به گزارش خبرنگار ایمنا، شورای پنجم حاصل لیست یکدست اصلاح‌طلب بود که با اقبال مردم اصفهان مانند اغلب کلانشهرها به لیست امید در انتخابات ۹۶ به کرسی تصمیم‌گیری در مدیریت شهری رسید.
کمی بیشتر از سه سال و نیم از عمر این شورا گذشته و شاید زمان مناسبی برای واکاوی عملکرد این دوره است که پس از یک دوره ۱۴ ساله، با تفکری متفاوت شهر را اداره کرد. علیرضا نصراصفهانی، رئیس شورای اسلامی شهر اصفهان در قسمت دوم گفت‌وگوی خود در خبرگزاری ایمنا، به فراز و فرودهای این شورا در سه سال و نیم گذشته پرداخته که متن آن را در ادامه می‌خوانید:
با نگاه به سه دوره‌ای که تجربه کردید، شورای یکدست و حاصل یک لیست سیاسی را بهتر می‌دانید یا شورایی که منتخب گروه‌های مختلف است؟
قطعی و کلی نمی‌توان گفت. الزاماً مختلط بودن اعضای شورای شهر موجب تضاد افکار و آرا نیست بلکه گاهی شورای یک دست می‌تواند چنین فضایی داشته باشد. آدم‌ها هر کدام جایگاه خودشان را دارند و می‌توانند این فضاها را در شوراها ایجاد کنند مهم این است که این فضا بر شورای شهر حاکم باشد. به جد می‌گویم در شورای پنجم تلاشمان بر این بود که همه افراد در شورا ایفای نقش کنند و موضوعاتی که مربوط به مردم می‌شود فضای این تضارب آرا و اندیشه‌ها را فراهم کنیم.
بدون تعارف باید بگویم شاید ۸۰، ۹۰ درصد کارهایی که در شورا انجام می‌شود خیلی سبقه سیاسی ندارد. انتخابات سیاسی است، افراد با لیست‌های سیاسی می‌آیند و مورد اقبال مردم قرار می‌گیرند یا نمی‌گیرند ولی وقتی در شورای شهر آمدند کارهایی که انجام می‌شود درصد بالایی کارهایی است که نمی‌توان گفت با این تفکر سیاسی انجام شده است.
با این تعریف، چرا گروه‌های سیاسی تاکید می‌کنند که به یک لیست رأی بدهیم؟
انتخاب مردم متوجه شعارهای انتخاباتی است که حاضران در لیست می‌دهند و همه می‌گویند ما شهر را به سمت عمران و آبادانی می‌بریم و این یک شعار است که در همه لیست‌ها وجود دارد. می‌گویند در زمینه‌های فرهنگی، اجتماعی و ورزشی کار می‌کنیم. شعارهای هر لیست انتخاباتی را در دوره‌های مختلف بررسی کنید مشترکات زیادی می‌یابید ولی اینکه در اجرا چه اتفاقاتی می‌افتد این مقداری قابل تأمل است چون بخشی از کسانی که در لیست انتخاباتی شورا می‌آیند بعد که افراد ورود می‌کنند می‌بینند همه در اختیار آنها نیست و با موانعی مواجه می‌شوند که قبلاً به این موانع فکر نکرده بودند.
با این حال شهر باید جریان داشته باشد و نمی‌توان اگر گروهی شعارهایی را دادند همه بخواهند روی اجرای آن شعارها تمرکز کرده و از بقیه کارها فاصله بگیرند؛ با این حال یکی از شعارهای دوره پنجم که محقق کردیم شفاف سازی امور بود. معتقد بودیم مردم حق دارند که در جریان مذاکرات نمایندگان خود به صورت مستقیم قرار بگیرند و بدانند که در جلسات علنی چه می‌گذرد. اولین اقدامی که انجام دادیم این بود و در شورای پنجم عملی شد. کاری به این ندارم که چه میزان از پخش مستقیم مذاکرات شورای شهر استقبال می‌کنند اینکه بتوانید این ادعا را کنید که فضا را برای شهروندان ایجاد کردیم بسیار ارزشمند است.
نوع نگاه به شهروندان و حقوقی که برخوردارند بحث مهم شورای پنجم بود یا در حوزه نشاط اجتماعی که یکی از شعارها بود، گام مثبتی برداشته شد؛ البته همیشه معتقد بودیم ایجاد نشاط به معنای رفتن به سمت ولنگاری یا رها کردن شهر نیست. حرفمان این بود که می‌توانیم نشاط و شادابی را برای شهروندان رقم بزنیم و با خانواده‌ها ارتباط برقرار کنیم، به برنامه‌های مختلف دعوتشان کنیم و آنها را به سمت یک سری برنامه‌هایی ببریم که هم نشاط و شادابی را رقم بزنیم و هم در کنارش پیام‌های تربیتی و اخلاقی برای جامعه داشته باشیم.
شعار تحقق اکوسیستم کارآفرینی داده شد که خیلی به این امر توجه کردیم؛ اگر شعار می‌دادیم که زنان باید در مدیریت شهری حضور داشته باشند برای تحقق آن تلاش شد. با اینکه ممکن است مقداری محدودیت داشته باشیم که به دلایل مختلفی مانند پایین بودن زمینه پذیرش و نبود نیروی تربیت شده در این زمینه بود اما اینکه می‌بینید بعد از مدت‌ها یک زن در مسند شهرداری یک منطقه قرار می‌گیرد، زن دیگری در مسند رئیس یک سازمان قرار می‌گیرد یا مدیرکل امور مالی یک زن است و زنان دیگر در مسئولیت‌های مختلف در گوشه و کنار شهر قرار می‌گیرند این یعنی تحقق یک شعار.
بنابراین شورای پنجم را در تحقق شعارهایی که به مردم داد موفق می‌دانید؟
یک سری اقدامات متفاوت در این دوره شد که اگر مردم بپسندند باید استمرار داشته باشد اگر مردم نپسندند ممکن است با وقفه مواجه شود یا ممکن است شکل سومی داشته باشد، مردم انتخابی داشته باشند و بذری که پاشیده شده از مطالبات اصلی مردم قرار گیرد و هر دیدگاه که مدیریت شهری را بر عهده بگیرد، باید جریان و استمرار داشته باشد یعنی اتفاقاتی است که نمی‌توان آن را متوقف کرد زیرا وقتی انتظاراتی را در شهر ایجاد می‌کنید دیگر اینگونه نیست که حتماً بگوییم اگر فلان تفکر حاکم نبود ادامه پیدا نمی‌کند چون این اقدام تبدیل به مطالبه عمومی شده است.
باید با مردم صادقانه صحبت شود چون این صادقانه برخورد کردن با مردم بهتر از دستاوردهای مقطعی و زودگذر انتخاباتی است. باید با افتخار بگوییم که ما یک سری سنت‌ها و بنیان‌هایی را در شهر گذاشتیم که استمرار پیدا می‌کند به طور مثال سرعت بخشی به پروژه‌ها و کوتاه کردن عمر اجرای آنها، از دستاوردهای این شورا بود و در کنار آن نظم و انضباط مالی در مجموعه شهرداری حاکم شد.
ما باید آثاری را از خود بر جای بگذاریم و بعد بگوییم این آثار دلیل بر بودن ما است و بعد از ما هم این آثار می‌تواند دیده شود. تمام نیازهای شهروندان در شهر اصفهان در هر دوره باید دیده شود. ما در این دوره تلاش کردیم نیاز همه شهروندان را ببینیم. نیاز سنین مختلف، خانم‌ها، آقایان، معلولان، کودکان و سالمندان را دیدیم و به هیچ عنوان در شهر خط کش نگذاشتیم. احساس می‌کردیم باید به مساجد به عنوان مراکز مذهبی و فرهنگی توجه شود در کنار این توجه‌ها نیاز بود از آن سو به نشاط و شادابی شهروندان هم توجه شود.
البته به این معنا که در دوره‌های مختلف به این مسائل نپرداختند نیست؛ هر دوره مقتضای خود را دارد. یک سری حرف‌ها جدید است و به معنای اینکه گذشتگان نمی‌خواستند انجام بدهند نیست چون هم باید زمینه فراهم شود و هم اراده کسانی که در مسند امور هستند همراه شود تا این مهم تحقق یابد.
بیشتر بخوانید:
قیاس دوره پنجم با دوره‌های قبل را تا چه اندازه منصفانه می‌دانید؟
مدیریت فعلی با سن و سال محدود است یعنی الان که با شما صحبت می‌کنم سه و نیم سال سابقه دارد و در مقابل یک مدیریت طولانی مدت که ۱۴ سال به طول انجامیده است به نظرم می‌رسد قابل مقایسه نباشد و مردم اگر خواستند قیاس کنند باید یک دوره چهارساله را با دوره چهارساله مقایسه کنند، نه یک دوره چهارساله که در اختیار یک تفکر بوده با یک دوره ۱۴ ساله که در اختیار یک تفکر دیگر بوده است؛ این مقایسه منصفانه نیست.
به طور مثال بگویند در ۱۴ سال طول مدیریت یک تفکر سیاسی این اتفاقات در حوزه‌های عمرانی، فرهنگی، اجتماعی، ورزشی، زیست محیطی و حمل‌ونقلی افتاده و بخواهند آن را با اتفاقات در این دوره مقایسه کنند به طور مثال اتفاقی که در بحث تعاملات در سطح ملی و در سطح استانی در این دوره شورای شهر افتاد، در دوره‌های قبل به این شدت نبود. اینها سرمایه است. ما هنرمان این نیست که از مردم شهر پولی بگیریم و برایشان هزینه کنیم بلکه باید ببینیم سفره‌هایی که در سطح ملی پهن است، کجاست و ببینیم سهم اصفهان چقدر است و برداریم.
اگر می‌خواستیم به درآمدهای شهرداری از محل صدور پروانه بسنده کنیم حتماً بسیاری از اتفاقاتی که در این دوره افتاد، حاصل نمی‌شد. اگر به دنبال اوراق مشارکت بودیم و سهم خوبی از منابع دولتی گرفتیم، اگر به دنبال دریافت وام بودیم، اینها بحث‌های جدی است و فکر می‌کنم قابل مقایسه باشد که مردم بررسی کنند و ببینند سهم مدیریت شهری در این دوره از کسب اوراق مشارکت چقدر و در دوره‌های قبل چقدر بوده است.
وقتی اوراق مشارکت می‌گیریم شهر را بدهکار می‌کنیم، ولی اقداماتی که امسال می‌توانید با این پول بکنید، حتماً در سال آینده نمی‌توانید انجام دهید. ما در سال گذشته که بودجه شش هزار میلیارد تومان بود و در اصلاح بودجه، هفت هزار و ۳۰۰ میلیارد تومان شد، معتقدیم به اندازه چهار هزار میلیارد سال قبلش نتوانستیم کار کنیم چون به لحاظ ریالی ارزش پول کمتر از سال قبل است.
در یکی دو سال قبل مدیریت شهری اقداماتی کرده که اگر قرار بود امسال انجام دهد اصلاً قابل مقایسه نبود به طور مثال احداث نمایشگاه بزرگ اصفهان با ۲۲۰ میلیارد تومان تمام شد، همه کسانی که در تهیه تجهیزات و کارهای عمران و ساخت و ساز اهلیت دارند اذعان دارند که اگر قرار بود این مجموعه دیرتر به بهره برداری برسد هزینه آن شاید بیشتر از ۵۰۰ میلیارد تومان می‌شد. این نوع دیدگاهی است که در مدیریت شهری در سطوح مختلف وجود دارد و امیدواریم توانسته باشیم آن خواسته‌های بحق مردم را دنبال کنیم.
اتفاقی که در چهارباغ عباسی و میدان امام حسین (ع) افتاد کار کمی نیست؛ وقتی شما یک مسیر پیاده را در شهر ایجاد می‌کنید و از دروازه شیراز اگر کسی اراده کند می‌تواند پیاده تا میدان امام علی (ع) برود این یک موقعیت جدید در شهر است. وقتی شما اراده می‌کنید که ۷۷۷ کیلومتر مسیر دوچرخه سواری ایجاد شود این فضایی است که باید برای افرادی که می‌خواهند از دوچرخه استفاده کنند هموار شود.
می‌گوئیم هرکس که امروز می‌خواهد در شهر اصفهان دوچرخه سواری کند اولین مسئله تامین ایمنی معابر و مسیرها است. پیوستگی‌ها مسیرها است و ما باید با صبر و حوصله این کار را انجام دهیم. کار شروع شده و شاید با مخالفت‌هایی مواجه شده و اعتراضاتی شود اما باید این زیرساخت‌ها را ایجاد کنیم و فواید آن را با مردم در میان بگذاریم و آنها را به کمک بطلبیم که این اتفاقات بیفتد و شرایط خوبی ایجاد شود. همه اینها به دیدگاه‌ها و تفکراتی برمی‌گردد که می‌تواند بر مجموعه مدیریت شهری حاکم باشد.
این ارتباط با مردم به حد رضایت‌بخشی در این دوره محقق شد؟
این تعاملات در درجه اول باید در سطح مردم انجام شود و در درجه دوم ادارات و سازمان‌ها، مردمی که یک روز آمدند و به شورای شهر رأی دادند، گفتند این فرد عضو شورای شهر است، نگفتند عضو شورای شهرداری است بنابراین فکر شد که چطور می‌توانیم شورای شهر بودن را عملی کنیم.
ما در این چهار سالی که مأموریت داشتیم. دو سالی را به دلیل شرایط کرونا و وضعیتی که حاکم بود از دست دادیم اگر با پدیده کرونا مواجه نشده بودیم در برنامه‌هایی که پیش بینی شده بود، خیلی شهروندان بهره می‌بردند. بالاخره امروز غالب شهروندان آپارتمان نشین بوده و نیازمند این هستند که در برنامه‌های متنوع شهری حضور یابند. از آن طرف ما به شدت نگران انسجام خانواده‌ها هستیم که این انسجام از دست می‌رود یعنی همپوشانی خانوادگی مخدوش می‌شود و باید فضاهایی را ایجاد کنیم و اتفاقات و رخدادهایی را در شهر رقم بزنیم که خانواده محور باشد.
تمام این موارد را تدارک دیدیم و برنامه‌ریزی کردیم. با مشارکت شهروندان به مجموعه‌های بزرگ مسکونی رفتیم و برنامه‌های متنوعی اجرا کردیم، مورد استقبال قرار گرفت اما با ورود به کرونا تمام این فرصت‌ها را که سطح اول تعاملات و رمز موفقیت مدیریت شهری در مواجهه با شهروندان بود ازدست دادیم.
به هر روی شهرداری اصفهان یکی از بزرگترین سرمایه داران این شهر است، از نظر اینکه تعداد ساختمان‌های آن بالغ بر ۳۴۰ ساختمان بزرگ است ولی در کنار این معتقدم یک سرمایه بسیار گرانسنگ و ارزشمند دیگری نیز در اختیار مدیریت شهری است که آن مردم هستند. مردمی که در این شهر زندگی می‌کنند. این مردمی که قابلیت‌های بسیار زیادی دارند و همیشه به داد مسئولان رسیده‌اند.
مردمی که همیشه به کم قانع و به زیاد شاکر بودند و من معتقدم مردمی با این پیشینه همیشه شایسته احترام هستند و فکر می‌کنم بهترین احترامی که می‌توانیم به این مردم بگذاریم این است که آنان را در تعیین سرنوشت خودشان دخالت دهیم. ما دیر متوجه لزوم مشارکت مردم شده‌ایم و از ۲۰۰ محله‌ای که در شهر اصفهان داریم غفلت کردیم.
در این دوره برای اجرای برنامه‌های جشن ورود کرده و تصمیم گرفته شد که جشن‌ها را به محلات ببریم و با مشارکت مردم انجام دهیم. مردم میل و رغبت برای حضور پیدا می‌کردند، هزینه‌های سفر کم می‌شد و متناسب با محل، محتوای جشن ترسیم شده بود که اگر استمرار پیدا می‌کرد اتفاقات خوبی می‌افتاد.
کاری که در بودجه ۱۴۰۰ انجام دادیم، امسال به صورت متمرکز ردیف اعتباری را در بودجه ۱۴۰۰ دیدیم و طرحی را ارائه دادیم تحت عنوان بودجه‌ریزی مشارکتی در محلات اصفهان. گفتیم ۲۰۰ محله داریم و پولی را برای هر محله می‌گذاریم و با معتمدین محلی مذاکره می‌کنیم و می‌گوئیم پنج اولویتتان را به ما بدهید مثلاً ما برای هر محلی یک میلیارد تومان در نظر می‌گیریم. این مبلغ عددی نیست ولی برای یک محله که یک اتفاق در آن و در راستای توزیع عادلانه خدمات در شهر رقم بخورد معنادار می‌شود.
از سوی دیگر بحث معتمدین محلی را شکل دادیم و نمی‌خواستیم در قالب شعار بماند اگر شما معتمدین محلی را دعوت کردید، مردم محلی انتظار دارند اتفاقی را در این محله توسط آنان رقم بخورد. مجموعه مدیریت شهری باید در ابتدای سال بسیج بشود و برای هر محله‌ای یک اتفاق را تعریف کند و شهردار آن منطقه بر انجام آن مصّر باشد. ممکن است یک شهردار ۱۰ محله و یک شهردار ۲۰ محله داشته باشد که باید با مشارکت معتمدین محلی ورود کند و کاری را انجام بدهد که مردم در کنار پروژه‌های کلان و ابرپروژه، پروژه‌های محرک توسعه را در محله خود نیز شاهد باشند.
در طول ۲۲ گذشته از این مهم غفلت کردیم. درست است که امکان برپایی شورایاری را در اصفهان نداشتیم اما ارتباط شهرداری با معتمدین محلی می‌تواند حداقل بخشی از مشارکت مردم را رقم بزند.
در این دوره نحوه تعامل شورا با گروه‌های مختلف مردمی و دیگر دستگاه‌ها را قابل دفاع می‌دانید؟
در این دوره مدیران کل و مسئولینی که در جلسات علنی دعوت کردیم تعداد قابل ملاحظه‌ای دارد که در راستای تعاملاتی است که به آن اشاره کردید. بالاخره باید یک مدیرکل را در صحن علنی بنشانیم، گزارشی را به مردم بدهد و به سوالات نمایندگان مردم پاسخگو باشد و مقداری در جریان مأموریت‌های شورای شهر قرار بگیرد که اگر برای کار مردم به او تلفن زدم حداقل بداند اعضای شورای شهر چه کسانی هستند.
باید اعتراف کرد که خیلی از مدیران تا پایان بعضی از دوره‌ها اعضای شورای شهر را نشناختند و این واقعیت‌هایی است که وجود دارد. این تعاملات باید با روحانیون، نخبگان و خبرگان دانشگاهی و صاحبان حرفه انجام شود و در این راستا در دوره پنجم شورا در قالب برنامه «اصفهان فردا»، نشست با اقشار مختلف برگزار شد که اتفاق خوبی بود.
در این جلسات با هنرمندان، روحانیون، معلم‌ها، کسبه، معتمدین محلی نشست‌های خوب و ارزشمند بود، یکی از مسائلی که خوب پیش می‌رفت و کرونا آن را متوقف کرد، همین برنامه‌ها بود و اجازه پیدا نکردیم بیشتر این تعاملات را داشته باشیم.
اگر از دوستان در ارتش و سپاه بپرسید که بیشترین سطح تعاملات را در دوره‌های مختلف شهر با کدام دوره داشتید، حتماً می‌گویند با دوره پنجم؛ توافقات و ارتباطاتی که برقرار شد در این دوره بسیار برجسته بود، در سطح ملی هم اگر هر دوشنبه، شهردار، رئیس شورای شهر، معاون اداری مالی و دیگر مدیران به تهران سفر می‌کنند برای برقراری همین تعامل است.
در بعضی از روزها خودم همراه در این سفرها بودم؛ در اولین جایی که ساعت ۷ و نیم صبحانه می‌خوردیم، تا ساعت ۱۰ شب و هنگام برگشت در ادارات و وزارتخانه درحال رایزنی و حرکت بودیم. به هیچ عنوان سفرهای مدیران به پایتخت، گردشی و استراحت نیست، از نزدیک دیده‌ام که چه اتفاقی می‌افتد.
امروز اگر شهری بخواهد جذب اعتبار کند با نامه و تلفن نمی‌شود، شهردار باید برود و از ظرفیت نمایندگان استفاده کند؛ وعده کند و نماینده را در وزارتخانه ببرد، در بانک‌ها، در سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و خواسته‌ها را عملیاتی کند و برگردد. با نشستن در دفاتر و شهرها اتفاق خاصی در مرکز حکومت برای شهری نمی‌افتد و این اتفاق افتاد یعنی ما عملاً دیدیم.
اینها فرصت‌های خوبی بود که در این دوره پیش آمد و مردم باید در جریان این اتفاقات قرار بگیرند. بارها گفتم در همه دوره‌ها، همه عزیزان، مدیران شهری و اعضای شورای شهر تلاششان این بود که کارها را پیش ببرند اما اقتضای کار در دوره پنجم متفاوت بود. در مجموع برای تعاملات میان مدیریت شهری، کارنامه مدیریت شهری در دوره پنجم اعم از شورا و شهرداری کارنامه بسیار قابل دفاع و قابل قبولی است.
یکی از انتقاداتی که به شما و حتی شهردار اصفهان می‌شد، انعطاف زیادی بود که در برابر تفکرات مختلف در این چند سال داشتید، آیا این امر نیاز بود؟
به نوعی می‌خواهم بگویم این انعطاف لازم بود چون ظرفیت‌هایی در شهرداری اصفهان داریم که باید از این ظرفیت‌ها فارغ از گرایش سیاسی که دارند استفاده کنیم. ما برای اینکه از منافع مردم پاسداری کنیم باید از همین نیروهای موجود استفاده می‌کردیم و دیدمان این بود که باید به کسانی که کار می‌کنند اعتماد کنیم علی رغم اینکه ممکن است با ما تضاد سیاسی داشته باشند چون پاسخ درستی به این اعتماد می‌دهند.
ما کسانی را داشتیم که با ما از نظر سیاسی همراه نبودند ولی واقعیت قضیه این بود که تلاش کردند پاسخ درستی به این اعتماد بدهند و اکنون هم در این مجموعه هستند. از آن سو ما فکر می‌کردیم مأموریت‌مان این است که به طور کامل و با ظرفیت صددرصدی از زمانی که در اختیار ما قرار دادند تحت عنوان چهار سال در مأموریت از این ظرفیت استفاده کنیم.
بنابراین تلاشمان این بود که خیلی وارد حاشیه‌ها نشویم. امروز با افتخار می‌گویم همراهی که دوستان یا جریان اصلاحات در طول ۱۴ سال مدیریت اصولگرایان داشتند مثال‌زدنی است و هیچ وقت سنگ‌اندازی نکردند، هیچ وقت حاشیه سازی نکردند. من خودم سراغ ندارم و ندیدم مزاحمتی از سوی جریان سیاسی در مقابل جریان حاکم در مدیریت شهری اتفاق بیفتد. من اصلاً ندیدم که هر روز مزاحمت و مشکلات ایجاد کنند و مدیریت شهری را با گفتارهای غیرمنصفانه به مشکل اندازند.
هر روز خواستیم مدیریت شهری را مشغول به کاری کنیم که نمی‌شد. فکر می‌کنم واقعاً دوستان در طول ۱۴ سال در کمال آرامش و با حداقل تنش کارهایشان را انجام دادند در صورتی که اگر قرار بود مزاحمتی ایجاد بشود و اگر قرار بود هر روز یک حاشیه برای مدیریت شهری باشد، زمینه‌هایش خیلی فراهم بود.
شهر اصفهان باید به این بلوغ برسد که جریانات سیاسی می‌توانند با حفظ منافع حزبی، منافع شهر و شهروندان در اولویت قرار دهند. به همین دلیل انعطافی که شما می‌فرمایید را قبول دارم چون بنایمان بر تعامل بوده و می‌خواستیم با همه ارتباط داشته باشیم و بنا داشتیم باید از بحث‌هایی که می‌تواند دامنه یک اختلاف را گسترده کند، پرهیز کنیم.
اتفاقاً تلاشمان بر این بود که در کوتاه‌ترین زمان ممکن بر حواشی غالب بشویم و ندامت و پشیمانی بابت تعامل بسیار خوبمان با جریانات مختلف سیاسی و سازمان‌ها و ارگان‌ها نداریم و حتی افتخار می‌کنیم که بر چنین مسیری حرکت کردیم.
نظر شما