به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، آدلاین ویرجینیا وولف، بانوی رمان‌نویس، مقاله‌نویس، ناشر و منتقد انگلیسی بود که به واسطه آثار برجسته‌ای نظیر "خانم دالووی"، "به سوی فانوس دریایی" و "اتاقی از آن خود" به شهرت جهانی دست یافت. تقریباً ۸۰ سال از زمان مرگ او گذشت تا منتقدان به این واقعیت دست یابند که وولف با الهام از موسیقی‌های آن زمان، تکرار و دگرآوایی را در نوشته‌های خود منعکس کرده است. در واقع علاقه بیش از حد این بانوی فرهیخته به موسیقی، او را به کاربرد کلماتی تخیلی، به سبکی بسیار متفاوت با ادبیات زمان خود سوق داده بود. به عنوان مثال وولف نوشته‌های روزانه خود را شبیه به تمرینات یک نوازنده پیانو می‌داند و مطالعاتش را فرآیندی برای کوک نوشته‌هایش فرض می‌کند.
نقش موسیقی در زندگی ویرجینیا وولف
وولف از کودکی پیوند عمیقی با موسیقی داشت و در زمان جوانی، دست کم سه تا چهار بار در هفته در کنسرت‌ها شرکت می‌کرد. درست مانند بسیاری از زنان هم عصر خود، پیانو و خوانندگی را در مراکز آموزشی فرا گرفته بود، اما به شنوندگی بیش از اجرا علاقه نشان می‌داد. وی در خاطرات روزانه‌اش، بارها از علاقه خود به موسیقی کلاسیک، به خصوص از آثار هنرمندانی نظیر موتزارت، باخ، بتهوون و واگنر سخن به میان آورده بود با این حال از گوش دادن به سایر سبک‌های موسیقی نیز لذت می‌برد.
وولف در مسیر سفر خود به کشورهای دیگر مانند انگلستان، اسکاتلند و قاره اروپا، اغلب موسیقی محلی گوش می‌کرد اما در سالن‌های موسیقی، مایل به تماشای موسیقی‌های طنزگونه و میهن‌پرستانه بود. نویسنده فمینیست انگلیسی در انتشارات خود که آن را با همسرش لئونارد وولف اداره می‌کرد، بارها به نشر مطالعاتی در زمینه موسیقی معاصر، آهنگسازان مشهور و کتاب‌هایی در وصف موسیقی پرداخته بود. شناخت وی از موسیقیدانان، منتقدان موسیقی و خوانندگان آن زمان باعث شده بود، موسیقی بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی وولف باشد.
سبک نوشتاری وولف با الهام از موسیقی
نوشته‌های وولف از سه ویژگی خاص فمینیستی، صلح‌طلبی و وطن‌پرستی برخوردار بود که به ادعای بسیاری از منتقدان ادبی، این خصیصه‌ها برگرفته از عشق این نویسنده به موسیقی بوده است. قواعد اجتماعی پیرامون آموزش موسیقی، اجرا و آهنگسازی آن زمان، در نوشته‌های وولف به گونه‌ای منعکس شده که از یک سو سبکی طنزگونه به نوشته‌ها بخشیده و از سوی دیگر، انتقادات نویسنده از نابرابری آن زمان بین زنان و مردان در دسترسی به آموزش موسیقی، به تصویر کشیده شده است.
وی در اولین رمان خود یعنی "سفر به بیرون" از موسیقی برای به چالش کشیدن انتظارات جامعه مبنی بر نقش‌های متفاوت زنان و مردان در هنر و موسیقی بهره گرفته است. قهرمان این رمان زنی است که در نواختن موسیقی بسیار بی‌مهارت عمل می‌کند با این حال قصد دارد خود را هم‌ردیف با بتهوون بداند.
شواهد حاکی است که موسیقی سبک خلاقانه نوشتاری وولف را نیز تحت تأثیر قرار داده است به عنوان مثال به اعتقاد بسیاری از منتقدان ادبی، وولف در رمان معروف خانم دالووی که زندگی اجتماعی قهرمان داستان را با یک سرباز آسیب دیده در جنگ مورد مقایسه قرار می‌دهد و سپس پیوندی عمیق بین آن‌ها ایجاد می‌کند، از فوگ‌های موسیقی الهام گرفته است. فوگ یک ساختار موسیقیایی کنترپوانتیک است که در دو یا چند صدا و بر اساس یک درونمایه یا سوژه ساخته می‌شود. سوژه در ابتدا معرفی و تعریف شده سپس مجدداً در تمامی قطعه بارها باز نوازی، تقلید و تکرار می‌شود. این تکرار و توالی هر بار در درجه و گام‌های متفاوتی بیان می‌شود.
وولف بارها در خاطرات روزمره خود نوشته بود که واژگان بسیار کمی برای انتقال مفهوم موسیقی در نوشته وجود دارد، با این حال، همیشه تلاش کرده بود اثری از موسیقی در رمان‌های خود بر جای بگذارد.
نظر شما