به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، طی دوران شیوع بیماری کووید -۱۹ بسیاری از مدیران، زیرساخت‌های شهری را متحول کردند به این امید که مردم برای برطرف کردن نیازهای خود به پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری روی آورند. در همین راستا بسیاری از خیابان‌ها برای همیشه به روی خودروها بسته شد و عابران پیاده و دوچرخه‌سواران به تردد در این مکان‌های عمومی پرداختند. حال آنکه در بعضی از خیابان‌ها نیز محدودیت‌هایی بر میزان سرعت تردد وسایل حمل و نقل موتوری اعمال شد تا سایر کاربران نیز بتوانند با امنیت خاطر کافی رفت و آمد کنند. در ادامه به معرفی تحولاتی پرداخته می‌شود که می‌تواند در خیابان‌های سراسر دنیا، به ویژه در زمینه کاهش سرعت خودروها به وجود آید و پیامدهای مثبتی از خود بر جای بگذارد.
ایجاد خیابان‌های چند منظوره
خیابان‌های چند منظوره مراکز فعالیت کاربران مختلف جهان به شمار می‌رود که در آن، دوچرخه‌سواران، عابران پیاده و رانندگان می‌توانند به طور همزمان به تردد بپردازند. در این فضاهای عمومی، بخش‌هایی هر چند کوچک به تردد افراد آسیب‌پذیر نظیر دوچرخه‌سواران و عابران پیاده اختصاص داده شده و عبور رانندگان از آنجا، پیگرد قانونی پلیس راهنمایی و رانندگی را در بر خواهد داشت. جالب این که محدودیت سرعت برای رانندگان در مسیرهای همجوار نیز بین ۲۰ تا ۳۰ کیلومتر در نظر گرفته شده و در نتیجه احتمال آسیب به عابران پیاده و دوچرخه‌سواران به حداقل می‌رسد علاوه بر این در خیابان‌های چند منظوره تنها حدود ۴ متر و ۵۰ سانتی‌متر از عرض فضا به تردد خودروها اختصاص داده می‌شود در نتیجه این وسایل نقلیه قادر نخواهند بود از یکدیگر سبقت بگیرند و فاجعه به بار آورند.
طراحی خیابان‌های نزدیک به خانه‌های مسکونی
در مناطق مسکونی احتمال بروز تصادفات و رسیدن آسیب‌های جسمی به کاربران بسیار بیشتر است چرا که تردد عابران پیاده در چنین فضاهایی به علت نزدیک بودن به محل سکونت، بسیار بیشتر از سایر خیابان‌ها است علاوه بر این مردم در حین تردد در خیابان‌های اطراف محل سکونتشان، هر لحظه ممکن است به برقراری تعاملات اجتماعی با همسایگان و سایر عابران پیاده بپردازند که همین رویداد نیز می‌تواند عاملی برای وقوع فجایع خیابانی باشد.
البته مدیران در طراحی این خیابان‌ها اغلب قوانینی متفاوت با سایر فضاهای عمومی اعمال می‌کنند و محدودیت سرعت ۲۰ تا ۳۰ کیلومتر را برای تردد وسایل حمل و نقل موتوری اعمال می‌کنند در نتیجه رانندگان می‌توانند در هنگام مواجهه احتمالی با خطر، به سرعت واکنش نشان دهند و از وقوع فاجعه جلوگیری کنند.
علاوه بر این نوع طراحی پیاده‌روها در محل سکونت مردم نیز از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و وسعت مناسب آن‌ها می‌توانند از رفت و آمد عابران پیاده در خیابان‌ها و تبعات منفی آن جلوگیری کند. بدیهی است که پیاده‌روهای دارای پوشش سبز، پارکلت‌ها و نیمکت‌ها نیز می‌تواند در افزایش قابلیت پیاده‌روی یک شهر نقش مهمی ایفا کند و امنیت کاربران را به طور قابل توجهی افزایش دهد.
کاهش تصادفات در خیابان‌های نزدیک به مدارس
اعمال محدودیت سرعت در خیابان‌های نزدیک به مدارس از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و می‌تواند به کاهش آسیب‌های جسمی کودکان در حین رفتن به مدرسه کمک کند. گزارشات حاکی است که در هر سال، حدود ۱۰ میلیون دانش‌آموز در مسیر مدرسه تا منزل یا برعکس، قربانی تصادفات خیابانی می‌شوند که بسیاری از آن‌ها جان خود را از دست می‌دهند و برخی نیز از نظر جسمی، آسیب جدی می‌بینند. شکی نیست که کودکان نسبت به افراد بزرگ‌تر، به واسطه جسم کوچک‌تر و سرعت واکنش پایین‌تر خود، در مقابل سوانح خیابانی بسیار آسیب‌پذیرتر هستند در نتیجه مقامات در طراحی مکان‌هایی با بیشترین احتمال تردد این قشر، باید توجه ویژه‌ای به کار گیرند. سرعت حرکت وسایل حمل و نقل موتوری در محل تردد دانش‌آموزان نباید بیشتر از ۲۰ کیلومتر بر ساعت باشد تا کودکان در مواجهه با خطر احتمالی، فرصت کافی برای واکنش داشته باشند.
نظر شما