به گزارش ایمنا، به نقل از وزارت علوم، مریم آخوندیان با اعلام این خبر گفت: با حمایت از ایده «سامانه هیدروسفریک پالایش پساب و آب دریا» که توسط یکی از پژوهشگران مستقل حوزه محیط زیست پیشنهاد شده بود، طراحی و ساخت پروتوتایپ این سامانه تصفیه آب در دانشگاه مازندران با موفقیت به انجام رسید.
رئیس مرکز پژوهشی حوضه اقلیمی خزر در تشریح اقدامات انجام‌شده و لزوم برنامه‌ریزی برای بازچرخانی آب اظهار کرد: در حال حاضر بحران کم‌آبی، جوامع انسانی را به شدت متوجه امکان شیرین‌سازی و استفاده از آب‌های شور کرده است.
وی خاطر نشان کرد: تکنولوژی‌های موجود تاکنون به شدت با محیط زیست ناسازگار بوده و سبب بروز مشکلات متعدد زیست محیطی می‌شود و از سوی دیگر نیز تنش‌های کمی و کیفی ناشی از ورود پساب‌های تصفیه نشده، محیط زیست طبیعی کره زمین را به شدت دچار چالش و بحران کرده است.
آخوندیان اضافه کرد: تداوم گرمایش زمین و گسترش بیابان‌ها، هر روز بیش از پیش چالش‌برانگیز شده و محدودیت منابع آب شیرین و بهداشتی به معضل جدی همه دولت‌ها تبدیل شده است.
وی با اعلام این‌که فعالیت صنایع، کشاورزی، گسترش سکونت‌گاه‌های انسانی و تغییر الگوی زندگی انسان مدرن نیز باعث افزایش تولید پساب‌ها شده است، افزود: ایجاد آلودگی منابع دیگر، منابع آبی قابل مصرف را نیز به شدت محدود کرده است.
آخوندیان ادامه داد: با توجه به رویکرد تعاملی مرکز پژوهشی حوضه اقلیمی خزر در دانشگاه مازندران پروتوتایپ این سامانه پالایش آب تحت عنوان"سامانه هیدروسفریک پالایش پساب و آب دریا" با موفقیت ساخته شده و مورد آزمایش قرار گرفت.
وی با اعلام این‌که در طراحی این سامانه، تکنیک‌های موجود در طبیعت برای بازچرخانی آب به دقت مطالعه شده و به شکل مینیاتوری بازسازی شده است، افزود: در این کار، الگوی تشکیل باران در طبیعت و ایجاد نواحی کم‌فشار و پرفشار و ارتباط بین آن نواحی به صورت انسان‌ساخت تهیه شده است تا آب‌های شور و پساب‌ها را تصفیه و کیفیت آب خروجی نزدیک به خلوص آب باران باشد.
آخوندیان گفت: پیش بینی می‌شود که با تولید نمونه صنعتی این سامانه و اجرای این طرح در مقیاس بزرگ که با جلب حامیان مالی قابل اجرا است، نقطه عطفی در الگوی مدیریت آب به وجود آید که نه تنها فشار وارد بر محیط زیست را کاهش می‌دهد، بلکه فرصت مطلوبی را برای احیای اکوسیستم‌های طبیعی فراهم می‌کند.
وی افزود: مهم‌ترین ویژگی این طرح، تکنیک مورد استفاده در آن است. اکوتکنولوژی، غالباً از منظر مدیریت پدیده‌های محیطی مورد توجه قرار می‌گیرد. در این طرح، اکوتکنولوژی به عنوان منبع طراحی تکنیک به کار رفته و سامانه‌ای را طراحی کرده‌ایم که تکنیک زیربنایی آن را طبیعت در طول میلیاردها سال ساخته و مورد استفاده قرار داده است. این طرح در مقیاس‌های مختلف قابل طراحی و اجرا است.
آخوندیان گفت: طراحی و اجرای ایده اولیه حدود دو سال طول کشید و از این رو بخش اصلی تحقیق‌ها و طراحی‌های اولیه پیش از طرح‌کردن آن در مراجع رسمی صورت گرفته بود.
وی افزود: مقیاس نمونه صنعتی و هم‌چنین شرایط اقلیمی منطقه‌ای که طرح در آن اجرا خواهد شد در تعیین هزینه ساخت و اجرای آن مؤثر است. اما برآورد ما برای اجرای هر طرح پایلوت دارای کاربرد محدود، در حال حاضر حدود ۵۰۰ میلیون تومان است.
آخوندیان گفت: این سامانه قابلیت استفاده در شناورها را هم دارد، البته باید در نظر گرفت به سبب وجود شرایط تحرک تقریباً دائمی، بخش‌هایی از سامانه باید به صورت پرتابل طراحی و ساخته شود.
نظر شما