محمدرضا نیلی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: "توسعه" مسئله‌ای بین‌المللی و جهانی است و به دنبال آن "توسعه پایدار" بر اساس رویکردهای نوین و مبانی نظری که شهر سازان بین‌المللی مطرح کرده‌اند در سطح جهان در حال ترویج است.
وی با بیان این که بافت کهن شهرهای ما با اصولی که امروز دانشمندان جهان به نتیجه رسیده‌اند هماهنگ است زیرا بسیاری از شهرسازان و معماران قدیمی طبق اصول فعالیت می‌کردند، افزود: متخصصان امروز بر استفاده از مواد و مصالح قابل بازیافت تاکید دارند این در حالی است که شهرسازان در گذشته در ساخت بناها از خشت استفاده می‌کردند که تماماً قابلیت بازیافت داشت.
این کارشناس شهرسازی تاکید کرد: امروزه نظریه پردازان جهانی به لزوم حفظ طبیعت توجه ویژه دارند در حالی که تمام معماران قدیمی در طراحی، معماری و ساخت و ساز منطبق با اقلیم، پهنه و سرزمین خود تمام ویژگی‌های زیست محیطی و اقلیمی و سرزمینی را لحاظ می‌کردند.
نیلی با بیان این که اهمیت به معماری ارزشمند گذشته به همگام پیش رفتن با مسائل بین‌المللی کمک می‌کند، ادامه داد: اگر روی گذشته ارزشمند بافت‌های تاریخی کشورمان کار کرده و به جهان معرفی کنیم، یکی از پرچم‌داران بین‌المللی می‌شویم زیرا در هزاره‌های قبل معمارانی داشته‌ایم که منطبق با علم و دانش، بافت‌های شهری را طراحی کرده‌اند که معماران بین‌المللی، امروز به آن رسیده‌اند.
وی افزود: همچنین باید قدر و منزلت بافت تاریخی و ارزشمندمان را بیشتر بدانیم و به عنوان بافت فرسوده به آن نگاه نکنیم و بدانیم ارزش‌های نهفته در این بافت‌ها وجود دارد، این ارزش‌ها الگویی برای توسعه جدید شهرها خواهد بود؛ شهرمان را باید اندیشمندانه و هوشمندانه و مبتنی بر آموزه‌هایی که از بافت تاریخی می‌گیریم توسعه دهیم، زیرا آموزه‌های بافت تاریخی را می‌توان به زبان شهرسازانه تبدیل کرد در واقع می‌توان ضوابطی را تنظیم و ملزم کنیم که ساخت و سازهای امروزی و آینده منطبق بر هویت ارزشمند ساخت و سازهای قدیمی باشد.
نیلی تصریح کرد: اگر سیر تحول تاریخ شهر اصفهان را از زمان سلجوقیان و صفویه که به عنوان پایتخت با سبک و سیاق ویژه شهر توسعه یافته است همچنین تغییر و تحول دوره قاجار تا امروز را ببینیم و برای ساز و ساخت‌های آینده از آن درس بگیریم شهر شکلی منسجم به خود می‌گیرد و منطبق با هویت فرهنگی اجتماعی شهروندان می‌شود.
وی افزود: لازم است شکل و شمایل اصفهان با دیگر شهرها فرق کند تا اگر فردی چشم بسته به اصفهان سفر کند تشخیص دهد که به کجا سفر کرده است، امروز اگر کسی با چشم‌های بسته به اصفهان سفر کند نمی‌تواند تشخیص دهد که به شیراز، زابل یا گرگان سفر کرده است. اما اگر با اصول معماری و شهر پایداری که گذشتگان استفاده می‌کردند استفاده کنیم آنگونه تمایز میان اصفهان و سایر شهرها در نقطه نقطه شهرمان و در تمامی ساخت و سازها قابل مشاهده است در واقع این ساخت و سازها باید منطبق با هویت بومی شهر باشد تا شهروندان اصفهانی از آن فضا لذت ببرند و امتداد زندگی را در سیر تاریخی خود داشته باشند.
نظر شما