به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، شاید اغلب مردم در نگاه اول به درختانی که پیاده‌روها و سایر فضاهای شهری را فرا گرفته، به عنوان ساختارهایی برای زیباسازی و سبزسازی شهر نگاه کنند. این در حالی است که مقامات شهری در کنار جنبه زیباشناختی، مؤلفه‌های مهم‌تری را برای کاشت درختان در نظر می‌گیرند. در ادامه به معرفی بعضی مزایای بیشمار وجود درختان در فضاهای شهری پرداخته می‌شود:
مدیریت آب
زیرساخت‌های شهری اغلب از بتن، آسفالت، شیشه و فلز به وجود آمده است که تمام این مواد محیطی غیرقابل نفوذ در مقابل آب به وجود می‌آورد و منجر به ایجاد روان‌آب‌ها به ویژه در هنگام بارندگی شدید می‌شود در نتیجه مدیران شهری برای حل این بحران، ایجاد پوشش‌های سبز را بهترین رویکرد برای هدایت آب‌های روان به لایه‌های زیر زمین دانسته و به کاشت درختان در گوشه و کنار شهرها پرداخته‌اند.
بدیهی است که هر چه تعداد درختان یک منطقه شهری بیشتر باشد، فضای نفوذپذیر زمینی نیز بیشتر خواهد بود که این امر، قابلیت جذب آب باران را فراهم می‌آورد و مانع از وقوع سیل می‌شود. از سوی دیگر، برگ‌ها و شاخه‌های درختان آب را در سطح به خود جذب می‌کنند که همین امر نیز در کاهش میزان آب اضافی موجود در فضا سهیم است. ریشه درختان، بخش اعظمی از آب را به بخش‌های دیگر گیاه هدایت می‌کند و خاک نفوذپذیر اطراف درخت نیز، آب اضافی را به اعماق زمین می‌رساند. آبی که به لایه‌های زیر زمین می‌رود، به مرور زمان و در فصول خشک، توسط درختان جذب می‌شود و رطوبت لازم هوای اطراف را تأمین می‌کند. گزارشات حاکی است که هر درخت بالغ می‌تواند در سال به میزان ۴۰ هزار گالن آب وارد فضا کند.
نقش درختان در بهبود وضعیت ترافیک خودرویی
تجربه نشان داده که در خیابان‌هایی با فضاهای سبز و درختان، رانندگان از آرامش بیشتری در حین تردد برخوردار هستند که همین امر باعث می‌شود با سرعت کمتری به رفت و آمد در چنین خیابان‌هایی بپردازند علاوه بر این وجود درختان در پیاده‌روها باعث می‌شود مرز بین عابران پیاده و رانندگان وسایل حمل و نقل موتوری مشخص شود که همین امر در کاهش تصادفات و آسیب‌های جسمی نقش مهمی ایفا می‌کند.
بهبود سلامت جسمی و روانی
وجود درختان در خیابان‌ها، رغبت پیاده‌روی در میان شهروندان را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد. در مناطقی از شهر با فضاهای سبز زیبا، مردم تمایل بیشتری به انجام فعالیت‌هایی نظیر دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی دارند که همین امر، به سهم خود به بهبود سلامت جسمی آن‌ها منجر می‌شود همچنین وجود پوشش‌های سبز گیاهی در شهرها، میزان آلودگی هوا را کاهش می‌دهد و در کاهش بیماری‌های قلبی_عروقی نیز سهیم است.
از سوی دیگر، نتیجه مطالعات متعدد نشان داده که هر چه تعداد درختان یا سایر فضاهای سبز شهری بیشتر باشد به همان میزان نیز اضطراب در میان ساکنان اطراف کاهش می‌یابد در واقع مردمی که در نزدیکی فضاهای سبز زندگی می‌کنند، شادتر از سایر شهرنشینان هستند و با طبیعت پیوند بیشتری برقرار می‌کنند.
رونق اقتصادی
خیابان‌هایی که دارای درختان سبز در دو طرفش است مردم را بیشتر به قدم زدن و تماشای محیط اطراف خود جذب می‌کند. شواهد حاکی است که در مناطقی از شهر که امکان پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری وجود دارد مردم بیشتر به بازدید از مراکز تجاری اطراف می‌پردازند که اگر در مسیر حرکت آن‌ها، درختانی سبز نیز وجود داشته باشد رغبت آن‌ها به تردد بیشتر می‌شود و همین امر در رونق اقتصادی منطقه نقش بسزایی دارد.
بهبود هویت شهری
نامگذاری بسیاری از مناطق شهری، مجتمع‌های مسکونی و توسعه‌های شهری بر اساس درختان اطراف آن‌ها صورت می‌گیرد. فضاسازی یکی از مهم‌ترین اهداف مدیران در طراحی‌های شهری به حساب می‌آید که ایجاد فضاهای سبز بخش مهم آن را در بر می‌گیرد. در واقع فضاهای سبز به یک منطقه یا شهر هویتی ویژه می‌بخشد که می‌تواند آن را حتی به شهرت جهانی برساند.
نظر شما