جایی بهتر فعالیت کنم تا بتوانم به مردم خدمت کنم. شورای شهر را انتخاب مناسب برای عملی کردن نظرات و پیشنهادات مردم دانستم، زیرا در سیستم دولتی، کارمند باید پیرو ضوابط و مقررات اداره فعالیت کند و اختیارات در سیستم دولتی محدود است اما گستره اختیارات یک عضو شورا باعث شد تا در این دوره از شورا ثبت نام کنم.
آیا پیش زمینه سیاسی داشتید یا با توجه به توانایی فردی وارد لیست اصلاحطلبان شدید؟
من در یک خانواده مذهبی به دنیا آمدهام و با وجود آن که زمان انقلاب اسلامی ایران ۹ سال بیشتر نداشتم، فعالیت خانواده و برادرانم که همه از انقلابیون بودند و فعالیتهای سیاسی داشتند باعث شد که در منش و رفتار من تأثیرگذار باشد. خودم نیز در دانشگاه و محیط کاری فعالیتهایی در انجمنهای مختلف داشتم. در مجموع علاقه به پرداختن به مسائل سیاسی و اجتماعی و سبقهای که در انجمنهای مختلف زنان داشتم باعث شد در لیست امید قرار گیرم.
اختصاص سهمیه به بانوان و جوانان یکی از موضوعاتی بود که اصلاح طلبان در انتخابات دوره پنجم شوراهای کلانشهرها مدنظر داشتند؛ به طور کلی عملکرد شوراهای برآمده از لیست امید در این زمینه را مثبت میبینید یا نه؟
سیاست گذاریهای اولیه مبنا بر دیده شدن زنان و جوانان بود، بارها گفتم ۵۰ درصد جمعیت را زنان تشکیل میدهند به همین نسبت هم انتظار داریم بر اساس شایسته سالاری و نه صرفاً زن بودن، زنان هم در مناصب مختلف حضور داشته باشند. شایسته سالاری در جایگاه عدالت محوری اهمیت دارد تا بتوان از آن دفاع کرد، وقتی زنان و جوانان حضور داشته باشند بهتر میتوانند از حق و حقوق قشر خود دفاع کنند که لیستهای انتخاباتی بر همین اساس بسته شد.
زنان و جوانان در ترکیب اکثر لیستهای امید حضور داشتن و و تأثیرگذاری برنامهریزیهای انجام شده در بحث ارتقای جایگاه زنان در مدیریت شهری و مناصبی که به خودشان اختصاص میدادند در این چهار سال مشخص است، همانطور که در اصفهان برای اولین بار رئیس سازمان و شهردار منطقه زن داشتیم مدیران جوان زیادی نیز منصوب شدند.
در گذشته اعتقاد بر این بود که باید افراد با سن بالا و با تجربه، حضور داشته باشند اما در این دوره برای اولین بار تجربه حضور زنان و جوانان در مناصب مختلف را داشتیم و به دلیل این که میخواستند خود را ثابت کنند توانستند عملکرد مثبتی داشته باشند.
کارنامه شورای پنجم در خصوص تصمیمگیری برای زنان را چگونه میدانید؟
اهمیت به نظرات جوانان و زنان و حضور آنها بر اساس شایسته سالاری در مناصب مختلف و ارتقای جایگاه زنان در فعالیتها در این دوره از شورا انجام شده است، همچنین به دنبال در نظر گرفتن مکانهایی در سطح شهر بودیم تا به مهارت آموزی و توان افزایی آنها به خصوص زنانی که سرپرست خانواده هستند و مجبورند اقتصاد خانواده را تأمین کنند کمک کنیم.
ساماندهی زنان کارتن خواب انجام شده و اطلس زنان تدوین شد، پژوهشهایی در این راستا صورت گرفت که ببینیم در مناطق مختلف، زنان چه نیازهایی دارند زیرا در مناطق مختلف نیاز زنان یکسان نبوده و برنامهریزیهای انجام شده نیز یکسان نیست. این اتفاقات خوبی بود که در این دوره بر اساس سیاست گذاری اولیه که برای زنان پایه گذاری شده بود انجام شد.
آیا روزی میرسد که شهردار توانمند زن داشته باشیم؟
با این روند پیشرفت، قطعاً این اتفاق خواهد افتاد و در آینده شاهد انتخاب شهردار زن خواهیم بود و این انتظار طبیعی است که در کشور حتی نه در سطح شهردار بلکه در سطح ریاست جمهوری هم زنان حضور داشته باشند، اما بستگی به توانایی و شایستگی فرد دارد.
یکی از مسائلی که در انتصاب مدیریتی زنان همواره مطرح بوده این است که در گذشته شرایط برای تجربهاندوزی آنها فراهم نشده است، آیا در این دوره چهار ساله زمینه انتخاب زنان برای دورههای بعدی در چند رده بالاتر فراهم شده است؟
همین اتفاق افتاده است زیرا معتقدم مراحل برای گرفتن مناصب باید پله پله طی شود تا جوابگو باشد. این که یک کارشناس را از پله اول به پله آخر بفرستیم جوابگو نخواهد بود زیرا باعث دلزدگی خود شخص میشود و اطرافیان نیز اعتماد خود را از دست میدهند.
در ابتدای دوره شورا خیلی به شهردار اصرار داشتیم معاون زن داشته باشد ولی چون قبلاً این مراحل پله پله طی نشده بود، به ندرت فرد شایستهای پیدا میشد. البته بودند افرادی که این پلهها را طی کرده باشند اما بخاطر مسئولیت خانواده که بر عهده داشتند و حمایت کافی هم از طرف خانواده نمیشدند قبول مسئولیت نمیکردند چون در پست مدیریت شهری کار بسیار سخت بوده و نیاز است که علاوه بر توانایی فرد، حمایت خانواده نیز وجود داشته باشد.
با توجه به مسئولیتی که یک زن در منزل از جمله فرزندپروری و خانه داری دارد، نیاز به حمایت خانواده است تا بتواند، مسئولیت پذیری داشته باشد بنابراین بودند افرادی که بتوان آنها را انتخاب کرد اما چون آن حمایت را نداشتند خودشان قبول مسئولیت نمیکردند ولی در کل با ارتقا دادن جایگاه زنان در پستها و معاونتهای مختلف در مناطق به صورت پلهای موافقم اما فرصت بیشتری نیاز است تا بتوانند به جایگاه اصلی خود دست پیدا کنند.
در روز چقدر کار میکنید؟
قبل از شیوع کرونا، هفت صبح که از خانه بیرون میرفتم جلسات شروع میشد و ۱۰ شب به خانه باز میگشتم اما از زمان شیوع کرونا که برخی محدودیتها ایجاد شده و جلسات به صورت مجازی برگزار میشود، حدود ۱۲ ساعت درگیر کار هستم.
به حجم کار در مدیریت شهری و نیاز به حمایت از سوی خانواده اشاره کردید، آیا خانواده از شما حمایت کردند؟
خانواده بسیار خوب حمایت کردند و چون مدیر مجموعه دیگری نیز هستم میبینم که بانوانی هستند حتی شاید تواناتر از بنده هستند اما چون این حمایت را در خانه ندارند نمیتوانند خود را در جامعه نشان دهند، خوشبختانه از طرف همسر و فرزندانم این حمایت را داشتم.
آیا از حضور زنان در انتصابات استقبال شد یا موانع زیادی برای رخ دادن این اتفاق سر راه قرار داشت؟
قطعاً این موضوع نیاز به فرهنگ سازی دارد و شاید بعضی از مردان قبول نکنند که مدیرشان زن باشد زیرا همچنان در جامعه پذیرفته نشده است و به خاطر همین سنگ اندازی میشود و قطعاً انتصاب مدیران زن سختتر از مدیران مرد است.
بعضی موانع اجتماعی و فرهنگی وجود دارد که نیاز به فرهنگ سازی است تا بتوانیم به جایگاهی برسیم که در آن عدالت جنسیتی رعایت شود، توانمندی و شایستگی زنان اثبات شود و مسئله جنسیت دیگر مطرح نباشد، البته الان خیلی بهتر از گذشته شده با این حال همچنان نیاز به فرهنگ سازی بیشتر دارد.
نظر شما