ویوالدی؛ نوازنده ای که به چهار فصل روح بخشید

به گزارش خبرنگار ایمنا، او در بیست سالگی کشیش شد و به دلیل رنگ موهایش به “کشیش مو قرمز” شهرت یافت. ویوالدی در یکم دسامبر ۱۷۰۳ به عنوان استاد ویلن یک پرورشگاه در ونیز مشغول کار شد. هدف این مؤسسه یافتن سرپناه و آموزش کودکان یتیم و بی سرپرست بود. در این پرورشگاه پسران، حرفه‌ای را می‌آموختند و در ۱۵ سالگی مجبور بودند این مکان را ترک کنند.

دختران نیز تحت آموزش‌های موسیقی قرار می‌گرفتند و با استعدادترین آن‌ها عضو گروه ارکستر و کر این پرورشگاه می‌شدند. ویوالدی بسیاری از کانتات‌ها، کنسرتوها و قطعات مذهبی خود را برای کودکان این پرورشگاه تصنیف کرده‌ است.

فعالیت ویوالدی در اجرای اپرا

اپرای نخست ویوالدی کهottone in villa نام داشت در ونیز اجرا نشد بلکه در سال ۱۷۱۳ در ویچنزا به نمایش گذاشته شد. در آن سال بود که ویوالدی به ونیز رفت و مدیریت اپرای تئاتر سنت آن جلو را بر عهده گرفت؛ جایی که اپرای Orlando finto pazzo به اجرا گذاشته شد.

عموم افراد از این اپرا استقبال نکردند و ویوالدی مجبور شد پس از دو هفته، اجرای آن را متوقف کند و به جای آن، یکی دیگر از اپراهایش را که در گذشته اجرا شده بود به نمایش بگذارد. او در سال ۱۷۱۵ Nerone fatto Cesare را عرضه کرد؛ موسیقی این اثر را هفت آهنگساز تنظیم کرده بودند.

این اپرا موفقیت زیاد برای ویوالدی به همراه داشت. او در فصل بعد تصمیم گرفت اپرای Arsilida regina di ponto را که خودش نوشته، اجرا کند.

چهار فصل؛ اثر معروف آنتونیو ویوالدی

اقدام بزرگ دیگر ویوالدی حرکت به شهر رم در سال ۱۷۲۲ بود. در همین زمان‌ها او کنسرتوهای معروف "چهار فصل" را نوشت. این کنسرتوها جنبش نویی در ادراک موسیقی ایجاد کرد و در آن‌ها پارس سگ‌ها، وزوز حشره‌ها، نهرهای روان، آواز پرندگان، چوپان‌های جار زننده، تندبادها، رقاص‌های مست، شب‌های خاموش، چشم‌اندازهای یخ زده، اسکی بازی کودکان بر روی یخ و آتش روشن کردن به نمایش گذاشته شده است.

ویوالدی چگونه مشهور شد؟

ویوالدی در مجموع حدود ۵۰۰ کنسرتو ساخت که عدد از آنها ۲۳۰ آن برای ویولن بود. او در موسیقی آوازی و اپرا نیز بسیار فعال بود و برای سازهایی مانند فاگوت، فلوت، ابوا و ویولنسل نیز آثار بسیاری ساخت. شاید ویوالدی از اولین افرادی بود که موسیقی برنامه‌ای را مطرح کرد. “چهارفصل” او که بر اساس حال و هوای هر فصل از سال نوشته شده از این دسته آثار او محسوب می‌شود و در سال ۱۷۲۵ نوشته شده است.

مهارت ویوالدی در نوازندگی ویولن و زیبایی بیش از حد بعضی از آثار او باعث شد تا آهنگساز معروف، باخ بعضی کنسرتو های او را برای سازهای جدید دوباره تنظیم کند.

مرگ آنتونیو ویوالدی

ویوالدی در تاریخ ۲۸ ژوئیه ۱۷۴۱ و در سن ۶۳ سالگی بر اثر عفونت داخلی درگذشت. این موسیقی دان بزرگ در شهر وین، محلی که امروز محل دانشگاه فنی این شهر است به خاک سپرده شد.