به گزارش خبرنگار ایمنا، پرسپولیس در دربی نود و پنجم پایتخت بالاخره پس از تحمل نتیجه مشابه سه شهرآورد دو بر دو، حریف دیرینه خود را با تک گل عیسی آل‌کثیر از پیش رو برداشت تا قدم به قدم با نویدکیا و شاگردانش به کورس قهرمانی ادامه دهند. سرخ‌ها که در یک سال اخیر از خط دفاعی بی‌نقصی بهره‌مند بودند، حالا با اضافه شدن شهریار مغانلو و عیسی آل‌کثیر و همچنین بازگشت ترابی، مثلث تهاجمی زهرداری را تشکیل داده‌اند که می‌تواند ساختار قلعه تدافعی هر تیمی در لیگ برتر را به هم بریزد. برتری نسبی آنها در پایه‌ریزی حملات در دیدار هفته قبلی برابر طلایی‌پوشان در اصفهان، اگر چه قوت قبلی خود را در شهرآورد نداشت اما این جدال سنتی گره‌گشا شد تا شاگردان گل محمدی سه امتیاز سرنوشت ساز را به حساب خودشان واریز کنند؛ سه امتیازی که شاید اهمیتش در پایان فصل بیش از پیش هویدا شود. علاوه بر تمامی این مسائل، سرخ‌ها بالاخره طلسم این فصل‌شان در حفظ برتری در بازی‌های بزرگ را شکستند که نکته مثبتی برای آنها به حساب می‌آید. عملکرد پرسپولیس در شهرآورد اخیر مقابل استقلال توسط امید بندی داریان، دارنده مدرک آنالیزوری فوتبال از باشگاه بارسلونا اسپانیا در گفت و گو با خبرنگار ایمنا بررسی شده که در ادامه می‌خوانیم:
برنامه ویژه پرسپولیس برای خستگی و ضعف بدنی استقلالی‌ها
اگر به تماشای دو دیدار حساس پرسپولیس در هفته گذشته نشسته باشید، متوجه تفاوت عملکرد سرخ‌پوشان در این فاصله پنج روزه شده‌اید. شاگردان گل محمدی در اصفهان با تسلط بیشتر بر توپ و میدانی، بازی روان‌تری را ارائه دادند اما در دربی نتوانست آنچنان تاکتیک‌شان را به حریف دیکته کنند. آنها در مصاف با سپاهان موفق به خلق موقعیت‌های بسیاری شدند ولی در دیدار مقابل استقلال به جز یکی-دو صحنه خطر خاصی روی دروازه رشید مظاهری ایجاد نکردند.
آنالیز: همیشه شنیده‌ایم که دربی بازی متفاوتی است. شادی و ناراحتی بازیکنان بعد از پایان دربی، این موضوع را پر رنگ نشان می‌دهد. مسلماً بازی زیبا حاصلش خوشحالی نیست. شما دربی قبل را تماشا کنید؛ پرسپولیس تیم برتر بود اما هواداران خوشحال نبودند. این مقدمه را عرض کردم تا تاکید کنم یحیی به همین دلیل فوتبال هوشمندانه در راستای امتیاز گرفتن را ترجیح داد که البته ریسک بزرگی را هم مرتکب شد! با توجه به ضعف بدنی استقلال در دیدارهای گذشته، پرسپولیس با کمال کامیابی نیا وارد زمین شد تا دفاع مستحکم‌تری را شاهد باشیم و با حملات استقلال، بازیکنان‌شان تخلیه هیجانی و بدنی شوند. بلافاصله حضور سرلک خط تهاجمی پرسپولیس را با توجه به خستگی بازیکنان استقلال خطرناک‌تر کرد و شاهد بازی بهتری از پرسپولیس بودیم. پرس و فرار از پرس بازیکنان استقلال در دقایق اولیه بازی را به خاطر بیاورید و آن را در مقایسه با پرس بازیکنان پرسپولیس از دقیقه ۸۰ به بعد هم مرور کنید تا متوجه شویم همه چیز برای پرسپولیس در این مسابقه برنامه‌ریزی شده بود. هرچند استقلال هم از این موضوع آگاه بوده و تلاش کرد در نیمه اول که بدن‌های بازیکنانش سرحال‌تر است، به گل برسند.
تاکتیک زوج شهریار و عیسی برای گلزنی
یکی از نکات قابل توجه گل برتری سرخ‌ها در دربی، شباهتش با یکی از موقعیت‌های خطرناک دیدار یکشنبه شب گذشته مقابل سپاهان بود. در هر دو صحنه شهریار مغانلو از فضای خالی پشت محوطه نهایت استفاده را برده و توپ‌هایی که بلند شد را با قدرت روانه دروازه کرد که پس از دفع ناقص گلرهای استقلال و سپاهان، توپ جلو پای آل‌کثیر افتاد. با این وجود دبل سیو نیازمند در نقش جهان مانع از گلزنی عیسی در نیمه نخست شد. شباهات زیاد این دو صحنه می‌تواند به آن معنا باشد که چنین شوت‌هایی از مغانلو و ریباند از آل‌کثیر، جزئی از برنامه‌های گل محمدی برای خلق موقعیت روی دروازه حریف باشد.
آنالیز: با شما موافقم. کادر فنی پرسپولیس سعی دارد از بازیکنان نهایت استفاده را ببرد و به اصطلاح به خوبی از بازیکنان بازی بگیرد. با توجه به هوش و قدرت شوت زنی بالای شهریار، مسئولیت حضور در پشت هجده قدم تیم حریف به او واگذار و ریباند آن نیز به عیسی آل‌کثیر سپرده شده است. حقیقتاً این تاکتیک خلاقیت کادر فنی به شمار می‌رود چرا که شباهت‌هایی در سبک بازی دو مهاجم پرسپولیس یعنی مغانلو و آل‌کثیر وجود دارد که شاید پرسپولیس را دچار مشکل می‌کرد! پس نبود امید عالیشاه باعث شده کادر فنی از مره‌های خود بهترین استفاده را ببرد و تاکتیک‌های جدید از آنها رونمایی شود.
طلسم حفظ برتری چگونه شکسته شد؟
شاگردان گل محمدی در فصل جاری هر چند بردهای زیادی را تصاحب کردند ولی در حفظ برتری خود در دیدارهای مهم ناکام مانده‌اند. آنها پس از کامبک خوردن از اولسان در فینال آسیا، سه امتیاز شهرآورد رفت را واپسین لحظات از دست دادند و هفته قبل در اصفهان، دقایق پایانی برد را با تساوی عوض کردند.
آنالیز: تعویض‌های یحیی بر خلاف بازی‌های قبل کاملاً هوشمندانه بود و عمده دلیل حفظ نتیجه را این موضوع می‌دانم. با آمدن سرلک، شاید پرسپولیس کمی تهاجمی‌تر شد اما حضور فرجی اطمینان بیشتری به دفاع بخشید تا مهدی قایدی کاملاً از کار بیفتد. همچنین سرلک مرکز میدان را در دست گرفت تا فرشید اسماعیلی هم در بازی نقش کمرنگ‌تری داشته باشد. هر چه به دقایق آخر بازی نزدیک شدیم، نیاز بیشتری به بازیکن پر انرژی و با انگیزه حس شد که شجاعی این کار را انجام داد اما این تمام ماجرا نبود. ترکیب دفاعی یک بازیکن هدف با انگیزه و سرعتی هم نیاز دارد تا شما ضد حمله بزنی که تیم حریف کمی محتاط شود. حضور عبدی در زمین و چند حرکت او همین موضوع را نشان داد. به طور خلاصه یحیی از اشتباهات بازی قبل خود درس گرفته و تجربه‌اش در دربی کمک بسزایی به او کرد.
کامیابی‌نیا و سرلک؛ دوئل برای لیست یازده نفره یحیی!
میلاد سرلک که با اضافه شدنش در تابستان به جمع پرسپولیسی‌ها توانست گوی رقابت را از کمال کامیابی‌نیا ربوده و فیکس سرخ‌ها شود، در چند دیدار اخیر، بازی را از روی نیمکت آغاز کرده است و به جایش، کامیابی‌نیا به زمین رفته که نمایش دل‌چسبی که در آسیا و لیگ تا اینجا کار داشته و همین امر او را به گزینه نخست یحیی برای دربی تبدیل کرده بود. البته در بین دو نیمه گل محمدی کمال را بیرون و سرلک را به زمین فرستاد تا فاز تهاجمی خود را کمی تقویت کرده باشد. اما سوال اینجا است که اگر قرار به تعویض زودهنگام و ۴۵ دقیقه‌ای کامیابی‌نیا بود، چرا سرلک زودتر از این‌ها در ترکیب قرار نگرفته بود.
آنالیز: کاملاً تصمیم درستی است. با این کار شما از انگیزه و انرژی کمال استفاده کرده و در عین حال باعث انگیزه و انرژی پتانسیل ذخیره‌ای سرلک هم بشود تا فعل اثبات کردن خود، در هر دو بازیکن معنا پیدا کند. مورد دیگر بازی گرفتن از توانایی بازیکنان است. یک نکته مهم اینکه پرسپولیس هر زمانی که به گل نخوردن و انتقال سریع بازی نیاز دارد از کمال استفاده می‌کند.
نظر شما